Rondje Lofoten

Met caravan hebben we vandaag een hele korte rit voor de boeg. We rijden twaalf kilometer naar het zuiden en stoppen bij Lyngvaer Lofoten Bobil Camp. We kiezen een plek op één van de eerste velden, dicht bij de receptie in de hoop dat we dan internet hebben. Het is een beetje drassig en als de caravan op de plek staat blijkt de grond nogal ‘zacht’. De caravan staat totaal niet waterpas en met plankjes onder een wiel wordt het niet eens beter. Dan maar de mover erop en de caravan naar een deel met grind rijden. Dat ziet er beter uit, nu rollen we vanavond niet ons bed uit. We willen hier twee nachten blijven staan en dan is het de moeite wel waard om wat heen en weer te manoeuvreren.

We drinken koffie, pakken de ACSI mappen en tas en ook de fototoestellen en gaan dan op pad. We gaan vandaag zonder caravan een aantal campings inspecteren en tegelijkertijd een indruk krijgen van de Lofoten. Zonder caravan is het veel makkelijker om langs de weg te stoppen of een klein weggetje in te rijden. Daardoor kunnen we vandaag mogelijk ook wat geocaches vinden.

Vlakbij de camping ligt een cache die Skulpturlandskap heet. Hier heb ik een foto van gezien en het lijkt te gaan om één van de kunstwerken die langs de E10 op de Lofoten zijn geplaatst. Simpel gezegd gaat het om holle spiegels in een drieluik. De cache vinden we zonder problemen maar we zijn veel blijer met de plek. Het kuntwerk is echt geweldig en we staan een hele tijd vanuit verschillende hoeken naar de weerspiegeling te kijken. Een prachtig begin van de route van vandaag.

De Lofoten bestaan uit ontellbaar veel eilanden en de grotere zijn met elkaar verbonden door bruggen of onder water door tunnels. De bruggen zijn vrij hoog zijn zodat de schepen er onder door kunnen. We rijden voornamelijk over de E10, die is op sommige stukken weer knap smal. Fijn dat we nu zonder caravan rijden. Het maakt ons voor een dag veel mobieler. We duiken regelmatig de berm in (als die er is) of parkeren in een smal zijweggetje. We moeten ons dwingen niet overal te stoppen want we kunnen wel foto’s blijven maken. Het licht is hier zo bijzonder, de ene keer schittert het op het water, dan weer zien we 50 tinten groen, witte zandstranden, stukjes blauwe lucht en imposante kale bergen. Alsof we er verstand van hebben zeggen we dat de Lofoten en Nationaal Park Yosemite in de VS uit hetzelde bouwjaar moeten zijn. We zien hier kopieën van ‘Half Dome’ uit Amerika. We zouden wel de hele dag op een stoeltje kunnen zitten rondkijken. Maar we zijn wat actiever. Na de eerste campingcontrole komen we in Leknes, een grotere stad met een echt winkelcentrum. We parkeren in de parkeergarage en doen een rondje etalage shoppen. Vanzelf komen we uit bij een vestiging van Kringla waar je prima cappuccino kunt kopen en waar ze lekkere broodjes en heerlijk gebak hebben. We testen vandaag de Marsipankake en die is zeker aan te bevelen.

We rijden door tot Moskenes, bijna helemaal in het zuiden van de Lofoten. Als je verder naar het zuiden wilt kun je nog vijf kilometer doorrijden en dan houdt het echt op. Er zijn nog twee eilanden bewoond maar die zijn alleen vanuit Moskenes met de boot bereikbaar. Nadat we de camping in Moskenes hebben bekeken rijden we door naar Å. Zo heet het dorpje. We parkeren de auto waar het asfalt ophoudt en lopen over een wandelpad naar de kliffen waar het eiland ophoudt. Daar is het knap druk. Wat is dat toch voor rare gewoonte om op de landkaart de uitersten op te zoeken? En we doen het dus (bijna) allemaal. Er zit zelfs een familie met een complete campingkeukenuitrusting, gasstel, pannen, borden, tafeltje. Die hebben daar zitten koken! Wij hebben er eerlijk gezegd ook gezeten…………zitten kijken naar de zee, naar de eilanden in de verte, naar de meeuwen in heel veel soorten en maten, naar de bergen langs de fjord en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Het is een lange dag genieten. Als we bijna bij de camping zijn gaat bij de bergen de zon onder. Het is hier al lang niet meer 24 uur licht. Maar net dat laatste uurtje is het licht zo mooi. We komen weer langs het kunstwerk met de spiegels en we stoppen voor een tweede keer. Erik blijft in de auto zitten als ik nog een keer foto’s ga maken van de weerspiegeling. Er komt een bus vol toeristen aan die ook worden losgelaten bij het kunstwerk. De chauffeur vraagt Erik de auto weg te zetten want er komen nog twee bussen aan……….. Tijd om weer in te stappen en naar de caravan te rijden. Het is een lange dag geweest, om half tien rijden we de camping op.

Wat een geweldige dag!

Oh, bijna vergeten: ik heb wol gekocht  .
de foto's komen later, we hebben geen wifi op deze camping.