Kilometers

Een kort verslag van een lange reisdag.

Keurig op tijd, om tien uur, melden we ons bij de receptie van de camping. De mevrouw bij de balie zegt dat ze nog even wat moet afmaken en dan komt ze bij ons. We gaan zolang in het restaurant, in dezelfde ruimte als de receptie, zitten en wachten. We wachten tot half elf, dan gaat ze een praatje maken met een andere mevrouw. En wij wachten. Ze gaat nog even naar de telefoon en daarna gaat ze weer terug naar de mevrouw die televisie zit te kijken. Ze hangt tegen een tafel aan en kletst gezellig. Maar niet met ons, wij wachten om kwart voor elf nog steeds. Als Erik vraagt wanneer ze tijd voor ons heeft, zegt ze dat het nu wel kan…………… Als ik het formulier wil invullen, zegt ze dat ze de baas niet is. Dat is haar zoon. En die is er niet, hij is op vakantie in Polen…………… Ze weet niet wat hij wil. Als ik vraag of wij hem dan maar moeten mailen, vindt ze dat een prima plan. Dan ruimen we de spullen weer op. Vraagt ze ineens, hoeveel ze moet betalen voor de advertentie???? Even schakelen, ze gaat er niet over maar wil wel wat. Met ons kun je alle kanten op dus ook dit komt goed. Dit is de laatste camping die we deze vakantie inspecteren. De mappen en tas kunnen voorlopig worden opgeborgen.

Het wordt toch nog bijna half twaalf voor we kunnen vertrekken. Het eerste deel is nog over RV 17, de Kystriksveien. Het is vandaag weer stralend zonnig en volgens de voorspellingen blijft het nog een hele week zo. Dat hoeft voor ons niet direct maar het is wel prettig dat heel Noorwegen in de zon ligt op dit moment. Rijden met regen is toch niet zo fijn, dat maakt het opletten bij de ‘organische’ stukken nog lastiger. Maar we hebben dus zon en we gaan op weg voor een lange dag in de auto.

De eerste stop maken we al binnen een half uur. Op de landkaart hadden we al gezien dat er een uitzicht punt werd aangegeven en we proberen snel in te schatten of de parkeerplaats groot genoeg is voor de auto met caravan en vooral of we er makkelijk weer vanaf kunnen rijden. Soms is het een smal weggetje naar de parkeerplaats toe en moet je hetzelfde weggetje weer terugrijden en dan zien de weg weer op te draaien. Mensen die nog niet in Noorwegen hebben gereden met caravan, zal dit mogelijk vreemd voorkomen. Wij zijn door ervaring, zeg maar, voorzichtig geworden en rijden daarom menige parkeerplaats of bezienswaardigheid voorbij. Bij deze, Kleivhalsen, is er een oprit en een afrit en als wij er staan blokkeren we niet de doorgang voor anderen. We zijn echt wel sociaal bezig  . Op de telefoon zien we dat er ook nog een cache vlakbij ligt en dus gaan we even ‘benen strekken’. Het is een eindje lopen over rotsen naar een schitterend uitzicht over de vele eilandjes voor de kust. We zien zeilboten, vissersbootjes en vrachtschepen die tussen de wirwar van eilanden doorvaren. De cache vinden we ook en voor het log maken we er nog een selfie bij.

We slaan af richting Mo I Rana en rijden verder over weg nummer 12. Dicht bij Mo I Rana is de weg weer knap smal en slecht. Later zien we op de kaart dat het zelfs de E12 is. Als wij die hadden kunnen inspecteren hadden we de weg afgekeurd!! Maar ja, daar gaan we niet over. We tanken en eten in Mo I Rana en rijden dan weer een paar uur verder. Inmiddels rijden we weer op de E6 en hebben we grotendeels een middenstreep (waar je blij mee kunt zijn….). We komen ten zuiden van Mo langs een paar campings waar we onze inspectie zijn begonnen. We realiseren ons dat we ontzettend veel hebben gezien en vooral hebben gedaan in drie weken rondreizen. Bij Mosjoen maken we een ‘ijsjes-pauze’ want de temperatuur is flink opgelopen buiten de auto. We rijden al de hele dag met open dak!!

Twee uur na het ijsje stoppen we weer, dit keer om te eten. We gaan vandaag zoveel mogelijk kilometers maken en willen doorrijden tot ongeveer 21.00 uur. Ook vandaag wordt er op veel stukken aan de weg of aan de berm gewerkt waardoor af en toe het tempo eruit gaat (moet). We rijden ook weer een heel eind over lekker vers geasfalteerd wegdek. Ik heb het fototoestel uit het dak gestoken om te filmen en één van de wegwerkers zwaait vriendelijk naar de camera. Helaas zie ik dan dat ik het toestel niet aan heb gezet……. De tweede poging om te filmen gaat wel goed maar nu ontbreken de grote machines en de aardige wegwerker.
Bij Steinkjer tanken we weer en omdat het bijna 21.00 uur is gaan we vanaf nu op zoek naar een camping. We komen terecht op een KOA camping al staat hier de naam voor iets anders dan bij de KOA campings die we gewend zijn in Amerika. We krijgen een plek vlakbij het water toegewezen en Erik rijdt de caravan achteruit op de plek. Ik draai de poten uit en Erik sluit de caravan aan op de stroom. Dan blijkt de kabel een halve meter te kort (we hebben er twee mee, deze is 25 meter. De andere is 50 meter maar daar zit een andere stekker aan). Er zit niets anders op dan de poten weer indraaien, de mover aan te zetten en de caravan een stukje naar voren te rijden. Daarna kunnen de poten weer worden uitgedraaid.

Om half tien zitten we aan de koffie, daar hadden we zin in. Een beetje gaar zijn we wel. Onderweg hebben we 27 graden gehad en we willen natuurlijk niet klagen over de zon maar het was best wel heel warm. Erik heeft de code voor internet gekregen en dus ga ik inloggen. En krijg ik een foutmelding. Wat we ook proberen, het lukt niet om verbinding te maken.

Daarom plaatsen we wel het verhaal maar geen foto’s en zullen jullie ook nog even geduld moeten hebben voor de foto’s bij het verhaal van gisteren.

En als cliffhanger: we hebben schitterend uitzicht!