Water

Als je vaak zegt dat het zo gezellig klinkt op het dak van de caravan als het regent, kun je natuurlijk niet mopperen als het ’s nachts geen moment droog is. Inderdaad, dat vinden we slaapverwekkend maar om half negen worden we toch wakker. De taakverdeling is nog niet helemaal routine maar toch zitten we vrij snel aan het ontbijt. Daarna ‘doe’ ik de binnenkant en Erik de buitenkant. Hij haalt de stroom eraf, zet de auto ervoor en draait de poten in. Ik zorg ervoor dat er binnen niets los ligt, kan verschuiven tijdens het rijden en dat de deurtjes goed dicht zitten.

Iets voor tienen rijden we de camping af en de E6 weer op. De navigatie staat ingesteld op de volgende camping net boven Steinkjer en dat ligt weer ten noorden van Trondheim. De navigatie mevrouw heeft voor vandaag iets leuks bedacht. Ze kent onze voorliefde voor kleine of binnendoor weggetjes en ze stuurt ons bij Ringebu de bergen in. Maar daar trappen we niet in. Het zal een paar kilometer korter zijn maar de wegen zijn niet geschikt voor een combi als de onze. We blijven eigenwijs de E6 volgen. Na een half uur geeft ze de moed op en doet wat we willen: herberekenen en de E6 volgen.

We rijden eerst door het brede Gudbrandsdal, dan gaan we na Dombas de hoogte in. Na een paar haarspeldbochten rijden we op ruim 900 meter en blijft de temperatuur op 6 graden boven nul steken. Het regent nog steeds, het is een grauwe boel maar gelukkig valt de wind mee op deze hoogvlakte. Bij Hjerkinn slaan we af naar het uitzichtspunt Snohetta. Dit hadden we thuis al bedacht. Twee jaar geleden hebben we dit punt ‘ontdekt’, een container van hout, staal en glas. Een schitterend ontwerp en heel bijzonder in deze omgeving. We rijden over een gladde natte onverharde weg in de richting van het parkeerterrein. De weg is slecht en glibberig en we vinden het halverwege wel genoeg. We parkeren op een stuk waar niemand er last van heeft en maken ons klaar voor de wandeling. Eerst een trui, dan een vest en daaroverheen de regenjas. Plus een pet tegen de kou en regen. Rugzak op en daar gaan we bult op. Het is nog een flinke wandeling en het is guur weer. Als we bij de container aankomen ruiken we de houtkachel die binnen brandt. Er staat een Noorse gids met een kijker op een statief. Ze wijst ons een kudde muskusossen die zonder verrekijker kleine zwarte stipjes zijn op de groene vlakte. Met onze telelens krijgen we ze ook in beeld, thuis op de laptop zullen we ze wel uitvergroten.

We drinken onze thermosfles met thee leeg voor we beginnen aan de afdaling. Dat loopt heel wat makkelijker dan bult op. Fluitend (bij wijze van) komen we terug bij de auto en caravan. We zijn twee uur weg geweest dus het wordt de hoogste tijd om wat kilometers te maken. We rijden door tot Oppdal (bekend terrein, ook van twee jaar geleden) en daar parkeren we bij een winkelcentrum. Erik draait een paar poten uit (bij de caravan) en dan smeren we brood met verse Nederlandse aardbeien. Thee is snel gezet en met de kachel aan is het in de caravan ook snel behaaglijk.

Daarna rijden we door richting Trondheim, we hebben de pech achter een auto te zitten die gemiddeld 10km per uur zachter rijdt dan toegestaan. Inhalen zit er niet in en zo sukkelen we, en achter ons nog een heeeeele lange file, over de E6. Gelukkig kunnen we net voor Trondheim even van de weg af om benzine te tanken. Bij Trondheim rijden we langs de kust, er staat wat meer wind maar veel last hebben we daar niet van. Vervelender zijn de uitgesleten sporen in de weg waar veel water staat en wat zorgt voor aquaplaning.

De camping ligt ten noorden van Steinkjer en als we daar om half zeven de poort binnen rijden, regent het nog steeds. Wat mij betreft mag de gezelligheid op het dak wel even minder…. Het zorgt in ieder geval hier op camping Follingstua voor een drassige ondergrond. Onze plek ligt prachtig maar ‘het hangt een beetje af richting afgrond/water’. We zetten de mover aan het werk en Erik draait (nou ja, de mover draait) de caravan schuin in ons vak met nummer 3. Zo komen we nog enigszins water pas te staan. Het uitzicht is vast prachtig maar nu raken de wolken bijna het water.

Morgen hebben we onderweg naar Mo I Rana de eerste inspectie en we lezen vanavond de info over de camping door. En we hebben hier internet dus het verhaal kan nog online en de foto’s kunnen erbij. De foto’s bij de verhalen van de eerste twee dagen zijn ook geplaatst.

God Natt.