Epanomi

We hebben met de receptionisten van Hotel Astoria via mail een huurauto geregeld. Die wordt vandaag om 10 uur afgeleverd en dus zijn we om vijf voor tien met de koffers beneden en checken we uit. De receptioniste belt met Hertz en dan blijkt er een misverstand te zijn. Ze hebben bij Hertz een andere tijd genoteerd, ze denken dat ze om elf uur worden verwacht. Dat wordt een uurtje wachten, geen probleem, we hebben voor vandaag geen lange route voor de boeg. We vermaken ons door te luisteren naar andere gasten of, als we ze niet verstaan (en dat zijn de meesten) zelf te verzinnen waar het over gaat. Bij een hotelreceptie zitten en 'observeren' is bijna net zo leuk als op een terrasje zitten. Erik gaat nog even naar buiten om vlakbij twee bekers cappuccino te kopen. Het is geen Starbucks kwaliteit maar de cafeïne komt goed van pas.

Om kwart over elf belt Hertz naar het hotel: ze zijn de auto aan het schoonmaken en komen er zo aan. Dat beloofde kwartiertje wordt een uur, de koffie is al lang gezakt maar we maken ons niet druk. Helpt toch niet. Dan komt er een mevrouw in een keurig mantelpakje met heel veel excuses, ze heeft een stapel papieren mee die moeten worden ingevuld. Ze is van Hertz en ze zegt dat er geen reservering stond, ze hebben moeten wachten op een auto die ingeleverd werd. Zal wel, we hebben de telefoongesprekken niet kunnen volgen, duidelijk is dat er ergens wat fout is gegaan. We zijn blij dat we in ieder geval zo een auto hebben. De papieren worden snel ingevuld, Erik moet een aantal parafen zetten en een handtekening. Dan nog betalen en een tweede reservering op de creditcard voor de borg. Ze haalt de auto op die vlakbij geparkeerd staat, dat is gemakkelijker voor ons met de koffers. Service is top en we worden helemaal gelukkig als de auto voor het hotel wordt geparkeerd. We hebben voor de komende twee weken een Ford Fiesta, een mooie witte.

Erik loopt met de mevrouw een rondje om de auto. Er staat 4000 km. op de teller en de auto ziet er krasvrij uit. Al is dat lastig te zien op een witte auto met een felle zon erboven. We pakken de koffers in, plakken de navigatie aan de vooruit en rijden dan naar onze eerste bestemming. Camping/hotel Akti Retzika ligt bij Potamos, dat ligt bij Epanomi en dat is iets meer dan een half uur rijden. In het Griekse verkeer moet je ogen voor en achter hebben. In de stad zijn de wegen redelijk maar overal schieten motoren of scooters voorbij en tussendoor.

We vinden de camping zonder problemen, het laatste stuk gaat over een onverharde weg langs het strand. We hebben hier een hotelkamer gehuurd, met balkon en uitzicht op zee. We maken direct een afspraak voor de controle van de camping. Er zijn wat verbeteringen die we in het rapport aantekenen, we kletsen nog wat en dan brengen we de spullen terug naar de kamer. We kleden ons om, nemen de navigatie mee om te gaan cachen en dan lopen we naar het strand. Er ligt hier 'vlakbij' een cache en we lopen een kilometer of vier over het strand. Als we bij de plek aankomen waar de container verstopt moet liggen doen we er alles aan om na deze na een zeer inspannende tocht te vinden. Erik zoekt zelfs op grote hoogte maar helaas. We moeten een DNF constateren (did not find). Nooit leuk maar nu na de zware kilometers al helemaal niet. Gisteren was de afstand groter maar minder zwaar, het mulle zand zorgt voor behoorlijk wat zweetdruppels!

Na de DNF lopen we door tot de punt waar de zee van twee kanten tegen elkaar klotst. En daarna beginnen we aan de weg terug naar het hotel. Doordat we nu de zon in de rug hebben en de wind in het gezicht missen lijkt het nog wel zwaarder. We hebben onze fles water van anderhalve liter zo leeg en we kopen een nieuwe bij één van de strandtenten. De teller staat op ruim 9 km. als we de trap naar onze kamer op sjokken. Snel het zand afspoelen, bijkomen op het balkon en dan nadenken over wat we gaan eten bij de Taverne op de camping.

Life is a journey and we love it!