Op zoek naar geld

Gisteravond hebben we op internet lopen zoeken naar een geldautomaat en we kwamen tot de conclusie dat die in Ouranoupoli nog niet is uitgevonden. Er zijn nog wat restanten van de Griekse bankcrisis te merken die we ons ook herinneren van twee jaar geleden. De eigenaren van onze studio willen liever contant geld dan per creditcard worden betaald en datzelfde geldt ook voor betalen bij bijvoorbeeld een benzinepomp. Dat maakt dat we dus op zoek gaan naar een geldautomaat. Eerst via internet gezocht en waarschijnlijk zullen we er één vinden in Ierissos, dat ligt 20 km naar het noorden. Of iets meer. Volgens onze reisgids is het een stad van niks. De enige reden dat toeristen hier komen is omdat hier drie wegen samen komen.

Het kan wijsheid zijn maar ook geluk: we vinden heel snel een bank met een geldautomaat. Nadat we 'hebben ingeslagen' doen we een rondje te voet, normaliter zou je zeggen door het centrum. Maar dat is hier dus niet. Wel herkennen we een deel van een reclamebord op een paar honderd meter afstand. We gaan terug naar de auto en we rijden er naar toe. We hebben het goed gezien: het is een flinke supermarkt. Kijk ze hebben niet veel maar dit dan weer wel. We parkeren de auto en nemen een winkelwagentje in plaats van een mandje. We hebben niet voor niets net getankt toch? We bekijken bijna alle rijen, wasmiddel en toiletpapier slaan we over.

Weer terug bij de auto zien we in de andere rij een auto die ons bekend voorkomt. Het lijkt wel een BAM-auto. Nou zijn wij niet van de politie maar af en toe denken we "dat kon wel eens een in Nederland/Duitsland gejatte auto zijn met een Roemeense/Bulgaarse/Griekse kentekenplaat". Verder zijn we niet achterdochtig of zo maar van deze maken we toch even een foto. We hebben eventueel ook nog een foto van het bedrijfswagennummer.....

Het is ook vandaag weer een warme dag en de 1,5 liter ijskoude ijsthee die we net hebben gekocht, drinken we leeg tussen de supermarkt en ons Pansion. We maken nog een korte omweg voor een cache en wat is het toch een uitkomst dat we deze hobby ooit zijn begonnen. We komen op een prachtige plek met een mooi kerkje hoog op een rots. Schitterend met die blauwe zee erachter. De cache ligt vlakbij een standbeeld van een ruiter met paard. Als we de Griekse letters goed lezen is dit Alexander de Grote. We hopen dat hij er in het echt beter uit heeft gezien, maar oordeel zelf.

Het strand ziet er schitterend uit met een heel groot ondiep deel. We besluiten na de lunch terug te rijden naar dit strand bij Nea Roda. En dat doen we dus, om drie uur hebben we onze parasol in het zand geprikt, het matje uitgerold en wagen we ons in het warme water. Doorkomen is hier geen probleem, lastig is alleen de eerste twee meter met grote en kleine keien. Daar moeten we even doorheen, of beter over heen, en dan is het enkel nog zand onder de voeten. Dit stuk strand ligt aan de andere kant van het schiereiland, de golven zijn hier minder en het is heel lang ondiep. Wat ons betreft een ideale plek.

Om zes uur stappen we, enigszins rood op de schouders, weer in de auto terug naar Ouranoupoli. Voor het eten dalen we weer af naar het stadje. We zijn nog vroeg en lopen daarom eerst wat door de straatjes waar geen souvenirwinkeltjes zijn. We komen uit bij een kantoor waar ze tickets voor de excursie over zee langs Athos verkopen en we reserveren voor de boot van morgen twee plaatsen. We moeten er om kwart over tien zijn.

Dat betekent nu zo afsluiten en de wekker zetten.