Alder Bay

We blijven nog een dagje in Alder Bay, de zon gaat vandaag schijnen en we hebben zin om niks te doen. Nou ja, bijna niks dan. We hebben de wekker gezet omdat er mogelijk een beer met jongen over het strand zal lopen bij eb. De wekker loopt om half acht af omdat we hadden begrepen dat het om acht uur eb is. Bedoeld was waarschijnlijk, dan wordt het eb. Het laagste punt is nog lang niet bereikt, dat duurt nog tot half tien. Moederbeer heeft er vandaag geen zin in, misschien te weinig publiek? We staan met drie campers op de tweede rij vanaf zee. De eerste rij is bestemd voor tenten maar die staan er niet. We zien wel otters, Bald Eagles en een paar ijsvogels. En natuurlijk, onvermijdelijk zo aan zee ‘kuddes’ meeuwen in allerlei soorten en maten. Van alle vogels hier zijn dat wel de meest aanwezigen, wat kunnen die krijsen zeg. De buurvrouw van de camper twee verderop komt nog even buurten. Ze vindt het hier ook mooi maar voegt daaraan toe dat wij ook een mooi land hebben: Duitsland. Lachen, wij zeggen dat wij ernaast wonen, in Nederland. Dan volgt een hele aubade aan het Rijksmuseum, ik schrijf het bewust met een hoofdletter want de buurvrouw is er lyrisch over. En dat was begin jaren ’90. Ze weet van de verbouwing maar het was al zoooo mooi. Ze gaan onderweg naar Port Hardy en we geven ze wat tips mee voor onderweg. Leuk, wij geven tips aan Canadezen. We doen niet moeilijk… Wij gaan nadat we in de zon naast de camper en met zicht op twee Bald Eagles, koffie hebben gedronken even boodschappen doen in het dorp. Voor we weg kunnen rijden komt de buurvrouw op een drafje naar ons toe onderweg zwaaiend dat we moeten stoppen. We krijgen een pak koekjes van haar. Haar was blijkbaar laatst de vraag gesteld wat nou echt typisch Canadees was en toen had ze niks kunnen bedenken. Dat vond ze beschamend. Dus toen ze vorige week ergens een groepje 'Girl Scouts' (soort padvinders, iets andere doelstelling denk ik) koekjes zag verkopen had ze een paar doosjes gekocht. Wij krijgen typisch Canadese koekjes. Hoe aardig is dat??

Het dichtstbijzijnde is Port McNeill, daar weten we de weg naar de supermarkt (van de cheesecake). Op de heenweg zoeken we drie caches en vinden we er eentje. Terug zoeken we er ook een en die wordt vlot gevonden.

Dat zijn zo’n beetje de enige meters die we maken. Oh nee, nog een keertje naar de steiger gelopen omdat daar een stelletje rivierotters (of zijn het hier toch zeeotters?) aan het ouwehoeren zijn. Ze zijn aan het ravotten op de planken van de steiger en kunnen zich vreselijk dramatisch achterover laten vallen. Wat een aanstellers, erg leuk om naar te kijken. Erik heeft het gisteren erg koud gehad bij het kampvuur, daarom begint hij vandaag wat eerder. Vanochtend zeiden we nog tegen elkaar: het lijkt wel rond het vriespunt. Toen we daarna de weerapp gingen checken bleek het -1 te zijn. Uiteindelijk hebben we nog de 7 graden boven nul aangetikt. Heel kort. Lang buiten de camper blijven is niet fijn, ook niet met trui en vest. Buiten hebben we het fototoestel op het statief gezet en hebben het zo ingesteld dat er een time-lapse filmpje wordt gemaakt. Na anderhalf uur elke 15 seconden een foto maken levert een video op van 30 seconden. Zo is te zien hoe Alert Bay aan de overkant onzichtbaar wordt in de avond. We zullen proberen de video op Facebook te zetten. Daar hadden we trouwens ook vorige week een filmpje van de beer op gezet maar omdat daar niemand op heeft gereageerd denken we dat die niet goed is geplaatst. Of niemand heeft hem geliked, dat kan natuurlijk ook, technisch gezien. Dus bij deze een oproep aan de lezers die ook mijn vriend zijn op Facebook, graag even kijken of je kunt zien of ik twee filmpjes en twee foto’s heb geplaatst (beren, zalmen, herfst en een kampvuurfoto).

Zo, dat was wel de hele dag. We zitten binnen met de kachel aan. Voor morgen hadden we nog geen plannen maar we zijn wat aan het zoeken geweest op de kaart en vervolgens op de weerapp. Daarmee is nu de keuze gemaakt om morgen naar Zeballos te gaan. Ja echt, die plaats heet zo. De weg er naar toe is volgens de site van het dorp prima onderhouden, maar het is wel een ‘gravel road’ van 40km. Ach, dan schud alles weer lekker op zijn plek, hoeven we geen keuze te maken uit onze drie cd’s want die komen toch niet boven het lawaai uit. Als de beschrijving op internet klopt heeft de camping wifi. Klopt het niet dan zijn we een tijdje niet online.

We will see, till we meet again.