Dag twee Ha Long Bay

We hebben de wekker gezet om de zonsopgang niet te missen, die is volgens ‘ de boeken’ spectaculair. En dat is het zeker. We staan om kwart over zes aan dek te genieten van een mooie oranje zon boven de kalkrotsen van Ha Long Bay. Ondertussen is het anker gelicht, de Tai Chi les begonnen en wordt op het tussendek de tafel gedekt voor ontbijt. We hebben slecht geslapen door een zeer lawaaiige airco die we niet uit konden zetten maar als we aan boord staan te genieten is dat al lang weer vergeten. We zullen een paar foto’s plaatsen, de keuze is lastig.

Na het ontbijt worden we om half acht bij de ‘ aanhangboten’ verwacht, krijgen we weer een zwemvest om en gaan we van boord in de kleinere boot op weg naar een grot. Van alle andere boten die voor anker liggen komen ook heel veel toeristen. Het is volle bak en dringen op de trap naar de grot. We moeten eerst 140 treden omhoog en dan gaan we de grot in. Onze gids doet haar uiterste best om uitleg te geven maar doordat veel gidsen dat tegelijkertijd aan hun groepen doen en de akoestiek lekker galmt is het lastig horen wat ze zegt. We vangen op dat de drie kamers in de grot door twee Franse dames in 1901 zijn ontdekt. We zien een aantal ‘ uitgelichte’ rotsformaties waar de gids ons vraag onze fantasie te gebruiken. Soms is dat niet nodig…… We komen langs een formatie in de vorm van een schildpad en het is verstandig die even over zijn hoofd te aaien. Dat is goed voor van alles, dus wij aaien de schildpad. Daarna lopen we de grot uit richting aanlegsteiger waar onze boot ligt te wachten tussen al die andere. We kijken nog even naar de verkoop van levende inktvis en zijn blij dat we gisteren bij onze poging om te vissen geen geluk hadden. Vis vangen is het punt niet, van de haak af halen wel!! Nu we de schildpad hebben geaaid moeten we voorlopig maar niet gaan vissen.

We checken uit om half tien, hebben dan nog een half uur voor we weer aan tafel worden verwacht voor de brunch. Na de soep van doperwten en rijst komt er een schaal bitterballen op tafel. Erik begint er enthousiast aan maar dat is van korte duur. Wat er precies onder de paneerlaag zit weten we niet maar in ieder geval ook iets eigeel. Het is een plakkerige substantie die door weinig van onze tafelgenoten wordt gegeten. Daarna komen er schalen inktvis, noodles en gebakken vis. Dan nog een stukje cake en dan meren we al weer aan. Onze cruise door Ha Long Bay zit er op. Aan wal worden we opgewacht door onze gids, chauffeur en bus van gisteren. We stappen in en bij de meesten vallen de ogen direct dicht. Onderweg maken we nog een toiletstop (inderdaad weer zo’n winkel met van alles incl. naaiatelier en afdeling ‘ borduren op papier’ .

Terug in de bus proberen we onze ogen open te houden. We hebben weer de voorste bank achter de chauffeur maar de aan onze kant brandende zon en het slaapgebrek maken het ons niet makkelijk. Het is een lange rit en iedereen is blij als we om drie uur voor het hotel staan. We krijgen de sleutel van de kamer, dit keer zitten we zes hoog, weer zonder raam naar buiten. We zouden nu als we dat willen vanuit de kamer door een smal raam de lift in de gaten kunnen houden. (als we dat zouden willen dus). We frissen ons op en starten de laptop op. We hebben anderhalve dag geen internet gehad en dat was niet erg maar het is fijn om weer contact te hebben met thuis en om verhalen en foto’s te delen.

Voor ons avondeten hebben we op foursquare.com gekeken naar tips van insiders. Dat is een handige website waar je ook een routebeschrijving van je eigen locatie naar je keuze locatie kunt maken. Zo komen wij terecht bij Vici Coffee waar ze behalve koffie en thee ook pizza’s maken. Erik neemt een espresso en ik een iced hazelnut cappuccino. We zitten aan een tafel aan het raam of eigenlijk moet ik zeggen we zitten aan een plank voor het raam met zicht op de soort van rotonde voor ons. Het is een druk kruispunt met zes zijwegen en zonder verkeerslichten. Heerlijk om te zien hoe mensen er tussendoor manoevreren, lopend, op een scooter of in een auto. En wij zitten met onze pizza eerste rang. Zittend op straat worden ook nog groene sinaasappels verkocht. Het verkeer rijdt er keurig om heen. Op de terugweg naar het hotel proberen we te pinnen en alles lijkt goed te gaan tot het moment dat het geld eruit moet komen. Dan blijft het akelig stil. Mijn pas is er dan al wel uit. Het geld komt niet. We maken een foto van de automaat (geen idee wat we daarmee zouden kunnen maar je wilt wat doen…) en dan haasten we ons terug naar de hotelkamer en naar de Ipad. Inloggen bij de ING laat zien dat er niets is afgeschreven. Gelukkig maar!

In het hotel gaat de Limburgse familie uit onze groep net naar buiten en we kletsen nog wat over het programma voor morgen. Ze zijn met hun drieen, vader en moeder ongeveer van onze leeftijd en een zoon. Tijdens de vlucht van Amsterdam naar Kuala Lumpur zaten ze voor ons maar toen dachten wij dat het Belgen of Fransen waren. Nu noemen we ze dus de Limburgers. De excursie morgen duurt de hele dag, we gaan met een gids Hanoi bekijken en als het meezit ook naar een voorstelling van een gezelschap met watermarionetten. Het wordt weer wekker zetten want vertrek is om half negen.