naar Skittenelv

Vanochtend weer in dubio of we wel of niet naar de waterval zullen lopen. Het zicht is slecht, het miezert een heel klein beetje en het bijzondere aan de wandeling is dat we, boven, schitterend uitzicht zullen hebben over de Straumensfjord. We besluiten toch te gaan, er ligt vlakbij de waterval ook nog een geocache dus dat is mooi meegenomen. We steken de E6 over en gaan aan de overkant een bospad in. Tot zover gelijk aan gisteren, geloof ik. Hier gaat het pad direct steil omhoog, eerst is het breed, later is het net breed genoeg om de voeten neer te zetten. Het is inmiddels droog en we krijgen het warm van het klimmen. Regelmatig stoppen we om wat op adem te komen of wat te drinken. Als we boven de boomgrens komen (die ligt hier heel laag) zien we tegen de bergwand voor ons witte stippen. We zomen in met de camera en zien dan dat het schapen zijn, we noemen ze HBS (hoge berg schapen). Stiekem hopen we natuurlijk op echt wild.

De cache vinden we zonder problemen en dankzij de hint ‘onder een stapel stenen’ en dat klopt helemaal. We zien boven ons de nevel steeds verder dalen maar het zicht naar beneden op de fjord, is hartstikke helder. Goed dat we zijn gegaan! Nadat we het logbook hebben getekend lopen we nog een stukje verder richting waterval. Of eigenlijk, is dat meer klauteren als berggeiten. Dat lijkt makkelijker dan het is en al snel vinden we het wel ver genoeg. We kijken op de hoogtemeter van de navigatie en zien dat we op 300 meter hoogte zitten. We hebben drie kilometer gelopen, dus dat is een gemiddelde van 10%! Reden om trots te zijn en ik doe ‘spontaan’ op die hoge bergwei de Sound of Music na, in mijn eentje en zonder zang maar met dans……….. (speciaal voor Melissa, Elly en Cindy!).

Bult af gaat sneller maar het is goed opletten. Het pad is glibberig en af en toe lijkt het erop alsof we lopend een bobsleebaan afdalen. Gelukkig blijven we overeind. Plotseling zien we een rendier aan de overkant half verstopt achter struiken. Het is een mannetje met een prachtig groot gewei. Het lijkt alsof hij staat te kijken naar een groepje schapen maar het kan ook zijn dat hij ons ziet en ons in de gaten houdt. We staan een hele tijd heel stil te genieten, filmen en maken wat foto’s. Zo indrukwekkend, zeker als hij rustig weg loopt en af en toe nog even ‘omkijkt’. Daarna lopen we ongeveer op wolkjes, we hebben echt wild gezien.

Als we bijna terug zijn bij de camping, ontdek ik nog wilde Orchis (fam. Orchidee) onder wat struiken. Het is lastig er een foto van te maken want na 3 km. afdalen en de rem erop houden zijn de spieren wat verkrampt. Twee keer wild dus, wat een mazzel, we spreken af dat we een volgende keer niet twijfelen over wel of niet gaan maar gewoon zullen gaan. Omkeren kan altijd nog.

Terug in de caravan maken we thee voor onderweg en dan rijden we weg bij camping Fosselv. Hier hadden we wel langer willen staan, misschien toch volgend jaar maar hetzelfde gebied vragen?? Het voelt raar om nu terug te rijden over de E6, we beginnen eigenlijk nu al aan de terugreis maar die gaat veel langer duren dan heen. De teller staat inmiddels op 2800km gereden. We rijden naar Olderdalen en rijden daar de ferry op. We hebben gekozen voor een alternatieve route naar Tromsø zodat we niet teveel dezelfde weg rijden. De eerste overtocht duurt drie kwartier. Daarna rijden we een half uur en dan pakken we weer de ferry voor een overtocht van 25 minuten. Geheel toevallig komen we nadat we weer aan land zijn langs een golfterrein. Ook al zitten we nog op 40 km van Tromsø, blijkt dit de golfclub te zijn waar Marlous ooit drie maand vakantiewerk heeft gedaan. We hadden verwacht dat het dichterbij de stad zou liggen. Grappig om hier te rijden door gebied dat zij goed kent. En Tim trouwens ook want hij is toen naar Tromsø gevlogen en zijn ze samen naar een week teruggevlogen. Wij begrijpen nu beter wat dat een bijzondere ervaring moet zijn geweest.
Bij Tromsø begint het weer harder te regenen en we stoppen nog even voor wat boodschappen. We gaan eerst kamperen in Skittenelv, de camping ligt 25 km. ten noorden van Tromsø. Het zijn weer 25 hobbelige kilometers maar de maximaal toegestane snelheid is hier 60 dus dat we voorzichtig rijden valt niet eens op. De camping ligt geweldig, direct aan zee/fjord. Als je van wolken houdt zit je hier goed. Er komen ook flinke boten langs dus er is ook genoeg te zien. Om 20.00u hebben we afgesproken met de eigenaresse en we worden als oude vrienden binnen gehaald. We krijgen koffie en softijs terwijl we vragen naar de vernieuwingen op het terrein. De camping heeft een verwarmd buitenbad maar momenteel wordt er geen gebruik van gemaakt. Ook hier is merkbaar dat het een totaal verregende en koude zomer is. Desondanks is geïnvesteerd in een nieuw toiletgebouw en aangepast sanitair voor gehandicapten. De eigenaresse vertelt dat ze eigenlijk nieuwe foto’s wil laten maken voor de advertentie maar dat het er nog niet van is gekomen. Omdat het morgen beter weer gaat worden en we voorlopen op ons reisschema (en omdat we het heel erg leuk vinden) bieden we aan om wat foto’s voor haar te maken. Ze is ons nu al dankbaar.

Terug in de caravan schuiven we de vitrage aan de kant. We willen goed naar buiten kunnen kijken. Wij houden wel van wat wolken al zou het wel lekker zijn als we morgen een klein stukje blauwe lucht zouden kunnen zien. Zeker als we horen hoe tropisch warm het in Nederland weer is.

na het inladen van de foto's en film wordt duidelijk dat we problemen hebben gehad bij drie toestellen(!!). de films zijn wel opgeslagen maar kunnen niet worden afgespeeld. dus de sound of music houden jullie nog even tegoed.