Wolken

De voorspelling is heel duidelijk, het wordt slecht zicht de komende dagen: 100% regen. Nou ja, positief uitgelegd betekent het ook veel minder muggen. We maken geen haast om bij de camping in Saltdal te vertrekken, we hebben vandaag een korte afstand af te leggen naar Fauske. Erik heeft gisteravond uitgevonden hoe de handnavigatie ingesteld kan worden op geocachen en we hebben er een paar rond de camping ingeladen. Met de regenjas aan stappen we de caravan uit en dan blijkt het veel minder hard te regenen dan gedacht. Het meeste valt naast ons (inderdaad, een heel flauw grapje). De eerste cache die we gaan zoeken heet ‘coffee break’ en het ontbreekt ons niet aan tunnelvisie als we richting wegrestaurant lopen. Dat blijkt de verkeerde kant te zijn en na een paar honderd meter zijn we in een tunneltje onder de E6 en vinden we bij de middelste van drie lampen de magnetische container. We schrijven onze naam in het logboekje en gaan op pad voor de tweede. Dat is een zogeheten TB hotel (TB hotell in het Noors) en dit keer is het er een van het soort mysterie. Dat betekent dat je eerst iets op moet lossen voor je het kunt vinden. Of in dit geval voor je het kunt openen. Via internet vinden we de hoogte van een berg hier in de buurt en met die hoogtemeters hebben we de cijfercombinatie voor het hangslotje dat aan een brievenbus hangt. Code selecteren en de bus kan worden geopend. Fluitje van een Noorse Kroon. Nummer twee kan worden bijgeschreven.

Rond dit Turistsenter zijn een aantal wandelingen uitgezet en eentje lopen we om bij een derde cache te komen. Het is een korte wandeling naar een grasveld waar ze een Samische nederzetting hebben nagebouwd. In een drietal verschillende versies van ‘woningen’ kun je zien hoe de Samen (=bewoners van Lapland) wonen. Wij zoeken de cache maar vinden die niet. Jammer maar het was interessant genoeg om te bekijken. We doen nog een rondje door het informatiecentrum en door de er naast gelegen galerij maar de schilderijen zijn ons te abstract. Niets om thuis aan de muur te hangen.

Daarna lopen we terug naar de auto, koppelen aan, leveren het pasje voor de slagboom en het toiletgebouw in en rijden de E6 op. De bewolking hangt net boven de weg. Vandaag geen schitterende vergezichten, we zijn al blij als af en toe de ruitenwissers ‘uit’ kunnen. Bij Rognan bekijken we een camping aan de fjord. Het is een erg natte boel maar we zouden er zo een paar dagen willen blijven. De plekken aan het water zijn prachtig, nu met de wolken die bijna het water raken. Vast ook heel mooi met een blauwe lucht en schittering van de zon. Een echte camping om tot rust te komen en ook nog op loopafstand van winkels. En weer een mooie foto van een bootje op het water. Daarmee zouden we de muur thuis wel kunnen ‘behangen’.

Na Rognan rijden we verder over de E6 en komen we als snel in Fauske. Hier zijn twee campings en we willen op de eerste overnachten. De eigenaresse is super vriendelijk maar ze spreekt net zo veel Duits en Engels als wij Noors spreken. Haar kleinzoon komt erbij en hij vertaalt voor zijn Bestemor. Oma is duidelijk trots op haar kleinzoon die buiten de zomervakantie student is in Oslo. In een paar woorden Noors kan ik oma vertellen dat ik ook Bestemor ben maar dan van twee ‘kleintjes’. Oma wil graag in de gids voor 2016 weer een advertentie dus we maken het contract op. Trots vertelt oma ook nog dat ze nu overal op de camping internet hebben en dat komt ook volgend jaar in de gids. De sticker wordt geplakt en daarna drinken we thee in de caravan voor we naar de tweede camping rijden. Voor onderweg of de terugweg laden we nog wat geocaches in en we gaan ook nog boodschappen doen en tanken. Dat is allemaal makkelijk zonder caravan achter de auto.
Bij de tweede camping in Fauske zijn we snel klaar. De eigenaresse is op vakantie en de vakantiekracht bij de receptie kan ons niet van veel informatie voorzien. We noteren zijn naam en laten een brief achter. Dan gaan we naar een cache genaamd Rocky Beach op zoek. Daarvoor moeten we een stuk door een bos lopen en daar staan de varens ongeveer een meter hoog. Die varens zijn zeiknat en dus zijn onze spijkerbroeken ook snel tot aan de knieën nat, tenminste bij mij. Erik heeft tot halverwege de kuiten de spijkerbroek doorweekt. We vinden de cache en nemen een erin achtergelaten munt mee om te loggen. Zo iets heet een trackable, een traceerbaar ding dus. Door de eigenaar ergens verstopt en door andere geocachers meegenomen ‘op reis’ en achter gelaten in een andere cache. Het is meestal de bedoeling dat zo’n trackable een flinke afstand aflegt. Vaak raken ze vermist, sommigen worden gejat uit caches, er zitten namelijk best mooie tussen. Ze hebben allemaal een uniek nummer/code en kosten al snel meer dan € 5 per stuk. Wij hebben er nu twee van andere geocachers die we een tijdje bij ons houden en dan ergens weer achter laten. Doordat je op de internetsite van geocaching.com vermeld waar je een trackable hebt gevonden en waar je hem weer verstopt, is de hele reis van zo’n ding te volgen.

En dan nog wat info over geocaching. Voor we boodschappen doen parkeren we de auto vlakbij de fjord in Fauske en lopen we over het terrein van een Bygdetun, een soort openlucht museum. Aan het water is een zogeheten Earthcache. Die heeft iets te maken met (meestal) geologie en daar vind je geen container maar moet je een paar vragen beantwoorden om de cache te mogen loggen. Deze gaat over het marmer dat bij Fauske wordt gevonden. En dan vooral over Norwegian Rose Marmor, dat is echt schitterend van kleur, ook door de strepen die erin zitten.

Daarna maken we de stop bij de Rema 1000 voor de boodschappen. Het idee dat Noorwegen duur is kunnen we wel bevestigen. Even een paar voorbeelden: komkommer € 2,60, liter pak melk € 1,80, fles Pepsi Max 1,5 liter € 3,60, spuitbus slagroom 4,00. Zalmfilet is goedkoper dan in Nederland, we betalen € 6,00 voor een pond. Na de boodschappen gaan we tanken, euro 95 kost gemiddeld € 1,80 per liter. Kamperen tot slot, betaal je per plek ongeacht aantal personen, inclusief stroom gemiddeld € 30,00.

Best een rustige dag vandaag.