Dag 13 - Old Faithful e.o.

Het is 19.55u. en wij zijn net terug op onze plek, B62, in Fishing Bridge Campground. Alle batterijen zijn leeg, van de telefoon, van de fototoestellen, van de video en ook die van ons. We zijn vanmorgen vertrokken naar Old Faithful, de bekendste geyser van Yellowstone. Het eerste deel van de route liep langs Yellowstone Lake, aan de overkant een prachtige rij hoge witte bergen, mooie blauwe lucht en een blauw meer. Het grootste deel van Yellowstone NP ligt in de Caldera van een heel lang geleden actieve vulkaan. De hoge bergen vormen de rand van de vulkaan en wij rijden in het binnenste. Dat verklaart ook dat er hier zoveel thermische activiteit is. Langs het meer komen de stoompluimen uit de grond. We stoppen bij West Thumb Geyser Basin. Hier is een route uitgezet over planken wandelpaden. Je mag niet buiten de paden lopen want dat is levensgevaarlijk. De temperaturen in de ‘pools’ is erg hoog, de aardkorst is dunnetjes. Heerlijk weer die lucht van zwavel. We kunnen hier erg van genieten, niet alleen van die zwavel hoor maar ook van die borrelende, spuitende poelen. Nu maar hopen dat alle kleuren een beetje mooi overkomen op de foto’s.

Vanaf dit basin rijden we bult op en dan weer af naar Old Faithful. Hier is een compleet dorp aangelegd om een flink spuitende geyser. Er zijn lodges, een visitor’s centre, een postkantoor, meerdere souvenirwinkels allemaal in de stijl van honderd jaar geleden en voor een deel zijn ze ook meer dan 100 jaar oud. Mooi donker hout is gebruikt waardoor het nauwelijks opvalt. Hoofdattractie hier is Old Faithful maar het terrein is veel groter. Ze pretenderen de meeste geysers zo vlakbij elkaar te hebben. Ook hier weer aangelegde wandelpaden, voornamelijk over hout, met overal informatieve borden. We kopen een folder met alle geysers erop en stippelen dan onze route uit. We gaan eerst naar een observatiepunt, hoog boven het terrein. We stijgen een flink stuk en de zon schijnt volop. Aan het begin staat een bordje met een waarschuwing voor beren, we moeten dus lawaai maken onderweg. Dat hebben we gisteren geleerd in het museum in Cody. We zouden hartstikke graag een beer zien maar dan wel als we hoog en droog in de camper zitten. Tijdens een wandeling een beer tegen komen is een heel ander verhaal. Het loopt minder prettig als je weet dat je er een tegen zou kunnen komen. De hartslag gaat niet alleen door het stijgen omhoog! Gelukkig lopen er meerdere mensen op het pad, die ook allemaal lawaai lopen te maken. Zo te horen hebben een aantal naar dezelfde film als wij gekeken. “ Hi bear” , horen we namelijk best vaak. Eenmaal boven is het wachten op de ‘uitbarsting’ van de geyser. Die laat erg lang op zich wachten en ondertussen slaan wij de muggen van ons af. Dat doen we niet helemaal goed genoeg want een paar doen zich aan ons tegoed. Na drie kwartier wachten begint de geyser te spuiten en even later is het allemaal weer voorbij. We kunnen weer bult af. We kiezen voor een route naar Solitary Geyser, die ligt ver van alle drukte en pruttelt er vrolijk op los.

We lopen weer terug naar de bewoonde wereld, de meeste toeristen doen dit extra rondje niet. Einddoel van de wandeling is voor ons de ‘Morning Glory Pool’. Op weg daarnaar toe zien we geysers en pools in allerlei soorten en maten. Er dwars tussendoor loopt een rivier, de Firehole River. En in het groene gras langs de kant van de rivier lopen Canadese ganzen. Met bril op ontgaat ons niet veel meer en we ontdekken tussen de bomen een bison. Telelens in de aanslag, wachten tot hij of zij beter zichtbaar wordt en dan vastleggen. Het blijkt niet één bison te zijn maar het zijn er twee en ze hebben allebei een jonge bison. Die zijn lichter bruin dan de moeders. We staan een hele tijd te kijken, die kleintjes zijn speels maar ook voorzichtig. Ze komen nauwelijks uit de schaduw van de bomen. Er vormt zich om ons heen een hele groep mensen die ook foto’s maken. In eerste instantie waren ze eraan voorbij gelopen, zij hebben zeker niet van die goeie brillen.....

De zon brandt er lekker op los en we lopen heel wat kilometers. Uiteindelijk komen we bij de Morning Glory Pool die het meest beroemd is van alle poelen hier. Dat komt door de schitterende kleuren. Op een informatiebord staat dat de blauwe kleur steeds minder sterk wordt. Dat komt doordat toeristen er wat ingooien. Daardoor raakt de toevoer verstopt en wordt de temperatuur in de poel lager. Bij een minder hoge temperatuur kunnen er andere ‘thermophiles’, (heat loving organisms) leven. Dat zijn bijvoorbeeld algen en bacteriën. Kort gezegd komt het erop neer: hoe heter het water, hoe blauwer de kleur. De gemiddelde watertemperatuur in dit gebied is 75 gr. Celsius. Vanaf deze poel is het nog een lange weg terug naar de camper. In totaal lopen we meer dan 10 kilometer, zijn we hier meer dan vijf uur geweest. We doen nog een rondje souvenirwinkel en daar zien we dat de volgende uitbarsting van Old Faithful over tien minuten wordt verwacht. Dan toch nog maar een keertje terug want dan kunnen we dat ook vanaf de grond mee maken. Alle banken zijn al bezet dus we blijven staan. Keurig op tijd begint de geyser te spuiten, alle toeristen weer tevreden. Wij ook.

Terug in de camper drinken we eerst wat, we hebben zware benen. Niks gewend! Dan nog anderhalf uur terug rijden naar de camping. Zoals gezegd alle batterijen opladen, eten, inladen van foto’s, en vooral nagenieten.