Dag 24 - Dinosaur National Monument

Op de camping, waar we de naam niet van noemen...staan de hele nacht de sproeiers aan om de grasvelden mooi groen te houden. Als we wegrijden met de ramen open, hebben we te laat in de gaten dat ze een vrij hoog bereik hebben. Een waterstraal gaat er bij Erik's raam in en bij mij weer uit. Fijn een koude douche bij vertrek! We hebben, doordat we gisteren lang zijn doorgereden, al een mooi stuk van de route naar Denver afgelegd. De totale afstand is 500 mijl, ongeveer 800 kilometer. Zoals gisteren al geschreven hadden we dit in twee dagen willen doen. Nu we er meer tijd voor hebben uitgetrokken willen we nog een 'Abstecher' maken naar Dinosaur National Monument. We rijden over highway 40 en ten noorden hiervan ligt een groot gebied waar ze rond 1900 enorm veel resten van dinosauriërs hebben gevonden. Deze immense dieren leefden hier ongeveer 165 miljoen jaar geleden, ik kan er iets naast zitten.. Toendertijd waren hier twee rivieren die zorgden voor een goed leefklimaat. Door droogvallen van de rivieren zijn veel dieren gestorven en toen later de waterstand weer toenam zijn de botten weggespoeld en op een relatief klein gebied 'blijven hangen'. De vondsten in 1906 waren heel bijzonder maar wat erg goed is geweest, is dat ze niet alles hebben afgegraven. Een aantal skeletten zijn naar musea gegaan. Vanuit het visitor centre gaan we met een shuttlebus naar een iets hoger gelegen gebouw. Met eigen vervoer kun je daar niet komen. Het gebouw is eigenlijk een enorme hal gebouwd over de rots met de restanten van de dinosauriërs. Op twee niveaus kun je zo, best van dichtbij, de botten in de rots zien zitten. Mooi dat dit bewaard is gebleven.

Weer buiten kun je of met de shuttlebus terug of via een wandeling van anderhalve kilometer terug lopen. Wij kiezen voor het laatste. Zo komen we langs nog een paar plekken waar je botten in de rotsen kunt vinden. Het is (alweer dat woord) heel indrukwekkend. Er zit veel verschil in gesteente, soms heel grillig, dan weer heel afgerond, heel grof en heel fijn. Er is een helling waar grijze banen te zien zijn en een bordje geeft aan dat het daar gaat om fossielen van vissen, schelpen en dergelijke. Fijn dat we tijd hadden om dit ook nog te bekijken. Terug in de camper duiken we eerst de koelkast in en gaan daarna weer verder naar het oosten.

Als we Vernal, een plaats van redelijke grootte met winkels en fastfoodrestaurants passeren, zien we langs de kant een bordje waarop staat dat er de komende 56 mijl geen benzinestation zal zijn. Dan hebben we het over ruim 90 kilometer. Er is niet alleen geen benzine te krijgen: er is gewoon helemaal niks! Alleen maar heuvels in allerlei kleuren, lage struiken, en daar tussendoor highway 40. Ook vrijwel zonder verkeer. We zien het hele stuk geen enkel huis, geen stacaravan of blokhut. Hier woont gewoon helemaal niemand, een groot verlaten stuk land. Heel bizar!

Het eerstvolgende dorp, we zijn inmiddels weer in Colorado, heet Craig. We rijden er door op zoek naar een camping maar vinden er niet een. Volgens de navigatie is er pas weer één over 40 mijl (65 km.). We draaien en rijden het dorp nog een keer door. Bij Safeway (grote supermarkt) hebben ze altijd een filiaal van Starbucks dus het is maar goed dat we zijn omgedraaid. Erik gaat cappuccino halen en vraagt aan een motorrijder of er hier echt geen campings zijn. Er blijkt wel een camping te zijn, volgens de motorrijder zelfs een KOA, onze favoriet. We zijn net iets te vroeg omgedraaid, de camping ligt een paar kilometer verder. Het blijkt een voormalig KOA-camping te zijn waar de ontvangst heel vriendelijk is. We krijgen zelfs ongevraagd korting en we hebben internet. Kijk, daar houden wij nou van. De camping ligt tussen hwy 40 en een spoor, dus helemaal wat we gewend zijn. Of het spoor gebruikt wordt, weten we nog niet. Het is nu 22.00u. en er is nog niets langs gekomen. Misschien rijden ze alleen 's nachts?!