Dag 25 - over highway 40

Het is zaterdag en ons reis zit er bijna op. We hebben niet zo veel kilometers voor de boeg en daarom hebben we vanmorgen een aantal caches ingeladen. Een mooie manier om af en toe van de weg af te gaan en soms een stukje te lopen. Bij één van de eerste haltes worden we aangevallen door hele kleine muggen, het is een waterrijk gebied en ze duiken gemotiveerd op ons. We laten de cache voor wat het is en duiken zelf de camper weer in. Bij een volgende schieten er in het weiland drie kraanvogels omhoog, gealarmeerd door het stoppen van de camper. Ze maken veel lawaai maar het lukt om er één voor de telelens te krijgen. Nou ja, alleen het bovenste stukje dan.

Highway 40 gaat door kleine plaatsen waar niets is om voor te stoppen. Uitzondering is Steamboat Springs, een wintersport plaats met aanzien. Schitterende chalets in een mooi nu groen dal met flinke berghellingen. We parkeren de camper bij een doodlopende straat en lopen een paar kilometer, doen ook een ‘rondje om een meer’. Op het zandpad lijkt een tak te liggen die als we dichterbij komen ineens weg ‘schuift’, het is een slang! Weer terug in de camper rijden we verder over highway 40. Als we een paar Pronghorns zien gaan we wel in de berm. Wel fijn dat het dan rustig is en we geen andere auto’s of vrachtwagens ‘in de nek’ hebben. De Pronghorns lopen eerst weg, eentje denkt zich achter een paal te kunnen verstoppen en een paar andere nieuwsgierigen komen terug. Ze gaan er eens goed voor staan. Net alsof ze poseren voor de foto.

De weg gaat over bergpassen, we komen zelfs op 9600 ft., langs weilanden en langs kale heuvels. Bij een dam gaan we even pauzeren. De heuvel, Mt. Woolford, is bijzonder, zo leren we van de informatie van de earthcache: het onderste deel is jonger gesteente dan het bovenste deel. Het bovenste deel is er vanuit het binnenste van de aarde ooit bovenop terecht gekomen. Op dat deel groeien bomen, het lagere deel is armer aan voedingstoffen en daar groeien alleen wat struiken (sagebrush – artemisia). Op de foto kun je de scheidslijn tussen oud en jong gesteente goed zien.
Net voor we bij Hot Sulphur Springs komen, rijden we eerst door een canyon. Hier zit waarschijnlijk veel vis in want we zien op veel plaatsen vissers in het water staan. Hot Sulphur Springs is voornamelijk ‘vergane glorie’, een camping vinden we niet en we rijden door naar Granby. Daar tanken we de camper vol, doen we een rondje door een supermarkt en omdat dan boven ons hoofd, of gelukkig boven het dak van de supermarkt een noodweer los barst, bekijken we rustig alle rijen van de supermarkt. Zelfs die met toiletpapier en schoonmaakspullen….. We hadden de bui al zien hangen toen we naar binnen gingen. Het onweer is zelfs in de winkel te horen. Met bijna niks in het karretje gaan we, nadat we hebben betaald, naar de uitgang. Het regent een beetje en het is behoorlijk afgekoeld. We trekken een sprintje naar de camper, met zo’n grote bak op een parkeerterrein hoef je nooit te zoeken waar je je auto hebt geparkeerd.

Vanaf hier verlaten we highway 40 en slaan af naar de 34. We hebben vandaag bedacht dat we onze laatste camperdag in het Nationale Park Rocky Mountains gaan doorbrengen. Het park waar we ruim drie weken geleden de reis zijn gestart. Toen was deze weg nog afgesloten, we hebben in de mist met hagel op een uitzichtspunt gestaan. Morgen doen we een nieuwe poging, de weg is open, dus we rijden via dit park, van west naar oost in de richting van Denver. Misschien krijgen we morgen nog wat wild voor de lens.