Toch naar Pajala

We nemen om half elf afscheid van de eigenaresse en haar zwager, de tweelingbroer van haar man (heel identiek, gelukkig dragen ze een button met hun voornaam erop) en we moeten beloven dat we terugkomen. De navigatie stellen we in op Pajala in Zweden en we kunnen kiezen uit drie routes. Omdat we van meerdere toeristen hebben gehoord dat de wegen in Finland beter zijn kiezen we voor een route die grotendeels door Finland loopt. Na 20 kilometer zijn we al bij de grens en vervolgens rijden we over een hele lange Finse versie van de Amersfoortseweg. Dit herinneren we ons heel goed van 39 jaar geleden. Toen verbaasden we ons al over dit ‘parcours’ en het gebrek aan andere automobilisten. Dat is nu nog het geval, het blijft kilometers lang leeg.
Bij Karigasniemi rijden we de E75 weer op en ook die is prima. Wel is duidelijk te merken dat dit een deel is van de ‘snelweg naar de Noordkaap’, onze tegenliggers lijken in colonne te rijden, allemaal campers met vooral Duitse kentekens.

Tot aan Inari geen enkel probleem, mooi asfalt. We slaan af naar het westen en rijden richting Zweden. Bij het gehucht Pokka gaat de weg ineens zonder enige waarschuwing over in een zandweg. Of de waarschuwingen stonden er misschien wel maar hebben we niet begrepen want Fins is echt een andere taal waar we alleen nog Joki= rivier en Jarvi=meer van hebben onthouden. De zandweg is niet overal slecht, we zijn blij dat het droog is en het gebied is mooi. Er lijken veel wandelingen mogelijk te zijn maar daar hebben we vandaag geen tijd voor. De af te leggen afstand van Karasjok naar Pajala is 402 kilometer dus behalve wat sanitaire stops en een lunchbreak rijden we door. Uiteindelijk blijkt de zandweg 56 kilometer lang te zijn, dat is echt een heel eind.

Bij Levi rijden we overduidelijk een wintersport gebied binnen. De huizen zijn in chaletstijl gebouwd en hoog op de berg staat hoogbouw met veel glas in de gevels. Bij een supermarkt gaan we even ‘benen strekken’ en binnen hoeven we niet meer om te rekenen maar kunnen we onze bus slagroom (voor bij de appelcake) gewoon met euro’s betalen. Ik zie wol waar ik helemaal weg van ben maar waar ze maar vier bollen van hebben. Dat is niet genoeg, dus kopen we allen de slagroom. We rijden verder naar Kittilä waar we van hetzelfde merk een supermarkt zien. Deze is groter en heeft een goed aanbod aan verse levensmiddelen. We kopen een stuk geglaceerde zalm en stellen een grote bak rauwkost samen bij een ‘zelf schep afdeling’. Ons avondeten ziet er goed uit. Vlakbij de kassa’s ontdek ik in een hoekje wol en de trouwe volgers weten dat ik dan ‘het kind in de snoepwinkel’ word. Ook hier 4 bollen van een soort die ik graag zou willen hebben maar dan zie ik dat ze 150gr per stuk zijn in plaats van 100. Dat betekent dat het genoeg is voor mijn plan en dus belanden ze in het mandje. Bij de auto ruimen we de boodschappen op in de koelkast en dan kunnen we weer verder.
Bij het starten van de auto verschijnt er een verontrustend bericht op het dashboard: met cijfers en banden wordt gemeld dat de bandenspanning rechtsachter te laag is. In plaats van de 3 nog wat is de druk maar 1.6. Erik gaat kijken maar er is niks te zien. We zoeken een tankstation waar we lucht kunnen tanken en dan gaat de druk weer naar 3.0. Alleen weten we niet of dat zo blijft of niet. We moeten nog precies 100 kilometer rijden naar de camping in Pajala, Zweden. Af en toe checkt Erik de info en de druk lijkt te blijven hangen op 2.8. Het gebied waar we doorheen rijden is volkomen verlaten, geen dorpen, geen losse huizen, geen mens op de been. Alleen nog een paar rendieren. De stemming in de auto is, zeg maar, gespannen. De stilte doet bijna zeer aan de oren. De radio staat uit, de navigatiemevrouw houdt zelfs haar mond. De kilometers worden in stilte afgeteld en het duurt lang voor we bij de Zweedse grens zijn. Nu is het niet meer zo ver naar de camping.
We rijden rond 20.00u het terrein op waar we zeer warm worden welkom geheten door de Belgische eigenaren, die 1 mei dit jaar deze camping hebben overgenomen. Ze hebben uitgekeken naar onze komst want ze hopen veel van ons te leren. Kijk, dat is nou een leuke binnenkomer. We parkeren de auto en caravan en gaan dan met hen in gesprek. Daarna volgt nog een uitgebreide rondleiding over het terrein. Het is bijna 22.00u als we terug zijn bij de caravan waar nu wel erg duidelijk is dat de band lek is. We horen een sissend geluid bij de band en Erik ontdekt een steen die dwars door het rubber lijkt te zijn gegaan. Dat is vast van de zandweg eerder vandaag. In het dorp zijn twee garages maar omdat het nu net weekend is, zouden we daar pas a.s. maandag terecht kunnen. De eigenaar van de camping belooft voor ons te gaan bellen.

Eten is vandaag een latertje maar het smaakt toch erg goed. Het is goed te weten dat de band lek is want nu kan er een plan worden bedacht hoe het hersteld kan worden. Ons bezoekschema voor de campings zal daarop aangepast moeten worden. Eerst een oplossing voor de band. Erik checkt op de Ipad zijn ANWB app en die geeft precies aan waar we zitten. Er wordt gevraagd om te bellen met de ANWB alarmcentrale en dat doet Erik vervolgens. Hij legt uit wat het probleem is en de meneer van de ANWB geeft aan dat er binnen twee uur contact opgenomen gaat worden. Als dat niet gebeurt moeten we even terugbellen. Na een half uur gaat inderdaad Erik’s telefoon en informeert een Zweedse meneer naar het probleem. Als hij de bandenmaat hoort schrikt hij enigszins. Dan wordt de afspraak gemaakt dat hij morgenvroeg om 7.00u hier bij de camping is met een auto ambulance, dat de Touareg daarop gaat en dat Erik met de man meerijdt naar een garage in Haparanda. Daar zal dan de band vervangen moeten worden (jammer, is net een nieuwe met iets meer dan 4000 gereden kilometers) en als alles weer goed is mag Erik terug rijden naar mij op de camping. Als we de plaats goed hebben verstaan ligt de garage op 155 kilometer dus dat wordt nog een aardige rit.

Dus, samengevat, we zijn in Pajala, de reis ging niet helemaal vlekkeloos maar we staan op een leuke camping en het is droog en iets meer dan tien graden.

Wordt vervolgd,