Naar Luleå

Vandaag loopt om 6.40u de wekker af in de caravan. De auto-ambulance zal, als we het goed hebben begrepen, om 7 uur hier zijn. We hebben het goed begrepen want keurig op tijd rijdt de chauffeur de camping op en parkeert voor de auto. Er zijn twee opties op dat moment: de meest aangename is een rit van 115 km. naar Övertorneå om de band te repareren. De tweede optie is een rit van 175 km. naar Haparanda en dan hopen dat ze daar een nieuwe band hebben. Het formaat schijnt hier een probleem te zijn. Als Erik laat zien waar de steen klem zit in de band, wordt gekozen voor de eerste optie. Eerst nog wordt de compressor uit de kofferbak gehaald en de band via de accu van de auto opgepompt zodat er zonder schade aan de velg en band de ambulance opgereden kan worden. Zodra de auto erop staat en is vastgezet begint Erik met de chauffeur/monteur aan de reis. Anderhalf uur later krijg ik het eerste 'teken van leven'. De steen is eruit en de band 'is geplakt', het moet nog even drogen en weer worden gemonteerd en dan kan Erik weer terug rijden naar de camping. Een half uur later is het zover, Erik kan de navigatie instellen op de camping en beginnen aan de terugreis.

In de caravan heb ik de kachel aangedaan en op de IPad Nefflix opgestart. Ik heb nog een aantal afleveringen van Chesapeake Shores gedownload dus ik hoef me even niet te vervelen. Om kwart voor elf is Erik terug op de camping, onderweg heeft hij een aantal keren de bandenspanning gecontroleerd en die blijft nu goed. Tijd voor koffie met appelcake en slagroom!!! Toch een hele opluchting dat het gerepareerd is en wat zijn we zeer tevreden over de service van de ANWB Alarmcentrale.

Als we de koffie op hebben en het plan voor vandaag hebben bepaald gaan we afscheid nemen van de eigenaren van de camping. We willen naar Lulea rijden en onderweg de twee campings controleren die op ons lijstje staan. Voor Erik is het dan de tweede keer dat hij vandaag naar Övertorneå rijdt en als we in het dorp aankomen blijkt dat we moeten afslaan bij de weg waar de FALCK garage ligt waar de band vanochtend is gerepareerd. De camping ligt hooguit 300 meter verderop. De Zwitserse eigenaar maakt tijd voor ons en we hebben heel wat veranderingen en zeker toevoegingen mogen noteren. Een zeer doelgerichte en zelfbewuste eigenaar die in een jaar veel heeft doorgevoerd. Zo hoort het ernaast gelegen zwembad nu bij zijn camping en heeft hij ook de sleutel van het Hembygdsmuseum (streekmuseum). In dat opzicht gaat het hem voor de wind maar er zijn ook problemen geweest. Drie weken geleden stond het rivierwater twee meter hoger dan nu en stond de hele camping bijna een meter onder water. Goed te zien dat daar nu niets meer op wijst. We doen de controle buiten aan een picknicktafel want voor het eerst sinds een week of twee is de temperatuur net boven de tien graden. En daarmee hebben we ook de eerste muggen mogen ontmoeten...….. Want dat was het voordeel van het koudere weer, de muggen waren nog niet actief. Men denkt dat doordat ze dit jaar later zijn, ze ook met meer zullen komen!

De bandenspanning blijft goed en we zitten weer relaxter in de auto met Phil Collins via de Bluetooth. En dan komt er weer een zandweg. Vroeger vonden we dat geweldig, graag met wat regen erbij of veel stof zodat de combi lekker vies werd. Vandaag is dat toch anders, net of we de adem inhouden tot we weer op asfalt rijden. Het zijn twee lange stukken over grind maar dit keer gelukkig zonder gedoe.

De tweede camping op de route ligt net voor Haparanda, bij Kukkolaforsen een lange en zeer brede stroomversnelling in de rivier die de grens met Finland vormt. Het is een bedrijf met veel activiteiten en erbij een niet zo grote camping. Bij de receptie zit ook het restaurant en daar is het druk met heen en weer lopend personeel. We horen later dat ze een vierjaarlijks congres over sauna's hebben en dat de 200 gasten zo dadelijk hier komen eten. De eigenaar heeft even tijd voor ons, gelukkig.

En dan beginnen we aan het derde en laatste stuk van de reis, nadat we bij Haparanda alvast eten. We zijn vandaag later dan gebruikelijk gestart en we verwachten pas rond 19.00u op de camping aan te komen. Als de mensen bij de receptie dan direct de controle willen, wordt het weer laat eten. Terwijl we zitten te eten zie ik vlakbij op een rotonde een autoband (op velg) voorbij komen, dat is een stom gezicht. De band blijkt van een aanhanger te zijn afgelopen die gelukkig een dubbelas heeft waardoor er verder niets gebeurd. De chauffeur gaat lopend achter de band aan. Vanaf Haparanda rijden we tot aan de camping in Lulea op de E4, die soms zelfs vierbaans is. Het schiet lekker op en de camping is goed te vinden. Vanaf de E4 wordt deze al met borden aangegeven. De camping hoort bij de keten FirstCamp en is behoorlijk groot en heel uitgebreid in voorzieningen. We krijgen plek 45 toegewezen en maken een afspraak voor morgenvroeg half elf.

De komende dagen staan nog in het teken van een aantal campingcontroles en we checken GoogleMaps voor een slimme route. Een aantal liggen er langs de kust, verder naar het zuiden tot aan Umea, maar er liggen er ook een paar in het binnenland. Leuk want dit gebied kennen we nog niet. En graag mee helpen duimen voor een eland op of langs de weg, een levende graag.

trusten, fijne zondag!