71˚10’ 21’'

We zijn er, na 39 jaar zijn we terug op de Noordkaap. Vandaag een aantal momenten van herkenning, zeker bij het zien van de camping waar we toen een hut huurden omdat het zo koud was. We waren toen onderweg met een blauwe Opel Kadett en een klein tentje. Vandaag rijden we heel comfortabel met luchtvering en volgt op zeer korte afstand de caravan. In plaats van de bootovertocht is er nu een tunnel van bijna 7 kilometer lengte die tot ruim 200 meter onder waterniveau gaat. Nu dus geen stress om een boot te halen, we zijn zelf baas over de tijd die we hier verblijven.

We rijden naar BaseCamp North Cape bij Skarsvåg, dat is de noordelijkst gelegen vissersplaats van Europa. Hier heeft heel veel het predikaat 'noordelijkst....'. Afgelopen week hebben we het weer in de gaten gehouden en vrij consequent was de donderdag, vandaag dus, de droogste dag bij de Noordkaap. We hebben onze extra dagen zo verdeeld dat we dus juist vandaag hier aankomen. En de voorspelling klopt, het is droog en er is vrij weinig wind al waait het hier altijd. Er is immers geen boom te bekennen op dit eiland. De sneeuw die hier drie weken geleden nog lag, is bijna weg. We eten wat in de caravan en gaan dan richting Noordkaap, vanaf de camping is dat nog 13 kilometer. En dat is dus precies de afstand die we toen hebben gelopen op onze rubberlaarzen omdat de, toen, tolweg nog niet open was. Iemand had ons toen gezegd dat het 2 mijl lopen was en wij dachten dat is dan iets meer dan 3 kilometer. Dit verhaal achtervolgt ons al 39 jaar. We zijn zelfs ongeveer op dezelfde dag hier. Nu is er geen sprake van een tolweg maar wel van een 'betaald parkeren'. Er staan tolhuisjes bijna aan het einde van de 13 kilometer en daar mogen we Nkr. 540,- betalen. Dat is bijna € 58,00. Puur om te parkeren! We krijgen daarmee wel 24 uur toegang dus we kunnen tot morgen 15.30u. nog zo vaak als we willen hier naar toe.

We doen een rondje, langs de gedenksteen van Kong Olav uit 18 honderd zoveel, we lopen naar de globe, zoeken en vinden een cache, bekijken een modern kunstwerk (jammer, niet onze smaak) en dan gaan we het grote gebouw in waar alles wat toen in aparte 'hutjes' zat nu onder één dak is samengevoegd. Natuurlijk is er een hele grote souvenirwinkel, een restaurant en zijn er toiletten. Het mooist is echter het uitzicht over zee en heel fijn dat het er warm is (en windstil :-) ).

Terug bij de camping is ondertussen ook de eigenaar gearriveerd en gaan we eerst de papieren invullen. We horen waarom hij de naam van de camping heeft veranderd, welke excursies worden georganiseerd en we horen ook dat door de storm een paar dagen geleden de telefoonkabel is vernield en dat het nog even duurt voor er weer telefonisch contact mogelijk is vanaf hier (en de omgeving). Internet is er wel maar het is natuurlijk een behoorlijke strop als je als camping niet bereikbaar bent. Hij neemt het heel gelaten, dat hoort denk ik bij het wonen in zo'n uithoek en het accepteren van de invloed van de natuur.

Ondertussen is het ook gaan regenen, dus onze keuze om vanmiddag nog naar de Noordkaap te rijden was een goede. Vandaag voor ons geen hut maar bij de kachel in de caravan. Menigeen zal niet met ons willen ruilen, zou deze bestemming nooit kiezen, maar wij, wij dus wel.