Naar tussen Kvalsund en Skaidi

Het is koud en winderig als we aankoppelen bij de, derde, camping van Alta. We gaan direct al eigenwijs wezen, de navigatiemevrouw wil ons een binnendoor weg op sturen maar die hebben we gisteren gereden en dat is geen geschikte met caravan. We kiezen voor het laatste stuk van de E45/RV93 en dat stuk zit grotendeels 'in onderhoud'. We rijden over zand en grind, over hobbels en gaten, over een afstand van drie kilometer. Dat is niet zo ver en het gaat prima, denken we (maar dat komt later...).

Bij Alta slaan we af naar rechts op de E6, die gaat dwars door de stad, inclusief verkeersdrempels van een XXL maat. Regen en zon wisselen elkaar af, hagelbuien en regenbogen, stevige wind en daarbij een temperatuur die start op 9.5 graden en die na een tijdje rijden daalt naar 3.5! Bij Alta en nog een klein stukje verder hebben we weer even een radiozender om naar te luisteren. Het is vooral luisteren naar gepraat en af en toe wordt er wat muziek de lucht ingestuurd. Als er teveel gekraak komt, draaien we het geluid maar weer naar nul. En even later is ook de laatste radiozender uit de lucht.

We rijden door schitterend kaal landschap (Mónnie: goed voor gaan zitten in de bus; tussen Skaidi en Alta), de rivier naast de weg is woest, er is nauwelijks nog boomgroei en we vinden het geweldig. Af en toe zien we wat rendieren en verder is het vooral leeg. Bij Skaidi slaan we af naar links, de camping die we moeten bezoeken ligt een paar kilometer richting Hammerfest, tussen Skaidi en Kvalsund voor wie het op wil zoeken op Googlemaps. Zoek op Repparfjord. De camping gaat 1 juni open en we hebben ons bezoek vooraf aangekondigd. Eigenlijk verwachten we dat men al bezig is om de boel klaar te maken voor de zomerperiode maar niets is minder waar. Het is er uitgestorven. Het is trouwens geen 'normale camping', het is onderdeel van een zogeheten Missionssenteret en bij de receptie zit een kerk. Of eigenlijk is er een houten kruis tegen de voorgevel van het huis getimmerd. Of het binnen een kerk is weten we niet want dat gebouw zit dicht. Voor campers en caravans is er een stuk vlak terrein met grind en we zoeken een beschut plekje in de buurt van een stroompaal. Erik koppelt af, ik doe de caravandeur open om de waterpas te pakken en dan..........tatarataaaaa.........er ligt een doos eieren op de kop op de vloer in de caravan. Gisteren gekocht, 12 grote witte eieren. Ze zijn vrij netjes terecht gekomen vanuit het bovenkastje boven het aanrecht. Drie hebben geen schrammetje, de andere negen zijn, zeg maar, leeggelopen. Net alle eigeel is in de doos gebleven, de vloer is glibberig en het is onder de mat bij de deur gelopen.

An die Arbeit dan maar en eerlijk gezegd, de schade blijft beperkt tot een dweil en negen eieren die de vuilniszak in gaan. Na een extra kop koffie gaan we met alleen de auto naar Hammerfest. Voor alle zekerheid hebben we bij de caravan een ACSI reclame bordje achter de ruit gezet, mocht er nog iemand langs komen. Hammerfest ligt op zo'n 50 kilometer en ook dit is een schitterende route. Met heel veel rendieren op de weg, naast de weg en tegen de hellingen. Er is niet veel verkeer dus we stoppen regelmatig even om te kijken. Bij Hammerfest houdt de weg op, we zoeken nog een cache om dit punt op onze geocachingspagina te markeren met een smilie. Nou ja, eerlijk gezegd zoekt en vindt Erik het minicontainertje want ik zit heel snel weer in de warme auto! We worden bijna uit de jassen geblazen, wat is het vreselijk guur weer.

We stoppen ook nog bij een klein parkje vlakbij de haven waar een monument staat om een meridiaan punt te markeren. Ik weet niet hoe ik dat moet uitleggen, daarom maar een foto met tekst. Het gaat hier om de breedtegraad, de positie op de aarde wordt ermee aangegeven. Als we weer in de auto gaat de stoelverwarming aan om op temperatuur te komen. Dan rijden we Hammerfest in, parkeren in een parkeergarage en zoeken op de app van Foursquare een plek om te eten. Zo handig als je ergens de weg niet weet. We gaan naar Qa, die noemen ze als eerste en zit op korte afstand van de parkeergarage. Het is er gezellig druk, de menukaart is zeer gevarieerd en het eten erg lekker (Erik gegratineerde kip en ik vegetarische quesadillas). Weer eens wat anders na al die dagen vis. En de cappuccino is er trouwens ook erg lekker.

Daarna lopen we terug naar de auto, betalen voor het parkeren (€ 0,65 voor anderhalf uur, niet alles is hier duur) en dan rijden we in toeristentempo terug naar de camping. De caravan staat er gelukkig nog en wat fijn dat we de kachel aan kunnen doen. Al snel is het heel behaaglijk binnen. We zetten thee, lezen en/of breien wat, kijken naar de route voor morgen, beginnen aan het verslag en dan loopt er ineens een dikke vos langs de caravan. Wow, dat is nog eens een toetje! Hij komt niet op ons afval met de eieren af want dat zit al in een container. Op zijn dooie gemakkie loopt hij voorbij, kijkt nog een keer als Erik een foto wil maken en wandelt er dan vandoor.

Wat een land en wat een natuur. Het is wat fris en dat is niet altijd prettig maar wat is dit genieten!!

På gjensyn! (tot ziens)

zandweg bij Alta:

onderweg: