Hiking in Elk Falls PP

Vandaag is het zondag en ook al schijnt de zon niet, we hebben geluk want het is droog. We gaan naar Elk Falls, een Provincial Park op 7 kilometer van de camping. In dit park zijn meerdere wandelroutes uitgezet en ook is er een vrij nieuwe hangende brug, een Suspencion Bridge, te bewonderen. Omdat het zondag is verwachten we veel auto’s maar het parkeerterrein is vrijwel leeg. Toch maar een keurig plek voor de camper langs de rand gekozen want dan heeft er niemand last van. Waarschijnlijk durft niemand bij de camper in de buurt te komen want het zand hangt er (sorry) in dikke korsten tegen aan. Voor vertrek vanochtend nog bijna de blooper van de eeuw kunnen maken. We moesten achteruit de standplaats uit en voor alle zekerheid ging ik even kijken en een soort van aanwijzingen aan Erik geven. Daarna loop ik dan naar voren en stap ik in. Zo ook vanochtend maar doordat Erik remde om stil te gaan staan en omdat het gisteren zo ontzettend veel heeft geregend en omdat de camper een beetje ‘afhing naar mijn bijrijders kant’ kwam er net toen ik de hand uitstak om het portier open te doen een soort van Niagara Waterval voor mijn gezicht naar beneden. Ik kon nog net iets achteruit stappen. Jammer dat ik jullie niet kan laten horen hoe hard Erik zat te lachen….

Maar terug nu naar Elk Falls Provincial Park. Bij de ingang staat een bord met wandelroutes. We kiezen er een paar en lopen eerst naar de Suspencion Bridge, een hele mooie constructie 60 meter boven water niveau. Doordat er zo weinig mensen aan het wandelen zijn hebben we de brug even voor ons alleen. Dat scheelt veel gewiebel! Er hangt nog veel nevel boven het water en in de bomen en dat maakt het nog mooier. Eerst lopen we dus naar de brug, daarna doen we de Riverside Loop Trail en daarna nog de Old Growth Trail. Daarna zijn we weer terug bij de splitsing naar de brug en we lopen nu een ander pad: the Millenium Trail. Hier zijn een aantal caches langs de route verstopt en we gaan proberen er een paar te vinden. Dat valt nog niet mee, soms helpt zelfs de tip die een eigenaar kan toevoegen weinig. Een voorbeeld: log (omgevallen boom) of ribbon (lintje). Dit vraagt om echte speurneuzen en gelukkig hebben we een paar keer geluk. Tot half vier is het droog, dat is ook geluk hebben want we hebben de regenjassen in de camper gelaten. De voorspelling was immers ‘droog’, voor alle zekerheid hebben we altijd twee nylonjassen in de rugzak zitten (basis uitrusting, net als een zaklamp en een medicijnendoosje). Gelukkig hadden we vandaag alleen de jassen nodig. Na een half uur in de regen over de millenium trail draaien we om. We beginnen aan de klim terug, richting parkeerplaats. Als we net in de camper zitten begint het harder te regenen. We hebben weer veel geluk gehad, niet alleen met het weer maar we hebben ook heerlijk gewandeld. Dit is nu al een vakantie met heel veel mooie herinneringen.

In een artikel in één van de informatiebladen die we bij Visitor Centre’s hebben meegenomen stond een interview met iemand die sinds kort in Campbell River woonde. Haar werd onder andere gevraagd naar een leuk adres om te eten en zijn noemt in het artikel een Thais restaurant. We gaan eerst op zoek naar het artikel en daarna laten we de TomTom zoeken naar het adres. Het is bijna 9 kilometer rijden en dan komen we bij een soort winkelcentrum aan waar ongeveer de helft van de panden leeg staat. In een donkere hoek zien we Imagine Thai Food, daar moeten we zijn maar helaas brand het bord ‘Open’ niet. Er brandt wel kerstverlichting en Erik checkt voor alle zekerheid nog even de voordeur. Helaas dicht op zondag en maandag. Dat wordt op zoek naar een ander restaurant. Eigenlijk zouden we nog wel een keer naar de Boston Pizza willen maar twee dagen achter elkaar Italiaans is wat vaak. We gaan naar Wendy’s, een hamburgertent waar ze ook Mexicaans eten verkopen. Zo zitten we na een paar minuten aan een grote bak met sla en een soort chili con carne saus erover heen (met kaas). Lekker! In het zelfde pand zit een vestiging van Tim Hortons en daar halen we cappuccino. Bij Tim Hortons kun je ook prima terecht voor donuts en muffins enzo en vandaag delen Erik en ik een Pumpkin Spice muffin. Als je een hap neemt en de ogen dicht doet is het december en of Sinterklaas of bijna Kerst. De kruiden die bij daarbij horen zitten in de muffin. Erg lekker!

Op weg naar de camping zoeken we nog één cache en als we ook die kunnen bijschrijven op de lijst rijden we naar Thunderbird RV. Op ‘onze’ plek staat echter een camper, dat is vreemd want Erik heeft gisteren de twee nachten met nog eens drie verlengd. Als hij gaat vragen bij de receptie hoe dat kan zegt de mevrouw dat we maar twee dagen hebben betaald. Dus zegt Erik dat hij wel even het bonnetje kan halen. Dat hoeft dan ook weer niet en ze zegt dat we op een andere plek moeten staan, op nummer 55. Dat is een standplaats tussen de vaste plekken dus dat is een beetje vreemd maar goed, we zijn al blij dat we een plek hebben want ook vandaag is de camping vol. Als we later ons bonnetje checken zien we dat daarop staat dat we de laatste drie nachten op nr. 55 moeten staan. Was wel handig geweest als ze dat even had gezegd bij het verlengen.

Zo nog even de weersverwachting nakijken en dan bedenken wat we morgen gaan doen.

Fijne dag allemaal!

oh 1: die vogelverschrikkers zijn totems, de manier waarop First Nation hun overledenen beschermen en eren.

oh 2: we zaten bij Tim Hortons aan een tafeltje naast Hester Blumenthal (zeeeer beroemde chef). Hij was incognito of hij was iemand anders.

oh 3: zoek op de foto 'hint: omgevallen boom' naar Erik.