Naar Lake Cowichan

Voor we gisteravond het licht in de camper uit konden doen hebben Erik en ik eerst nog een gevecht geleverd tegen zo’n 50 vliegen. Die hadden zich verstopt in de camper en begonnen lawaai te maken en andere irriterende bezigheden te vertonen. Wat een ellende, Erik had een mepper gemaakt van een krant en ik zat op bed de vliegen Erik’s kant op te zwaaien. Onze dekbedden zijn donkergroen en zwart en we wilden daarin geen vliegenlijkjes, alleen het idee al…………….bbbbrrr. Ze lieten zich niet makkelijk neerhalen, van de krant was weinig over toen we na drie kwartier een ‘staakt het vuren’ hebben ingesteld. Er zaten er toen nog twee in de toilet/doucheruimte en een in de woonruimte. En later bleek dat er zich ook twee hadden verstopt in de koelkast. Dat was een slechte keuze.

Vanmorgen na het ontbijt afscheid genomen van onze buren. De TomTom staat ingesteld op Lake Cowichan in het binnenland. Hiervoor rijden we eerst over de Pacific Marine Trail en na Port Renfrew door de Cowichan Valley. Beide routes hebben een ster op de toeristische landkaart van Vancouver Island. Het eerste deel langs de kust is bochtig, soms smal en veel klimmen en dalen. De bruggen zijn eenbaans en daar zijn er heel veel van. Opschieten zit er vandaag niet in.

Tussen de weg en de oceaan ligt het Juan de Fuca park, hier zijn veel wandelingen uitgezet en we parkeren de camper op een parkeerplaats. Vanaf hier kunnen we naar China Beach lopen, een wandeling van iets meer dan een kilometer. Heen is een makkie, bult af vanaf de parkeerplaats over een vrij egaal pad. We lopen tussen metershoge varens door, vergapen ons aan de enorm hoge bomen, vooral coniferen en ondertussen natuurlijk ook nog in de gaten houden of we wild zien. Al hoeft dat voor ons tijdens een wandeling niet zo. We zijn al blij met een eekhoorn. China Beach is een prachtig zandstrand met, heel handig, grote omgevallen bomen waar je prima op kunt zitten.

Na China Beach verplaatsen we de camper naar een andere parkeerplaats en gaan we nog een trail lopen. Dit keer naar Mystic Beach en dat doen we vooral omdat er een ‘suspension bridge’, een hangbrug in de route zit. Dit is een veel lastiger pad, het is vooral zoeken naar de route want die wordt niet aangegeven. Op sommige plekken waar het wat drassig is, hebben ze balken gelegd en als we die zien weten we dat we op het goede pad lopen. De foto’s geven de sfeer en de kleuren groen niet goed weer. Met al die hangende mossen en de zon die hier en daar tussen de dichte begroeiing door schijnt is de route al mysterieus. Op de route naar het strand komen we niemand tegen, alleen een eekhoorn die niet even wil wachten tot we een foto van hem/haar kunnen maken. Op het strand is het best druk, veel mensen die genieten van het schitterende weer maar ook mensen die hier beginnen aan het zwaardere werk. Er loopt hier namelijk een meerdaagse wandelroute langs de zee. Heen en terug is het vijf kilometer en volgens mijn horloge hebben we 61 etages hoogteverschil overbrugd. Alleen stijgen wordt geteld, afdalen niet. Terwijl dat hier ook best vermoeiend is.

Terug in de camper drinken we wat en dan gaan we in heel rustig tempo eerst nog een stukje langs de kust tot Port Renfrew en daar slaan we af het binnenland in. Volgens onze buren in Jordan River zou de kans groot zijn dat we hier een beer zouden zien. Dat gebeurt niet, wel weer heel veel bruggen, haarspeldbochten, een lange smalle kloof, kale heuvels, groene heuvels en weinig verkeer. Dat is erg prettig want het asfalt is niet overal even glad, de camper rammelt ontzettend (van binnen) en nu kan Erik tenminste proberen de grootste gaten te vermijden. We zijn tegen drie uur in Lake Cowichan, een plaats van enige betekenis met een Visitor’s Centre. Daar halen we info over campings met een zogeheten hookup, dat is stroom en water en soms ook afvoer van afvalwater. En we willen ook wel weer wifi. Ze adviseren Lakeview Park. Eerst nog even wat boodschappen doen, de eerste winkel blijkt geen supermarkt maar een soort Action te zijn. We zoeken een vliegenmepper maar die hebben ze niet. De jongen bij de kassa legt uit waar de supermarkt is en die vinden we zonder probleem. Zelfs een parkeerplek vinden we (naast het parkeerterrein). En in de winkel vinden we een vliegenmepper en van die prehistorische plakrolletjes om op te hangen.

Camping Lakeview Park is een natuurcamping met wat voorzieningen, er is een keurig toiletgebouw met gratis douches, we hebben stroom en water op de plek en als we op het stoepje voor de receptie gaan zitten hebben we ook wifi. Verder hebben we buren met ongeveer dezelfde muzieksmaak als wij. Dat komt goed uit want ze hebben de muziek voor ons duidelijk hoorbaar aan staan. Aan de andere kant staat een camper met twee dames met wit haar en een witte poedel. Zij hebben elkaar veel te vertellen. Bij ons slaat de vermoeidheid na het eten toe, we hebben de jetlag nog steeds niet helemaal overwonnen. Al kan het vandaag natuurlijk ook komen door de twee gemaakte wandelingen!