Selfoss

Een van de drie opties is afgevallen (zie verslag gisteren). We zijn namelijk gewoon vertrokken. Wel met een drie kwartier vertraging maar dat was niet omdat er gedoe was/is met een vulkaan op IJsland.

We rijden om kwart voor negen thuis weg, tanken eerst nog even en dan is het een kwestie van gas geven, remmen, stilstaan, optrekken tot ongeveer Hilversum. Dan zijn de grootste vertragingen voorbij en rijden we door naar Rozenburg. We hebben de tickets bij Vliegtickets.nl gekocht en er was toen de mogelijkheid om een parkeerplaats bij te boeken tegen een ' gunstig' tarief. We vinden het bedrijf snel (dankzij Miepmiep) en na het afgeven van de sleutel worden we met een shuttle naar Schiphol gebracht. We hebben nog wel even een foto gemaakt van de kilometerstand want je hoort wel eens verhalen over halve wereldreizen die ze tijdens je afwezigheid met je auto rijden.

Op Schiphol staan we een kwartiertje in de rij te wachten tot de balie van Icelandair open gaat. Het is dan elf uur. Van balie 20 moeten we een flink stuk lopen naar vertrekhal 1 en we besluiten eerst door de controle te gaan en dan koffie te drinken. Dat blijkt een goede beslissing. We staan bijna een half uur te wachten voor we onze tassen door de scan kunnen laten halen en wij zelf bekeken worden op de bodyscan. En allebei krijgen we er nog een visitatie achteraan. Dan mogen we onze spullen weer bij elkaar zoeken, schoenen weer aantrekken en hup naar de koffie.

We zitten bij de Starbucks voor de schermen met de vertrektijden. Een paar jaar geleden zaten we hier ook en toen werd de vlucht vertraagd. Uiteindelijk hebben we toen bijna zes uur langer moeten wachten. Terwijl we genieten van de cappuccino kijken we met een half oog naar de borden. Gelukkig, geen melding van een vertraging. We zijn ruim op tijd bij de gate waar het erg lang duurt voor een toestel van Icelandair voor het raam parkeert. We kunnen zien hoe die wordt ' gelost' en gevuld en dan mogen wij plaatsnemen in rij 10. Het is een zogeheten wide-body, met stoelen 2 - 3 - 2. Dus met twee gangpaden. Wij zitten aan de rechterkant, bewust gekozen want met een beetje geluk hebben we dan goed zicht op IJsland en de gletsjers voor we landen.

De vlucht gaat vlekkeloos, we kijken allebei naar een film. En ongeveer een uur voor de landing is er land zeven kilometer onder ons te zien. Gelukkig is er niet al te veel bewolking en is het genieten zo op grote hoogte. We hebben wat van de vertraging voor de start kunnen inlopen maar die raken we weer kwijt bij het wachten op de koffers. Dat duurt erg lang. Dan even langs een geldautomaat voor kronen en dan zoeken naar de medewerker van Thrifty die ons moet verwelkomen. Die is van het autoverhuurbedrijf. Er staan heel veel mensen met bordjes maar voor ons staat er niemand. Bij de informatiebalie zeggen ze dat we naar buiten moeten waar een shuttle zou moeten staan. We vinden wel de plek maar niet de shuttle. Dat is nog eens een half uurtje wachten. Het ritje met de bus duurt nog geen vijf minuten, we hadden waarschijnlijk sneller kunnen lopen (als we hadden geweten waar het kantoor zit).

De mevrouw van Thrifty duwt ons een heel vol A4 onder de neus met de opdracht (commando) paraaf en ondertekenen! Als Erik vraagt of er bijzonderheden op staan krijgt hij de bijdehante opmerking dat hij het dan maar even moet lezen...... We scannen het formulier, Erik zet een paraaf en een handtekening en dan mogen we buiten wachten terwijl zij de auto haalt. Het blijkt een Mazda 3 te zijn, leuke wagen en lekker ruim. Onze bagage past er goed in.

We hebben een mooie route uitgestippeld maar doordat we bijna twee uur later vertrekken passen we de bestemming voor vandaag wat aan. We rijden niet verder dan Selfoss. Eerst vanaf het vliegveld Keflavik in de richting van Reykjavik en dan afslaan op weg 42 die overgaat in nummer 417. En bij dat overgaan naar een weg met drie cijfers houdt ook het asfalt op en wordt het grind en zand en keien. We rijden nog geen 100 meter als er een irritant signaal klinkt. En er een melding op het display verschijnt: check tire pressure. Oh nee, zegt Erik, we hebben toch niet nu al een lekke band?? We stoppen en stappen uit: alle vier banden even hard. We rijden weer verder maar het waarschuwingslampje en signaal blijven. Na een paar kilometer (die best lang duren) stoppen we nog een keer en checkt Erik nog een keer. Niks aan de hand maar het gaat niet uit.

We zijn opgelucht als we in de verte rondweg 1 zien liggen, dat betekent asfalt (over het algemeen). Dan kan ook de snelheid weer iets omhoog. De zon schijnt, het is droog en de omgeving is geweldig. Tenminste dat vinden wij. Zonder verder oponthoud komen we in Selfoss waar ik me nog de camping kan herinneren van een paar jaar geleden toen we hier met eigen auto en caravan waren. Erik gaat inchecken en dan zoeken we een beschut plekje want er staat best veel wind. De tent staat snel en terwijl Erik de scheerlijnen strak zet pomp ik de luchtbedden op. Slaapzakken erop en klaar is onze overnachtingsplek.

We rijden nog even Selfoss in voor wat boodschappen en wat te eten. Het is hier twee uur vroeger en onze magen hebben al lang geleden aangegeven wel weer wat te lusten. We komen uit bij een KFC waar, heel prettig, wifi is. Eerst zoeken naar wat te eten. Erik wil nummer 6 kiezen en voor alle zekerheid proberen we samen te vertalen wat hij dan precies krijgt. Ook de prijs rekenen we om......en dan zien we dat het niet nummer 6 is maar dat het voor 6 personen is. En dan het ongeveer 60 euro kost....... Erik kiest iets anders. We zitten bijna tot sluitingstijd want het verhaal moet nog worden getypt.

Zo terug naar de camping. De zon gaat onder en de temperatuur gaat verder omlaag. Het was vandaag max 12 graden. De Noorderlicht app geeft aan dat er mogelijk activiteit is rond 23.00u. Ben benieuwd of we wat gaan zien. Of dat eerder de ogen dichtvallen. Ben nog meer benieuwd naar hoe we morgen wakker worden en al helemaal naar hoe we de tent uitrollen....

jullie horen het!!
ps fotos komen later