Hué

Wat een bijzondere ervaring om een nacht door te brengen in een trein. We zitten met twee Nederlandse groepsgenoten in een couchette. De vier bedden (2 stapelbedden) zijn al opgemaakt en helaas kunnen de bovenste bedden niet worden opgeklapt. Daardoor zitten we een beetje klem op de onderste bedden maar gelukkig is de matras niet al te dun. We kletsen tot ongeveer half twaalf en besluiten dan maar een poging te ondernemen om te gaan slapen. Een beetje ongemakkelijk is het wel, zo met eigenlijk wildvreemden een hut delen. Gelukkig hebben we airco want we hebben de instructie gekregen de deur dicht te houden en op slot te draaien. Ik slaap slecht en het wordt er niet beter op als ik half slapend me realiseer dat er een man in de couchette staat. Hij schijnt met zijn telefoon naar de vier bedden en dus ook naar mij. Ik ben te duf of slaperig om wat te roepen ofzo, als de man weer omdraait laat hij de deur half open. Ik ga mijn bed uit en doe de deur dicht en weer op slot. Als ik weer op mijn matras lig, vraag ik me af of ik het heb gedroomd.

De rails zijn niet allemaal keurig waterpas en goed aansluitend gelegd, we lijken te stuiteren of met vierkante wielen te rijden. Soms is de hut fel verlicht, op die momenten blijken we op een paar meter afstand van de snelweg te rijden, die is ook midden in de nacht druk. Af en toe klinkt het anders, later blijkt dat we op die momenten over een brug rijden. Tegen half acht zijn we alle vier voldoende wakker om weer rechtop te gaan zitten en de gesprekken van gisteravond voort te zetten. Buiten zien we een heel groen en vrij vlak landschap met veel rijstvelden, waterbuffels en wietplanten. We arriveren keurig op schema om 9.42u in Hué. We hebben vijf minuten om de trein uit te komen voor die weer verder rijdt. Dat is nog best een uitdaging, onze groep van 17 moet met koffers door een smal gangpad. Voor een aantal lijkt het doel te zijn ‘ als ik maar buiten ben’, uiteindelijk staan we allemaal met alle bagage op tijd op het perron. Nou ja, perron……. Onze nieuwe gids staat ons keurig op te wachten en ze heeft twee kleine busjes meegebracht. Eentje voor de bagage en een voor ons. De bus is niet alleen een maatje kleiner in lengte maar ook in breedte maar iedereen is blij uit de trein te zijn en we verheugen ons erop op korte termijn een douche te kunnen nemen.

We worden naar het Alba Spa Hotel gebracht waar we eerst gaan ontbijten. Het hotel lijkt nieuw en de keuze bij het ontbijt is enorm. We krijgen de sleutel voor kamer 505 en die is werkelijk prachtig. We hebben een inloop regendouche en de vloer is gepolijst beton. Heel hip en echt schitterend. Opgefrist testen we het internet uit en dat blijkt op vijf hoog een beetje tegen te vallen. Ik zoek foto’s uit voor het verhaal van gisteren en dan ga ik in de lobby zitten om de foto’s te uploaden. Dat lukt al duurt het vrij lang. Bij het verslag ‘ Extra’ proberen we wat filmpjes van onze eerste week in Vietnam te plaatsen maar dat lukt nog niet zoals we graag zouden willen. We proberen het later nog wel een keer.

Gewapend met een plattegrond die we bij de receptie hebben gekregen gaan we de straat op om een eerste indruk te krijgen van deze, volgens de gids, kleine stad. Hué heeft slechts 1 miljoen inwoners. En dat noemen ze een kleine stad. We hebben wat moeite met de plattegrond en komen tot de conclusie dat die niet goed op schaal is getekend. Helaas hebben we het fout. De kaart is wel goed maar we hebben bij de start de kaart op de kop gehouden. Dus waar we rechtsaf hadden moeten starten zijn we linksaf gegaan. En zo nog een paar keer een ‘ verkeerd bochtje om’ . Op de plattegrond staan wel straten getekend maar niet overal staan de straatnamen bij en daardoor duurt het even voor we zien wat we fout hebben gedaan. We draaien om en lopen een stuk terug en komen dan nog vrij snel midden in oud Hué terecht, we staan tussen de kramen en middenin de drukte. Jammer dat we wel wat beeld maar geen geuren met jullie kunnen delen. We steken de Perfume River over (via een brug), we hebben nog niet kunnen ontdekken waarom die zo heet. Het ruikt er wel maar om nou te zeggen ‘ Perfume’ gaat wat ver. Over de brug staan we een tijdje te kijken naar een man die stukken varken aan het grillen is, een soort primitief draaispit. We hebben er een filmpje van dat hopelijk binnenkort met jullie kan worden gedeeld.

Over de brug slaan we linksaf en lopen net zo lang door tot we weer bij een brug komen zodat we terug kunnen naar ‘ onze kant van de rivier’ . Het is weer bloedheet vandaag, echt plak weer en we gaan op zoek naar koelte en een kop koffie. We kiezen voor Ly Ly Boulangerie, een bakker die koffie verkoopt en variaties van croissantjes (chocola, amandel, fruit). De mevrouw is erg blij dat we binnen willen komen en ze slingert een ventilator voor ons aan. We zien er ook wel stoffig en zweterig uit (toch maar goed zonder geuren). Erik bestelt cappuccino en ik een fruit shake met banaan en ananas en we nemen allebei een amandelcroissant. Met enige tegenzin staan we na een tijdje weer op en vervolgen we onze route. Dit stuk van de stad wordt op de plattegrond aangeduid met ‘ walking area’ en als we een groot kruispunt oversteken komen we in de ‘ tourist area’ . Hier zijn de stalletjes met vers fruit, varkenssnuiten, speelgoed, kleding, houtsnijwerk en alles wat je je verder kunt bedenken. We komen langs een kleuterschool en we zien binnen een groepje kleintjes luisteren naar een juf die voor ons buiten beeld is. De kinderen zien ons kijken en zijn direct afgeleid. We horen de toon van de juf veranderen en lopen maar snel door, zou sneu zijn als ze nu straf krijgen omdat ze niet zaten op te letten. Zo leuk als je de taal niet verstaat en je je eigen invulling kunt geven……

We dwalen door de smalle straatjes zonder te verdwalen. Komen weer bij het hotel maar gaan eerst schuin aan de overkant van het hotel nog een kop koffie drinken. Erik neemt een supersterke espresso en ik een cappuccino. We betalen 32.000 Vietnamese Dong. (€ 1,30) en hebben gratis nog een eersteklas uitzicht op de kapper die hier tegenover zit. Iemand ligt in de stoel en wordt eerst geschoren, daarna zet de kapper een lamp op zijn hoofd en zien we hoe hij ‘ de puntjes op de i zet’. Kijk voor meer info aub naar de foto, de details beschrijf ik hier verder niet.

We hebben vanmiddag meer gelopen dan gedacht, de teller van de app staat op 5.7 km. Niet gek!!

Morgen worden we om negen uur opgehaald. We hebben een volle dag een excursie met onder andere een boottocht over de Perfume River (gaan we vast horen hoe het met die naam zit) en een rondleiding/wandeling door de Forbidden Purple City, de Citadel aan de overkant van de rivier.

We will keep in touch.