Raindrops keep falling on our heads

Gisteravond na half tien nog een leuk gesprek gehad met de eigenaar van camping Ballangen. Hij heeft de camping dit jaar gekocht en vertelde enthousiast over al zijn plannen. Hij wilde ook van ons van alles weten, wat wij zouden veranderen/verbeteren, hoe zijn camping was in verhouding tot andere voor wat betreft de prijs maar ook de faciliteiten. Het werd nog laat gisteravond, we kregen zelfs voor volgend jaar een vakantiebaan aangeboden: als we willen mogen we op de camping komen werken………als we mensen weten die dit zouden willen, mogen we dat ook doorgeven.

Vanochtend voor vertrek eerst nog even wat foto’s gemaakt van de sanitaire ruimte voor kinderen tot max. acht jaar. Daarna rond half elf vertrokken naar Bardu, dat ligt 70 km. ten noorden van Ballangen. Bij aankomst lijkt het erop dat de camping is gesloten maar niets blijkt minder waar. De eigenaar zit bij de receptie en nadat we ons rondje hebben gemaakt, vullen we het formulier met hem in. We rijden verder door naar Nordkjosbotn waar we een KFK camping bekijken. KFK staat voor Klein en Fijn Kamperen, campings met max. zo’n 30 plaatsen. We zijn de eerste gasten voor vandaag bij camping Brornebu. Het is een tegenvaller voor de eigenaren dat we niet blijven overnachten maar we willen nog iets verder doorrijden.

De route vandaag kent weer veel variatie en één constante factor. De constante is de regen, de variatie zit in keurig glad asfalt tot zand met gaten, van anderhalve auto breed tot een normale tweebaans. De E6 biedt het ons allemaal. Er wordt op heel veel plaatsen aan de weg gewerkt. We komen bij Narvik langs de bouw van een brug over de fjord, dat is een hele klus die in 2017 af moet zijn. De eerste pijler staat net in het water. Er worden tunnels aangelegd en stukken breder gemaakt. Zo komt de Noordkaap steeds dichterbij, niet in afstand maar wel in te rijden tijd. Bijna iedere toerist die hier rijdt gaat of naar de Noordkaap of komt er net vandaan. Wij rijden niet zo ver door. Morgen rijden we naar Storslett en dat is voor ons het noordelijkste punt. Daarna gaan we ‘binnendoor’ naar Tromso en daarna richting Lofoten.

We staan nu in Skibotn, op camping Olderelv. Na een gezellig gesprek met de nicht van de eigenaar werd haar oom, de eigenaar dus, erbij gehaald. Een verlegen man die de hele camping zelf heeft opgebouwd. Alle plekken hebben behalve water en stroom ook een kabelaansluiting. Er wordt hard gewerkt op dit familiebedrijf, of zoals de nicht zei: “it’s not a job, it’s a way of life”.

Wel een mooie om de dag mee af te sluiten. Wij luisteren nog even naar de regen op ons dak, kijken geen tv (want die hebben we niet in de caravan).

Oh en voor wie denkt dat we een caravan hebben met een voordeur en een achterdeur…………sorry, ik heb jullie verkeerd voorgelicht. Onze caravan heeft slechts één deur. Het is wel een bewijs van hoe we ons thuis voelen in de caravan. Toch??