Terug naar huis

Bij de eerste oproep voor gebed staan we op. We hebben uitgerekend dat we uiterlijk om kwart over zeven moeten vertrekken om op tijd op het vliegveld in Fèz te zijn. Voor het ontbijt worden pannenkoeken gebakken, krijgen we sterke thee met suiker en is er vers brood met honing en zelfgemaakte boter. Als we voldoende hebben gegeten nemen we in huis afscheid van de zussen en schoonzussen. Oma el M en een paar nichtjes lopen mee naar buiten waar de klus is begonnen om alle bagage in de Mercedes te krijgen. Uiteindelijk kan de klep dicht en zit zelfs het onderstel van de maxi cosi er weer in. Erik moet een uurtje met een koffer op schoot zitten, een soort van extra airbag....

Zonder oponthoud komen we aan bij het vliegveld, we laden uit en gaan dan naar binnen en in de rij staan om de koffers af te geven. De koffers worden goedgekeurd en dan rest ons alleen nog een (tijdelijk) afscheid van AI. Hij staat dubbel geparkeerd voor de vertrekhal. AI blijft nog ongeveer twee weken in Marokko en komt dan terug naar Apeldoorn, met de auto en de boot, en een deel van onze bagage.

We hebben dit keer stoelen op de eerste rij en dat komt later nog erg goed van pas. Uwaïs kan lekker even op een kleed op de grond aan onze voeten liggen en bewegen in plaats van 3,5 uur op schoot te moeten zitten. Het is ook erg handig als hij begint 'te ruiken' en we de reserve kleding uit de tas moeten halen ;-) .

De vlucht is verder vlekkeloos en keurig op tijd is er de aankomst op het vliegveld in Weeze. De koffers zijn er weer snel, we halen nog een echte cappuccino en dan lopen we naar de auto en proberen we te wennen aan een temperatuur die 20 graden lager is dan die waar we net uit komen.

De temperatuur is niet het enige waar we aan moeten wennen. Het is een reis om nog lang bij stil te staan, waar we bijzondere mensen hebben ontmoet en een soort 'achter de coulissen' beeld hebben gekregen van het land van onze Marokkaanse tak van de familie.

Dank aan Marlous, AI en Uwaïs voor deze bijzondere ervaring, een reis om nooit te vergeten.