IJzige dag

Als we om 06.00u. even wakker zijn, schijnt buiten al de zon. We hebben de hele nacht de radiator aangehouden maar daardoor hebben we behoefte aan frisse lucht. We zetten een raam een stukje open en dan blijkt het buiten toch wel heel erg koud te zijn. Het zonnetje bedriegt de boel. Om 08.00u. trekken we de vesten en jassen aan en lopen we naar het hoofdgebouw voor ons ontbijt. Het buffet is uitgebreid en er zitten vrij veel mensen energie voor de komende dag op te doen. Terug in de kamer zoeken we onze spullen bij elkaar, we rijden vandaag nog een klein stukje verder over ringweg 1 naar het oosten. Nu het helder weer lijkt te blijven willen we naar het ijsmeer Jökulsarlon.

Het is ongeveer een drie kwartier rijden en onze eerste stop is bij een kleine parkeerplaats waar we een paar jaar geleden ook hebben gestaan. Toen met de auto met caravan nogal ‘schuin in de berm’. Hier kun je over wat heuvels, morenen, lopen en dan heb je vanaf beperkte hoogte mooi zicht op het meer. De heuvels liggen nog in een pak sneeuw en ook het meer zit bijna helemaal dicht. Logisch dat de grootste toeristische attractie hier, met een bootje over het ijsmeer, nog niet in de vaart is. Er valt op dit moment nog niet veel te varen, het ligt vol met ijs in allerlei tinten. Van wit naar blauw en alles daartussen, doorzichtig als glas of zwart van het (lava)stof. En we zien wild: zeehonden steken af en toe de kop boven water uit en we zien ze zelfs springen. Echt waar, nooit eerder gezien, maar ze springen als dolfijnen in het water. We lopen meer dan een uur in de ijzige wind tot we geen gevoel meer hebben in de vingers. Terug in de auto warmen we even op, rijden dan over de brug naar de andere kant van het meer, waar op ruim 800 meter vanaf de parkeerplaats een cache ligt en daar lopen we naar toe. Het loopt best zwaar in het mulle zwarte zand maar aan deze kant zijn we nog niet eerder geweest. Het meer blijkt nog veel groter dan we dachten. We vinden de cache zonder problemen en al fotograferend lopen we weer terug naar de auto. De souvenirwinkel blijkt open te zijn en Erik drinkt er een kop koffie en ik warme chocolademelk. Prima om bij te ontdooien. Dan stappen we weer in de auto en rijden terug over de brug en dan een zandpad (of sneeuwpad) op richting zee. De rivier die vanaf het ijsmeer naar zee stroomt ligt vol ijsbergen en die gaan hier zo de zee in. Het is schitterend om te zien hoe de aanstormende golven ‘spelen’ met het ijs. En nog veel mooier zijn alle stukken ijs op het zwarte lavastrand. In combinatie met de zon is het letterlijk oogverblindend. Ook hier lopen we zeker een uur tussen alle ijzige kunstwerken tot we weer geen gevoel meer hebben in de vingers. Het is niet uit te leggen hoe ontzettend koud het is, ondanks onze warme broeken, winddichte jassen en alle lagen daaronder.

We zijn tegen vier uur terug bij ons hotel. Daar laden we alle batterijen weer op. Zetten een kop thee en maken een start met het inladen van de foto’s in de computer. Het zijn er wel heel erg veel! Voor ons avondeten gaan we vandaag naar de overkant van de weg. We hebben genoeg kou geleden vandaag dus we gaan met de auto. Aan de overkant is een tankstation(netje) en zoals hier gebruikelijk kun je daar ook levensmiddelen en souvenirs kopen en is er een klein restaurant. We kunnen kiezen uit twee soorten hamburgers of we kiezen het dagmenu. Een heel vriendelijke mevrouw legt ons uit wat het dagmenu is en hoe ‘het werkt’. We betalen eerst, krijgen vervolgens een bord en dan is het verder zelfbediening. Er zijn heerlijke stukken gebakken kabeljauw, mooie IJslandse gekookte aardappelen en een kerriesaus. Verder warme groente, koude rode kool, brood en rauwkost. We mogen zo vaak opscheppen als we willen. Het toetje zit ook bij de prijs in, een lekker stuk zelfgemaakte kwarktaart met bosvruchten en koffie (of cappuccino of espresso). De vis is heerlijk en eigenlijk eten we net even te veel. We hadden geen rekening gehouden met het toetje maar die is zo lekker dat we blij zijn dat we daarna niet terug hoeven te lopen maar met de auto kunnen.

In onze hotelkamer hebben we geen internet en daarom gaan we bij de receptie van het hotel gebruik maken van de computer die daar voor de gasten staat. We hebben het verhaal van gisteren en de bijbehorende foto’s op een harde schijf staan en die kunnen we nu plaatsen. Als we zitten te wachten tot alle foto’s bij het verslag zijn geplaatst komt er een hele groep mensen binnen met ski’s onder de arm. Het wintersportseizoen is hier nog niet afgelopen. De receptionist is in gesprek met een IJslandse mevrouw en het enige dat we opvangen is “aurora borealis’. Hij vertelt ons daarna dat er een portie actief noorderlicht deze kant op lijkt te komen. Als het te zien is zal dat vannacht tussen 03.00 en 06.00u. zijn. Dat wordt dus wekker zetten! Het zou wel een superafsluiting van een superdag zijn.

ps. toevoeging 13/4 geen noorderlicht gezien. Vanavond weer een kans.