Nog een keer Porto (by rain)

Vorige week vrijdag liepen we in de regen in Porto, aan het begin van een vakantie die we voornamelijk in een bergdorp, Cepos, zouden doorbrengen. Het liep even anders , gelukkig hebben we zondag besloten om daar niet te blijven. We hebben prachtige dagen in Coimbra gehad met heerlijke voorjaarstemperaturen. Ook in en rond Porto was het heerlijk in onze eigen roze Casa. De muffe lucht, de twee radiatoren die eigenlijk niet genoeg warmte geven, de stoppen die steeds doorslaan: allemaal niet belangrijk. Het is heerlijk, de zee is vlakbij en indrukwekkend, de wijk is oud en fotogeniek. We voelen ons helemaal thuis in Portugal (zeiden we dat ook niet in Amerika, Canada, Ijsland, Scandinavië, en ……).

Vandaag gaan we lopen, langs de rivier naar het centrum van Porto. Dat is ongeveer 8 kilometer vanaf onze Casa. We hebben er zin in al hebben we voor de zekerheid dit keer wel regenjassen aan getrokken. De weersvoorspelling geeft mist en 11 gr. aan. Het is eb in de rivier en het water is vrij rustig. Af en toe komt een voorzichtig zonnetje tussen de bewolking door. Mooi met die schittering op het water. We hebben, natuurlijk, ook weer een aantal geocaches ingeladen en daarvoor wijken we een aantal keren af van ons wandelpad langs de rivier. We komen langs een observatiepunt waar nu, dankzij het lage water, veel reigers en verschillende soorten meeuwen te zien zijn. Een paar meeuwen proberen een sinaasappel uit het water te halen maar die is toch net een beetje te zwaar. Voor een cache genaamd Via Panoramica gaan we weer eens bult op, een hele serie trappen op en daarna hele smalle steegjes door. We vinden zowaar de plek, schrijven onze naam in het logboekje en dalen dan langs een andere route weer af. Dat is zo’n beetje traditie bij ons, als het even kan nooit twee keer dezelfde route nemen.

We komen weer goed uit bij de rivier. Na al het klimmen en dalen zijn we wel toe aan de eerste kop koffie voor vandaag. We hebben geluk want we zijn vlakbij een supermarkt waar een koffiehoek is. We doen nog een rondje door de supermarkt, checken de ‘sanitario’s ‘ (toiletten) en gaan verder met de lange wandeling. We gaan nog een keertje bult op naar een park bij Palacio Crystal, met mooi aangelegde thematuinen, veel beelden maar ook veel achterstallig onderhoud. Vanaf deze hoogte hebben we mooi uitzicht over de stad. Helaas hier weer een ‘niet gevonden’ cache. We proberen dit keer op deze hoogte te blijven. Dat lukt goed en we komen het centrum van Porto binnen bij de Torre dos Clerigos. Hier liepen we vorige week in de regen en ook nu houdt het miezeren op en gaat het regenen. Misschien is het een kort buitje en daarom duiken we Costa Coffee in. Deze keten kennen we uit Stockholm (toch Marlous??). Erik bestelt de grootste maat kop cappuccino die ze hebben en we krijgen een soort soepkom met twee oren. Dat is ook wel handig want met één hand vasthouden lukt niet, veel te zwaar. Terwijl we binnen zitten zien we dat het ophoudt met zachtjes regenen: het gaat steeds harder. Dat is jammer want eigenlijk wilden we nog de Ribeira wijk een keertje doorkruisen. Die wijk staat op de lijst van Unesco, is wereld erfgoed. Rustig door de straatjes lopen lukt vandaag niet. De regen komt inmiddels met bakken uit de lucht en het waait ook nog eens stevig. Met de capuchons over de oren en de beschermhoes over de rugzak wagen we ons naar buiten. Binnen een paar minuten zijn we doorweekt, het water loopt van onze regenjassen af, dat is fijn maar de spijkerbroeken zijn bepaald niet waterafstotend. In een mum van tijd zijn we doorweekt tot en met de sokken. We kunnen er wel om lachen, dit is duidelijk zo’n moment dat we ons nog lang zullen heugen. We komen uit bij het startpunt van de oude tram, bij ‘Infante’ en gelukkig is er een bushokje. Waarschijnlijk is de vorige tram net weg want we staan bijna een uur in het hokje, redelijk uit de regen maar niet helemaal uit de wind. Maar ach, de wind droogt de jassen weer een beetje en een alternatief is er niet. Dan komt de oude tram eraan, moet de bestuurder nog van spoor wisselen en dan kunnen we erin. Een enkele reis kost € 2,50 en daarvoor zitten we ongeveer een half uur te schudden en te hutselen. We zien niet veel van de omgeving want de ramen zijn beslagen, maar dat geeft niks want wat is het fijn om droog te zitten. (al plakt die broek wel akelig aan de benen). Als we bij het eindpunt Passeio Alegre zijn moeten we maar een paar meter lopen en dan zijn we al bij onze doodlopende straat. We schieten sne onze Casa in, trekken droge kleren aan en hangen de natte boel over en voor de twee radiatorkachels. Met een cup-a-soup komen we weer op temperatuur.

Alweer een zeer geslaagde dag van een heerlijke vakantie.