rund um Zuhause

In een dorpje op ongeveer 20 km. naar het westen wordt deze dagen een kerkelijk feest gevierd. Volgens onze reisgids komen dan van heinde en verre de boeren naar Agios Mamas waar onder andere de grootste rommelmarkt van Chalkidiki wordt gehouden. We verwachten veel zelfgemaakte spullen bij de kramen. Als we er om tien uur aankomen is het nog rustig al staan de dranghekken al klaar en zijn er mensen om de auto’s naar parkeerterreinen te sturen. We lopen eerst een rondje om de kerk waar mensen in de schaduw liggen te slapen, zitten te roken of ruzie zitten te maken. Er is er al één ladderzat op dit tijdstip. Het lijken grote families zigeuners die hier hun kampen hebben opgeslagen. Niet de boeren in hun traditionele kleding in de kramen. De enige kramen waar zelfgemaakte spullen worden verkocht, of die indruk in ieder geval wordt gewekt zijn kramen met koeken en kramen met kaarsen. De rest komt voor zover wij dat kunnen inschatten voornamelijk uit China. Het is kleurrijk maar niet door de groenten en het fruit maar door alle plastic en synthetische stoffen.

We rijden terug richting camping maar gaan nog een keer het binnenland in naar Ormylia. Met borden wordt een archeologische vindplaats aangegeven en dit keer vinden we de vindplaats. Na betaling van het entreegeld mogen we de ‘North Hill’ beklimmen. Het is half twaalf en al is het niet zo warm als de vorige week (slechts 29.5gr. C.) het is nog best een warme wandeling, maar we zien wel een vos het pad over rennen. Het enige wild tot nu toe. Boven op de heuvel liggen de fundamenten van een dorp uit ongeveer 600 jr. V.Chr. Tijdens het blootleggen van de restanten hebben ze op de muurtjes eerst een laag beton gelegd en daarop hebben ze met keien de muurtjes iets verder op getrokken. Een beetje lastig uitleggen maar we zullen een foto toevoegen waardoor het duidelijker wordt. Eerst voelden we ons behoorlijk genept omdat de muurtjes er zo gaaf uitzien. Na het lezen van een informatie bord, altijd een goede zaak…, begrepen wat ze hebben gedaan. Door het iets ophogen van de muren is nu veel duidelijker te zien hoe 2600 jaar geleden de mensen hier woonden. Er lopen twee zogenaamde avenues van noord naar zuid en haaks daarop zijn van oost naar west straten. Bij een aantal huizen zijn nog mozaïeken te zien en bij anderen de fundering waar de pilaren op hebben gerust. Ze hebben een ‘fountain house’ gebouwd waar het water de stad binnen kwam. Daarvoor hadden ze een waterleiding aangelegd, ingegraven in de grond, met buizen van een meter lengte. Die waterleiding haalde 13 kilometer verderop in de bergen bij een bron het water. Een knap staaltje werk vinden wij. Er is dus niet een stad gebouwd rond een natuurlijke bron maar op een gunstige plek ten aanzien van bescherming tegen vijanden, goede landbouwgrond en dergelijke.

Als we genoeg hebben gezien lopen we de heuvel weer af en rijden we langs de kust terug naar de camping. We halen onze lunch in de kampwinkel en terug in de studio blijkt het bladerdeeg geen fruit maar ham en kaas te bevatten. Erg lekker. De rest van de middag brengen we door op het strand en in zee. Hier krijgen we een gratis Dr. Fish behandeling, een vis van ongeveer 10 centimeter begint eerst aan mijn been en gaat dan verder bij Erik. Voor mij voldoende reden om mijn handdoek weer op te zoeken. Tegen zes uur lopen we terug naar onze kamer en spoelen we het zeewater/zout er weer af. Erik vraagt de eigenaresse nog of ze voor ons de laatste camping die we a.s. maandag gaan bezoeken, wil bellen en wil vragen of ze een kamer voor ons hebben voor twee nachten. Met die camping konden we geen contact krijgen via email of internet. Het is snel geregeld: een kamer voor Erik van Acsi…

oh en voor de goede orde: die schildpad is niet door ons platgereden!