laatste halte

We gaan vandaag voor de laatste keer verhuizen maar eerst hebben we nog een afspraak bij de receptie van de camping bij Asprovalta. We zijn er om kwart over tien en we spreken het formulier door met een niet zo goed Engels sprekende mevrouw. We geven aan dat de camping wel wat onderhoud kan gebruiken (goed gebrachte feedback toch?!) en dat kan ze alleen maar beamen. Ze vertelt dat het een camping is van de gemeente, een 'publieke' camping en dat het moeilijk is om van de gemeente Asprovalta geld te krijgen om zaken op te knappen. Ze hebben wel grote plannen voor volgend jaar, maar als er geen geld komt moeten de plannen nog even wachten. We vertellen eerlijk dat we niet weten of de camping in de gids zal worden opgenomen. Er is niks aan extra voorzieningen en dan heb je het formulier zo doorgelopen. Zij ondertekent, we plakken de sticker en krijgen van haar ook wat stickers van de camping. Heel trots worden die overhandigd, we stoppen ze in ons boek. Bij de auto drinken we onze thermoskannen leeg en dan beginnen we aan de rit naar de omgeving van Methoni, 45 km. ten zuiden van Thessaloniki. Volgens de navigatie is het 130 km. en zijn we er binnen anderhalf uur.

Dat lukt ook nog, zelfs met twee keer stoppen voor tolpoorten. De snelweg is prima, voor het grootste deel maar het is wel oppassen. Sommige vrachtautootjes zijn meer dan vol beladen en zwabberen over de weg, we zien een hond in de berm en een wandelaar op blote voeten komt ons tegemoet. Soms is het asfalt wat golvend en heb je het gevoel op zee te zitten maar over het algemeen is het wel lekker zo een keertje op te kunnen schieten. Om twaalf uur rijden we de inrit van camping Agiannis binnen en gaat Erik op zoek naar de eigenaar. Die zit niet bij de receptie maar bij de bar bij het zwembad. Nikos vindt dat een betere plek en hij heeft voldoende overzicht. Hij gaat ons voor naar de kamer, is trots dat de mooiste kamer net is schoongemaakt en wij die kunnen krijgen. Het uitzicht is geweldig, we kijken uit op zee, hebben een balkon en daardoor naast zeezicht ook nog zwembad en bar zicht. En we kijken op het terras van de taverne. Het lijkt te mooi om waar te zijn, wat een contrast met ons vorige overnachtingsadres.

Erik haalt de koffers uit de auto en dan installeren we ons met verse thee en koffie eerst maar eens op ons balkon. Als ik een foto maak met mijn telefoon blijk ik ook nog internet te hebben. Dat is voor het eerst deze vakantie: internet vanaf de kamer. Wat een meevallers. Lekker om zo'n locatie als laatste halte in een reis te hebben. We brengen de hele middag door op het strand. Daar staan de ligbedden en parasols op ons te wachten. Ook hier is verder niemand op het strand. Aan de overkant ligt het vliegveld van Thessaloniki. Stel dat Ryanair besluit om een aantal dagen niet te vliegen dan willen wij best wat langer hier blijven.