Dag 4 - Rocky Mountains

Gisteravond vielen ons om kwart over acht 'de luiken dicht'. Niet echt een handige tijd want je weet dan vooraf al dat je midden in de nacht klaar wakker bent. Om half acht vanmorgen scheen de zon naar binnen door het dakraam, tijd om op te staan. Het is weer even wennen zo'n camper. Als je wilt douchen is het handig om 20 minuten vantevoren de boiler aan te zetten. Als je de tijd niet in de gaten houdt en denkt dat er wel 20 minuten voorbij zijn, kan het zijn dat het water nog maar in het stadium lauw zit. Dit overkwam Erik. Je wordt er wel wakker van. Na het ontbijt zijn we de weg overgestoken want daar zit een hele grote sportzaak. Ik zoek al een tijdje een 'woontrui', geen vest, geen capuchon en geen buidelzak. En dan graag ook nog in een leuke kleur. Jullie begrijpen waarom ik al lang zoek!

Niet geslaagd overigens, ik blijf zoeken. De camping ligt op ongeveer 2000 meter hoogte en dat is best te merken. Over een paar dagen zijn we daar vast aan gewend, voor nu zoeken we alleen korte wandelingen uit. Erik koppelt alles los van de camper en ik zet binnen alles in de kasten en rijklaar. (toch weer een la vergeten, die schiet dan bij de eerste bocht open) We gooien alles maar op de jetlag, wel zo makkelijk.

We rijden door Estes Park naar één van de ingangen van het Nationale Park Rocky Mountains. Het oude deel van Estes Park is net een openlucht museum, houten huizen in allerlei kleuren, een houten boardwalk (stoep)voor leuke winkeltjes. We rijden door en kopen bij de gate van het park een jaarkaart voor alle nationale parken van de Verenigde Staten. Dat vinden we handig, nu hoeven we niet in elk nationaal park waar we komen een toegangskaart te kopen.

We rijden naar Bear Lake, een eindpunt van één van de weinige wegen die op dit moment al open zijn. Normaal zouden we een shuttlebus nemen maar die rijden op dit moment nog niet. De winter is nog niet helemaal vertrokken uit dit gebied. We lopen een rondje om het meer, zien geen beren maar wel eekhoorns. Grote delen van het wandelpad zijn nog bedekt onder een dikke laag sneeuw die nu is veranderd in ijs. We glibberen bult op, bult af. Gelukkig staan er af en toe bomen waar we ons aan vast kunnen houden...

Na Bear Lake lopen we nog naar Nymph Lake. Dit meer ligt nog een stukje hoger. Er zit een schreeuwerige Blue Jay in een boom. Een prachtig blauwe vogel met een strak kuifje. Terug van dit meer naar de camper is een fluitje van een cent, lekker bult af lijkt de terugweg veel korter dan de heenweg. We lunchen in de camper, hebben weer even zon. Onderweg wisselen regen, hagel, sneeuw en zon elkaar af. Het ene moment zitten alle bergen in de wolken, het andere moment is de lucht strak blauw.

We nemen nog een zijweg, een zandweg, naar Moraine Park, een vallei die heel lang geleden bedekt was door een gletsjer. De morenen (keien langs de gletsjer) vormen een heuvelrug, daarvoor, op de zgn. meadow, grazen kuddes Elks. Ze hebben met hekken delen van het grasland afgezet. Dit om de begroeiing de kans te geven enigszins te herstellen, doordat de grazers buiten het hek worden gehouden.

Met een omweg rijden we terug. We komen langs Bighorn Meadows maar helaas zien we de bighorn schapen niet. Morgen nog een keertje proberen. We ontdekken wel, ook best belangrijk, dat er een Starbucks zit in de winkel van Safeway. Zo zitten we even later op de camping te genieten van een venti cappuccino. Venti is de grootste maat die ze hebben. Oh, en bij safeway heb ik een kookboekje gekocht met recepten voor toetjes, allemaal met foto: '200 mouthwatering sweet treats'. Jammie!!