Nicosia

Vanmorgen zijn we naar Nicosia gereden. De stad die na de val van de muur in Berlijn nog de enige stad is die wordt gedeeld door een muur. Daarmee bedoelen we dus niet de stadsmuur die nog voor een deel intakt is. Dwars door de stad loopt een muur van beton/zandzakken/schuttingen en dergelijke en vanaf onze kant gezien is achter die afscheiding Turkije. Met de auto komt je er niet door, hooguit te voet maar dan moet je wel langs de grenscontrole.

Vanaf Agia Napa is het een uurtje rijden over snelwegen (A1, A2 en A3) waar een maximum snelheid van 100 km. per uur geldt. Heel raar maar dat vinden we ook eigenlijk meer dan voldoende. Komt toch door dat links rijden. De handelingen die je in Nederland (bijna) met de ogen dicht doet zijn hier lastig doordat je aan de 'verkeerde' kant in de auto zit. Keren op de weg, hoe stom het ook klinkt, is anders als je op de andere rijbaan dan je gewend bent hoort uit te komen na het draaien. Over een 'bochtje achteruit' maar helemaal niet te spreken.

In Nicosia is het druk, wordt er bij het minste of geringste direkt geclaxonneerd en schieten de scooters aan alle kanten voorbij. Dankzij onze afwijkende kleur nummerbord (huurauto's hebben een rood nummerbord) ziet iedereen dat wij hier niet horen, waarschijnlijk ook niet snappen dat je best rechts af kunt slaan ook als het nog rood is. Reden genoeg dus voor een luid signaal.

We vinden een parkeerterrein waar we de auto tegen betaling van € 5,00 de hele dag mogen laten staan. Terugvinden van de plek lijkt ons nog het meest kritische dus daarom markeren we in de gps waar de auto staat. Slim hè?! Dan lopen in de richting van de binnenstad, onderweg kopen we voor alle zekerheid nog een plattegrond en laten we de verkoper een kruisje zetten op de plek waar we staan. Handig ;-) Binnen tien minuten staan we binnen de stadsmuren en lopen we door Laiki Geitonia, een wirwar van smalle steegjes met kleine winkeltjes en restaurantjes. De stoelen op de terrassen staan eigenlijk op straat waardoor je slingerend er tussen door moet. Het is nu vrij rustig maar over een maand als het seizoen echt aanbreekt is er vast geen doorkomen aan.

De sfeer is gemoedelijk, soms worden we vriendelijk naar binnen gevraagd of uitgenodigd om te gaan zitten. We voelen ons geen moment lastig gevallen of 'onveilig'. Ook niet als we door straatjes lopen waar geen andere toeristen zijn. We struinen de hele stad (deel binnen de vestingsmuren en griekse deel) door. Verbazen ons over de hoge muren, de soldaten, de UN-controleposten en over de borden die aangeven dat fotograferen verboden is. Op die borden staat een afbeelding van een 'balg-fototoestel' en we vragen ons af of die in deze tijd nog als fototoestel wordt herkend door jongeren.

We drinken cappuccino bij Starbucks, lopen weer verder en komen dan uiteindelijk uit bij het volgens de reisgidsen 'prachtige Cyprusmuseum'. Een 'must see' in deze stad. Foutje in onze reisgids: het museum blijkt op maandag gesloten te zijn. We lopen nog een rondje door de stad en gaan eten bij Kathodon, een Grieks restaurant. Erik vond het lastig kiezen en dan is een mixed-grill een goede keuze. Ik heb shish-kebab gegeten met yoghurtsaus. Zag er raar uit (ik voeg geen foto toe) maar was heerlijk.

Op de terugweg vinden we zonder hulp van de gps de auto terug. Om de stad uit te komen hebben we meerdere rondjes nodig voor we uiteindelijk weer op de A1 zitten. En daarna dus de A2 en de A3. Als we thuis zijn is het donker. We laden de foto's in en bedenken wat we morgen gaan doen. De weersverwachting meldt dat het 21 graden gaat worden.......