Naar Umeå

We gaan vandaag de laatste drie campings bekijken en op de derde blijven we overnachten. Die is in Umeå en hoort bij de keten FirstCamp. Voor we aankoppelen willen we nog even naar het bezoekerscentrum van de kaasfabriek, de Norrmejeri waar ze Västerbottens Ost maken. Volgens internet gaat het om 10 uur open. We zijn er een tien minuten later en staan voor een dichte deur die vandaag niet open gaat. Niet op internet maar wel op een bord achter de deur staat dat ze pas de 23e juni openen voor bezoek. Zoals heel veel hier pas rond midzomer opent. Naast de fabriek ligt de Coop en daar halen we melk en yoghurt, dat staat op ons bijna dagelijkse boodschappenbriefje. Daarna terug naar de caravan en Erik koppelt vast los van de stroom. Ik ga nog even wat foto's maken van een huis bij het openlucht museum. Sandra, de eigenaresse van de camping, vertelde dat Burträsk een zogenoemde Kyrkenstad is. Dat betekent dat rond 1600 mensen van uit de hele wijde omgeving hier naar toe kwamen voor de zondagse kerkdienst. Omdat ze vaak enorme afstanden moesten afleggen kwamen ze al op zaterdag. Voor hen was ovenachting geregeld in speciale huizen, eigenlijk een soort motel. Deze bij de camping heeft aan de ene kant kamers beneden en aan de andere kant is de trap naar de voordeuren voor de eerste etage. Je kunt hier niet naar binnen maar wel door de ramen gluren en dat doe ik natuurlijk ook even. Ik hou daar wel van, niet van dat gluren hoor maar van die stillevens al is het even twee keer kijken als bij het eerste raam een smal bed staat waar iemand in ligt. Voor de decoratie dus.

Als ik mijn foto's heb gemaakt doe ik mijn deel van het voorbereiden op vertrek. Ik draai de poten in en Erik zet de spiegels er weer op en rijdt dan de auto voor de dissel van de caravan. Dan aankoppelen, verlichting controleren en afscheid nemen van de eigenaren. Alleen Egbert is aanwezig, we rekenen af, wensen veel succes en beginnen dan aan de reis van vandaag.

De eerste camping ligt aan de E4 en dat moeten we heel letterlijk nemen. Bij de voorbereiding hadden we op Googlemaps de plaatsnaam en straat gevonden en dat was vanaf de camping in Burträsk een stukje naar het noordoosten. Gelukkig ontdekten we op tijd dat het de verkeerde plaats is, wij moeten naar het zuidoosten. Op de E4 afslaan naar links, waar het ter hoogte van de camping een tweebaans weg is, is een vreemde situatie. Gelukkig is er weinig verkeer en kunnen we er vlot oprijden. We worden verwacht en buiten in de wind maar ook een klein beetje zon nemen we de papieren door. De eigenaren wonen op de camping en twee maand per jaar stellen ze hun terrein open als camping. De man wil over twee jaar graag met pensioen hij is nu 68, maar zijn vrouw wil daar niets van weten. We doen ons rondje, plakken de sticker en doen daarna het rondje met de auto/caravan om de E4 weer op te kunnen draaien. We moeten een tijdje wachten tot er van beide kanten niets aan komt, de Touareg is snel genoeg maar het staat zo slordig om met piepende banden en wegspattend grind de weg op te schieten.

We stellen de navigatie in voor de volgende camping, de een na laatste in ons bestand. We hebben een plaatsnaam en een straat, de E4, dus vinden zal wel lukken. Met de eigenaresse van deze camping hebben we via mail wat contact gehad en ze verwacht ons om drie uur. Doordat het bezoek aan de kaasmakerij niet doorging liggen we voor op schema en we besluiten het dorp in te rijden en daar een lunchstop te houden. Vlakbij het dorp en aan de E4 staat een kunstwerk waar ze heel trots op zijn: de grootste kaasschaven ter wereld! Jawel, natuurlijk maken we daar een foto van...……. De camping ligt hier om de hoek en ook hier is de eigenaresse nieuw. Dat betekent een uitgebreider verhaal over waarom we komen en wat ACSI voor haar kan betekenen. Het uitzicht is hier schitterend en ze vertelt dat ze van plan zijn om wat bomen weg te halen zodat er nog meer genoten kan worden van het uitzicht. Bijkomend voordeel van minder bomen is volgens haar ook minder muggen. Dat zal fijn zijn want we maken ze nog maar een paar dagen mee maar we hebben er eigenlijk al wel genoeg van. Komt natuurlijk ook doordat we het antimuggenflesje in de auto hebben liggen en steeds vergeten te smeren...……

Dan beginnen we aan het laatste deel van de inspectiereis. We rijden naar Umeå waar de camping aan de noordkant van de stad ligt. En ook deze derde van vandaag ligt dicht bij de E4. We worden zeer hartelijk welkom geheten door de jonge manager, we krijgen een plek, pasjes voor de slagboom en voor het toiletgebouw en hij heeft er zelfs een tegoed op gezet om te kunnen douchen of een wasmachine te kunnen gebruiken. Dat is nog eens service. Of zouden we eruit zien of we weken niet gedoucht hebben??! We zetten de caravan op nr. 306 en gaan daarna terug naar de eigenaar voor ons laatste inspectiegesprek.

Wel een vreemd gevoel dat dat deel van de vakantie nu klaar is. Dat wat voor ons gevoel 'moest' zit er op, nu doen we alleen nog wat we 'willen'. Morgen gaan we de omgeving verkennen. Ook daarvan houden we jullie op de hoogte.

trusten,