Padang Bai

Nog een keertje de wekker zetten, vroeg ontbijten en om 8.00u klaar staan om opgehaald te worden voor een sportieve excursie: we gaan snorkelen in Padang Bai. Dat betekent eerst een autorit van anderhalf uur naar het oosten. Onze chauffeur is een zwijgzaam type, waarschijnlijk kent hij maar een paar Engelse woorden. Autorijden kan hij wel, tenminste hij rijdt vol overtuiging, van 0 naar 80 in een paar minuten en dan terug naar 0 in een paar seconden. Waarschijnlijk zou hij ook een goede skier zijn als hier ooit sneeuw zou liggen, want we slalommen door het verkeer. Niet dat we veel sneller zijn dan de rest, maar hier doet iedereen dat. We zitten in een Suzuki busje met een achterbank die weinig comfort biedt. We hebben wel een autogordel maar helaas geen luchtvering. Na anderhalf uur rijden we een gehucht binnen waar de chauffeur eerst moet betalen (5000 rupiah/€ 0,35) voor toegang of parkeren ofzo. Dan stopt hij voor een restaurant, zegt zoiets als ' you arrive' en dan stappen we uit. Er komt een man op ons af die ons welkom heet in iets minder gebrekkig Engels. We worden naar een restaurant gebracht. Daar mogen we plaats nemen en krijgen we de menukaart. De man die ons stond op te wachten blijkt onze snorkelgids te zijn. Er zijn niet meer mensen in de groep en hij probeert ons uit te leggen dat dit het restaurant is waar we straks zullen lunchen. We moeten nu vast zeggen wat we straks willen eten en ook wat we dan willen drinken. Als we dat hebben gedaan mogen we met hem mee naar zijn boot.

Zijn boot blijkt zo'n vissersboot te zijn die als mieren op het water liggen (zo zien ze eruit met van die hoge poten). De boot ligt nog op het strand en wordt eerst het water in geduwd. Dan trekken wij de schoenen uit en mogen we instappen. Onze gids heet Pedak en wij noemen onze namen. Erik is makkelijk maar ik heet vandaag Lien. We gaan de zee op en varen een tijdje langs de kust. We komen langs wat hier ' bloo lagoon' (blue lagoon) wordt genoemd. Grappig, die kennen we uit IJsland. Hier is het een goede plek om te snorkelen en te duiken. We varen nog wat verder tot we voor anker gaan. Dan komt het leuke deel: staand in de boot een wetsuit aantrekken. Heel fijn.......zeker met een beetje verbrande schouders! Ik ben sneller dan Erik en wil net de rits dicht doen als Padek zegt dat ik het pak achterstevoren aan heb. De rits moet aan de achterkant. Dus weer uitpellen en opnieuw beginnen. Als we erin zitten, mogen de flippers aan de voeten en dan mogen de duikbrillen op. Onze eigen brillen gaan in de rugzak, de GoPro gaat mee het water in. Erik gaat eerst op de rand zitten, dan omdraaien en terwijl je met een hand de rand vasthoudt laat je je in het water zakken. Snorkel in de mond en zwemmen maar. Makkelijker gezegd dan gedaan. Ik kom ook goed het water in, heb even moeite om te vertrouwen op de snorkel (door de mond ademhalen), het is vooral een kwestie van relaxen. Zodra we door de duikbril naar beneden kijken is het een groot feest. We 'hangen' tussen de vissen, in allerlei kleuren en maten. Het is geweldig!! Ze komen heel dichtbij, zeker als je gewoon rustig hangt.

We blijven een hele tijd rondkijken, Erik filmt eerst en later pak ik de camera over. Zonder bril is het lastig om te zien wat je filmt maar dat 'zien' we later wel. Er is een deel waar het ondieper is en daar zijn heel veel vissen en allerlei soorten koraal. Padek wijst ons op Nemo, dat kleine oranje/wit gestreepte visje uit de tekenfilm. De tijd vliegt voorbij en we hangen zeker een uur in het water. Weer aan boord klimmen is ondanks het trapje nog een hele kunst maar het lukt ons. De gids heeft drinken meegenomen en we rusten wat uit. Hij vertelt dat dit zijn eigen boot is, hij eigenlijk visser is maar zijn vriend had hem gevraagd om vandaag te gaan snorkelen. Met ons dus en dat vindt hij leuk. Wij ook.

Als we genoeg gedronken hebben, maakt hij de boot los van de boei en varen we een stukje richting blue lagoon. Hier is het dieper, meer troebel maar er zijn grotere vissen. We trekken de flippers weer aan en zetten de duikbrillen weer op. We laten ons weer in het water zakken waarbij ik vergeet om een hand aan de rand te houden. Ik schiet onderwater en als ik weer bovenkom schieten de heren in de lach. Ach ja, je moet er wat voor over hebben om aandacht te trekken. We zwemmen weer een uur, tot we genoeg hebben gezien. Het is best vermoeiend, zeker op dit stuk waar meer stroming staat. We hijsen ons weer aan boord en dan mogen de wetsuits uit. We varen terug naar Padang Bai waar Padek ons na het aanmeren op het strand naar het restaurant brengt. Hier mogen we douchen.......het is een buitendouche, deels open aan de zijkant en zonder dak. De open kant is naast de eetzaal..... Hier zijn geen foto's van, na wat gestuntel zitten we in droge kleren aan tafel. Omdat we vanochtend al hebben gezegd wat we willen eten hoeven we nu alleen maar te wachten op wat er komen gaat.

We zijn aangenaam verrast, ons eten ziet er geweldig uit, de borden zijn prachtig opgemaakt. Mijn kipsate is de lekkerste die ik deze vakantie heb gegeten. Wow, wat een onverwachte toplunch. Als we bijna klaar zijn komt onze chauffeur binnen. Als de borden leeg zijn brengt hij ons naar de auto. Daar staat ook Padek om ons uit te zwaaien. We bedanken hem nog een keer en dan beginnen we aan de reis terug naar het hotel. De rijstijl is nog niet veranderd, dan kan anderhalf uur in een auto best lang duren.

We zijn rond 14.00u terug bij het hotel, bedanken de chauffeur en gaan dan naar onze kamer. Het heeft vannacht hard geregend en geonweerd en het is de hele dag bewolkt gebleven. Of we beginnen te wennen aan de temperatuur of het is vandaag iets koeler. Het is beter uit te houden. Om 16.00u lopen we nog een keertje langs het strand naar Kuta centrum. Bij Lippo Mall gaan we koffie drinken bij Maxx, we doen nog een rondje langs de winkels en gaan dan bij een supermarkt een fles cola halen. Het is ondertussen donker en het heeft ook flink geregend terwijl wij in het winkelcentrum waren. We lopen niet langs het strand terug maar door smalle steegjes en komen nog een keer midden in een ceremonie terecht. In een steegje staan allemaal stoelen opgesteld en er is een podium neergezet. Als we duidelijk maken dat we hier eigenlijk door moeten is dat geen probleem. We kunnen tussen de stoelen en langs het podium door.

Terug op de kamer hebben we wat ' achterstallig werk', het verhaal van gisteren en van vandaag schrijven, foto's inladen en bekijken of we de beelden van de GoPro kunnen inladen. En of er wat opstaat!

groeten :-) .