Zondag - rustdag

Het is bij het ontbijt weer een gekkenhuis. Dit keer hebben we geluk en kunnen we aan een tafeltje eten. Het ontbijt is minder uitgebreid dan de voorgaande dagen en ik mis mijn bosbessen smoothie. Hoe snel je aan die luxe gewend kunt zijn. Na het ontbijt gaan we een uurtje terug naar de kamer. We hebben kaarten gekocht voor de races vanmiddag met rendieren die skiërs trekken. Het gaat om het Noorse Nationale Kampioenschap waar zelfs een poging ondernomen kan worden om het wereldrecord te verbreken. Hiervoor is een deel van de Storgata afgezet met hekken om het publiek gescheiden te houden van de rendieren. Er is ook een extra pak sneeuw op het parcours van 201 meter aangebracht. We hebben nog wat tijd voor de start en we lopen nog een keer een rondje langs wat 'koffietenten'. Hier wordt de zondagse rust nog in ere gehouden, winkels en café's zijn gesloten. Dat betekent voor ons geen cappuccino voor de start. Alleen de Burger King is open maar die trekt ons niet zo. Om warm te blijven/worden kunnen we nog één souvenirwinkel in. Daarna zoeken we een plekje langs de hekken.

We staan op een goede plek, denken we, om half twaalf. De races beginnen om één uur en het wachten duurt lang. Na een half uur ontdekken we dat wat wij als startpunt hadden aangezien in feite de finish is. Dat betekent dat de rendieren van de andere kant zullen komen. We hebben genoeg zicht ook als tegen half één er geen vrije plek meer aan de hekken te vinden is. Er is veel publiek op af gekomen. Een omroeper houdt ons op de hoogte van het programma, gelukkig niet alleen in het Noors maar ook in het Engels. Het feest begint met een opening door de burgemeester die ik dankzij de telelens nog een beetje in beeld kan krijgen. Dan worden de rendieren aan het publiek getoond door ze van de Finish terug te brengen naar de Start. Ze worden strak vastgehouden maar toch slaagt één rendier er bijna in om op hol te slaan. De man die hem vasthoudt verliest een paar meter touw maar hij laat niet los. Het dier is wild en net zo'n beetje voor onze ogen valt de man op de grond en gaat het rendier er vandoor. Gelukkig wel binnen het parcours maar naar ons idee krijgt de man die achter het dier aansleept een paar schoppen tegen zijn hoofd. Dat is geen lekker begin van het feest.

Om 13.00u start de eerste race met twee jonge deelnemers. Er zijn drie onderdelen: jeugd, senioren en gasten. Ze verwachten niet dat wij als gasten achter het rendier aan skiën maar hiervoor zijn beroemdheden uit Tromsø opgetrommeld. Er komen steeds twee rendieren voorbij met daarachter dus de skiërs. De meesten doen plusminus 16 seconden over de 201 meter, dat schijnt ongeveer 50km/u te zijn. En dat is heel snel, zeker als je dat op foto wilt vastleggen of wilt filmen. Ik heb een slow-motion video gemaakt, die staat op Facebook. We blijven tot half drie staan en dan zijn we zo koud dat we eerst gaan opwarmen in het hotel.

Na een kop thee/koffie hebben we onze batterijen en die van de fototoestellen weer opgeladen en gaan we weer naar buiten. We zijn precies op tijd voor de prijsuitreiking en het volkslied. De winnaar van de senioren krijgt een cheque van Nkr 15.000 en de winnaar bij de jeugd een glazen schaal. Tenminste voor zover wij kunnen zien.

Langs de haven zijn de restaurants wel open en we willen wat gaan drinken bij Kaffebønna maar daar is het zo druk dat er zelfs geen staanplaatsen meer lijken te zijn. Nog dichter bij het water ligt restaurant Skirri en daar vinden we een mooi tafeltje bij het raam met uitzicht op een paar mooie boten. We zitten een tijdje te wachten tot we bedenken dat dit misschien zo'n restaurant is waar je aan de bar moet bestellen en betalen. En dat blijkt zo te zijn, Erik gaat de bestelling doorgeven. Eerst drinken we een cappuccino en dan komt ons diner. Het is inderdaad pas 16.00u maar doordat het zo vroeg hartstikke donker is hebben we al de hele week het gevoel dat het veel later is. Vandaar dat we nu om 16.00u al aan de 'warme hap' zitten. Morgen vliegen we naar huis, daarom lopen we na het eten nog een keer langs de waterkant. Nog een keer foto's maken van de weerspiegeling, de sfeer door het bijzonder licht, gewoon omdat het zo mooi is.

Terug in de hotelkamer leggen we de spullen klaar voor een laatste excursie vanavond. We gaan met de stadsbus naar Prestvattnet om nog een keertje te proberen of we het Noorderlicht kunnen zien. Er is vanavond voldoende activiteit maar er zijn ook veel wolken. We stappen uit bij het (bevroren) meer en lopen naar een plek waar we wat 'open lucht' kunnen zien. We zijn nauwelijks het pad door het bos uit of we zien al groene flarden. Wat een geluk op deze laatste avond hier in Tromsø. De eerste plek is niet ideaal doordat er boven voor staan dus zoeken we nog even verder. De tweede plek lijkt ook niet ideaal omdat er wel een open plek maar ook een verlicht huis staat. Achteraf is dat niet erg, misschien zelfs wel mooier. Oordeel zelf maar, we zullen een paar foto's toevoegen. Na een uurtje lijkt het over te zijn en gaan we terug naar de bushalte.

We zijn om half negen terug in het hotel. Nu alleen nog koffers inpakken, verhaal schrijven en foto's bekijken en uitzoeken. Erik heeft zijn plek in het observatieteam bij het raam weer ingenomen. Want als er nog een keer groene activiteit in de lucht zit dan trekken we gewoon de jassen weer aan en gaan we naar buiten.

Morgen zoals al geschreven vliegen we terug naar Nederland. Dit keer van Tromsø naar Stockholm en dan door naar Amsterdam. Dank allemaal weer voor het meelezen en van sommigen voor het reageren via mail of app. Van deze ervaring zullen we nog lang nagenieten!