Poging 3

We gaan naar het hoge noorden in Noorwegen om een derde poging te ondernemen het Noorderlicht te zien. Twee eerdere reizen naar IJsland waren geweldig in alle opzichten op die ene na, we zagen het Noorderlicht of de Aurora Borealis niet. Om een populaire term te gebruiken: deze staat nog op onze bucketlist.

We hebben bij Travelbird een 7-daagse reis naar Tromsø geboekt en vandaag vliegen we via Oslo naar deze stad ver boven de poolcirkel. In het pakket zitten twee excursies, één met een gids op zoek naar het Noorderlicht en één naar een Sami nederzetting om een beeld te krijgen bij het leven van deze mensen.

We vertrekken om half zeven uit Apeldoorn en al bij Stroe komen we in de eerste file. Het is heel druk maar gelukkig blijft de vertraging beperkt. We zitten om 9.00u bij Starbucks op Schiphol aan de cappuccino. Dan zijn de koffers al afgegeven en zijn we door de veiligheidscontrole. Onze vlucht naar Oslo vertrekt ruim een half uur later dan gepland. We hebben ruim tijd voor de overstap naar Tromsø en dus tijd voor een tweede cappuccino op vliegveld Gardermoen boven Oslo. Ook de vlucht naar Tromsø heeft vertraging. Het toestel zit niet vol en na een vlucht van nog geen twee uur zonder hobbels landen we in Tromsø. Met de auto deden we afgelopen zomer vier dagen over deze afstand!!

Terwijl Erik op de koffers wacht ga ik bij een kiosk vragen naar buskaartjes. Ik koop twee 7-dagen pasjes in plaats van een enkele reis ticket. Kunnen we de komende dagen met het openbaar vervoer de omgeving verkennen, is weer eens een andere belevenis dan met een huurauto. Buiten is het knap koud, er staat een gure wind en er ligt een flink pak sneeuw. De meeste mensen gaan met de Flybussen naar de stad maar in die bus is ons kaartje niet geldig. Wij gaan op zoek naar de stadsdienst en gelukkig komt lijn 42 snel voorrijden. Tromsø ligt op een eiland en er is nogal wat hoogteverschil. De auto's rijden hier met spikes (spijkerbanden) en hebben geen probleem met klimmen en dalen. Ook voor onze buschauffeur is het een fluitje van een cent. Al is het buiten donker, we kijken 'onze ogen uit'. Zeker als we bovenaan een bult komen en in de verte de lampen zien van Tromsø Sentrum.

Vlakbij hotel Radisson Blu stappen we uit. Hier zullen we zes nachten blijven. Vooraf hebben we contact gehad met het hotel en gevraagd om een upgrade. We krijgen een hotel op de zevende etage en als we de deur opendoen zien we direkt het uitzicht op zee. We hebben een kamer op een hoek met ramen aan twee kanten. Dit moet de mooiste kamer zijn van het hotel! We hebben zicht op de brug naar het vasteland en op de Ishavskatedralen. We zien de berg met het station van de kabelbaan waar we afgelopen zomer naar boven zijn geweest.

Nadat we thee en koffie hebben gedronken gaan we buiten een rondje maken. Volgens de voorspellingen voor het Noorderlicht is het een gunstige avond om 'wat te zien'. We lopen een rondje langs de kerk, diep weggedoken in onze jassen. Jeetje wat is het koud, ergens staat min twee maar zo voelt het helemaal niet. Het enige groen dat we zien is de reclame van Kiwi, dat is een supermarkt. We gaan terug naar het hotel om warm te worden. Tegen tien uur doen we alle lampen uit en gaan we voor het raam zitten. Ik check nog een keer de voorspelling en die is werkelijk maximaal. Als ik dat Erik wil laten zien, geeft hij een schreeuw (niet heel hard) "kijk daar, boven de kerk". En dan zien we waarvoor we gekomen zijn. Groene flarden dansen door de lucht. Het ene moment felgroen en dan weer weg. Het is indrukwekkend en zo snel als we kunnen trekken we de schoenen en jas aan, pakken fototoestellen en gaan snel naar buiten. We lopen de paar meter tot aan de kade en dan is het genieten.

Al snel staan er meer mensen. We doen allemaal hetzelfde. Hoofd in de nek, proberen foto's te maken, wijzen en vooral onder de indruk zijn. We hebben geen statief bij de hand dus de foto's zijn wat bewogen maar toch, we willen jullie een indruk geven.

De eerste avond en de vakantie is geslaagd. Morgenavond hebben we de excursie met gids maar dan wordt er sneeuw voorspeld en dat zou betekenen dat we geen Noorderlicht zullen zien. Dat maakt nu niet meer uit. We kunnen de Aurora Borealis afvinken op de Bucketlist. Ondertussen zijn we heeeeel koud geworden aan het water, dat is vooral te merken aan de vingers die bijna de knop van het fototoestel niet meer kunnen indrukken. We gaan terug naar het hotel en daar zitten we op onze kamer nog een tijdje naar buiten te staren. Iets voor twaalf uur is het schouwspel afgelopen, net op het moment dat een boot van de Hurtigruten aanmeert. We zeggen het nog een keer: wat een geweldige plek.