Zon en zee

Als we de gordijnen open trekken zien we blauwe lucht en zonneschijn. Het is nog wel koud, vannacht is het maar een paar graden boven nul geweest. Het is mooi weer om te gaan lopen en we gaan op zoek naar wat caches. We rijden naar Brghtlingsea, dat ligt hemelsbreed een kilometer naar het zuiden, aan de andere kant van het natuurgebied en de rivier. Met de auto is het 15 kilometer over smalle landweggetjes. We parkeren vlakbij de eerste cache en voor we echt kunnen starten pluk ik eerst nog een aantal bramenstruiken leeg. Wat een mazzel dat Erik er niet van houdt, nu hoef ik niet te delen.

Het wandelpad is blubberig en glad. We proberen over graspollen te lopen maar af en toe staan we toch met de voeten in de klei. We lopen over een ‘public footpath’ , daar ligt het hele eiland vol mee. We kijken nu vanaf de andere kant van het natuurgebied naar ons park, het is hoogwater en de zeilboten dobberen op het water. Toch een mooier gezicht dan gestrand zijn in de blub. We lopen een rondje en komen dus weer terug bij de auto. In het plaatsje zoeken we een parkeerplek en beginnen we aan een tweede wandeling. Dit keer over een wandelpad langs een enorme rij strandhuisjes. Die hebben we al zien liggen vanaf onze kant toen we over de Sea Wall liepen. Een aantal wordt van een nieuwe laag verf voorzien, anderen hebben al jaren geen onderhoud gehad. Een leuk gezicht zo’n hele rij in bonte kleuren. Met dank aan de geocaches komen we langs de vuurtoren, door een millennium tuin/parkje, doen een rondje om een vijver en moeten dan een sprintje trekken omdat we denken dat de parkeertijd is verlopen. Dat blijkt mee te vallen: rekenfoutje. We hebben nog 50 minuten en we besluiten op een terras een kop koffie te gaan drinken. Helaas hadden meer mensen dat plan en zijn alle tafels buiten bezet. Binnen gaan zitten met dit mooie weer doen we niet en dus lopen we met een omweg terug naar de auto.

Op de navigatie van de auto (miepmiep) zoeken we naar een grote supermarkt en zo komen we uit bij een flink filiaal van Tesco. Ik heb de afgelopen dagen een paar kookboeken gekocht (of eigenlijk bakboeken want het zijn allemaal recepten voor muffins, cakes, scones en dergelijke) en er zijn wat ingrediënten bij die ik vanuit hier mee wil nemen. Heerlijk zo’n grote winkel!

Als we onze aankopen in de auto hebben gelegd, fijn dat we geen rekening hoeven te houden met kilo’s, steken we het parkeerterrein over naar een filiaal van PizzaHut. We eten op vakantie eigenlijk altijd wel een keertje pizza (ik) en pasta (Erik) bij de PizzaHut. Vandaag hebben we nog een meevaller want er is internet in dit filiaal en dus gaat Erik terug naar de auto om de laptop eruit te halen. Inloggen gaat via een sms naar een mobiele telefoon en die van mij heeft al de hele week kuren. Ook vandaag, de sms komt binnen maar voor we het bericht kunnen openen schakelt het toestel zichzelf al weer uit. Via een plan B krijgen we toch toegang en terwijl wij eten worden foto’s geüpload bij de tot nu toe geplaatste verhalen. Als we het eten op hebben zijn bijna alle foto’s geplaatst. Dan toch nog maar een toetje bestellen…….

Terug in ons park gaat Erik bij de receptie vragen of we morgen wat later kunnen uitchecken dan 10.00uur. Dat is geen enkel probleem, we mogen zo lang blijven als we willen. Dat is geweldig, de boot vertrekt namelijk morgenavond pas. Bij de caravan krijgen we bezoek van iemand van ‘Onderhoud’, de waterkoker heeft het vanmorgen begeven en we krijgen een nieuwe, aan de deur afgeleverd. De weersverwachting voor morgen is slecht, er wacht ons een hele dag regen en veel wind. Maakt niet uit, vandaag hebben we veel zon gehad, het was heerlijk, bijna nog te warm voor een trui en dat voor eind oktober. Wat een geluk, een dag vol meevallers!