Dag 1 - naar Brussel

De start vandaag is niet geheel vlekkeloos: geen warm water uit de kraan. Gelukkig is het snel verholpen door het bijvullen van water bij de ketel. Tweede 'hobbel' is UPC, deze week niet voor het eerst een probleem met de internetverbinding maar vandaag komt het slecht uit. We kunnen om half twaalf inchecken voor onze vlucht morgen naar Denver. Zonder internet lukt dat niet. Om twaalf uur is het probleem niet verholpen en rijd ik toch nog maar een keertje naar de PA (politieacademie voor niet-collega's). Inchecken gaat goed tot ik Erik's paspoortnummer heb ingevoerd, ik krijg een opmerking terug: graag nummer controleren. Erik's paspoort is net nieuw en het ingevoerde nummer klopt. Het inchecken blijft vastlopen, ik krijg een bericht dat we ons op het vliegveld moeten melden bij de informatiebalie??! Ik heb niet snel last van stress maar door dit soort berichten stijgt de bloeddruk toch enigszins (en dankzij de overgang altijd goed voor een extra 'opvlieger').

Ik rijd snel naar huis waar Erik en Marlous klaar staan voor vertrek naar station de Maten. Best ruim zo'n Panda, de bagage past er prima in en wij kunnen ook nog zitten. Marlous laadt ons uit en we rollen de koffers de helling op naar het perron(netje). Nog even uitzwaaien en dan wachten op de boemel naar Zutphen. Die is keurig op tijd, in Zutphen steken we het perron over om de intercity naar Roosendaal te nemen. We reizen dit lange traject eerste klas, met dank aan de actie van de NS, twee halen één betalen. We komen langs 'Tim's bureau' in Arnhem, stoppen nog best vaak voor een intercity en na ruim twee uur hebben we de eindbestemming van deze trein bereikt.

We hebben tijd om een cappuccino te kopen en te drinken en dan komt alweer de trein binnenrollen die ons naar Brussel centraal brengt. Dan nog één keertje overstappen in een trein naar Brussel Nationaal Airport en zo lopen we om tien over zes, 4,5 uur na vertrek op het vliegveld. We willen proberen hier de boardingkaarten uit te printen en gaan naar een apparaat dat door KLM voor dit doel hier is neergezet. We proberen op allerlei manier het apparaat aan het werk te krijgen, door het invoeren van het ticketnummer, door het invoeren van het boekingsnummer, door het invoeren van de KLM-klantenkaart, niet werkt. Op het scherm komt het bericht dat onze boeking niet wordt gevonden. Reden voor een korte stijging van de bloeddruk. We zoeken een balie van de KLM en de meneer die ons te woord staat en er verstand van zou moeten hebben, ziet wel dat we een stuk of negen (?) boekingen hebben op onze naam maar niet dat we zijn ingecheckt. Zelfs als ik zeg dat we toch echt wel in rij 40 zitten, kan hij ons niet vinden in de info van de vlucht. Bbbrrrrr, hij zegt dat we morgen maar op tijd moeten komen of anders nog even vanavond proberen. Dat lijkt ons een goed plan.

We blazen uit bij de Starbucks, helemaal gerust zijn we er nog niet op. Na de koffie dalen we af naar de etage waar de bussen staan. Er komt een gigagrote bus aan rijden met reclame erop van Holiday Inn Express, het hotel waar we voor vannacht een kamer hebben gereserveerd. We laden de koffers in en met nog één andere meneer zitten we in de enorme bus. Na ongeveer tien minuten draait de chauffeur het parkeerterrein op van het hotel. De kamer is niet groot, maar voor ons wel belangrijk nu, we hebben internet. Als ik mijn schoenen uittrek blijk ik ergens onderweg in de poep te hebben getrapt.........dat brengt toch geluk?

Eerst maar inloggen bij Delta Airlines, de maatschappij die samen met KLM de vlucht uitvoert: we staan er gewoon in, zelfs met de goeie stoelnummers. Gelukkig maar, morgen dan alleen nog op het vliegveld de kaarten uitprinten. Straks de wekker zetten, nu nog even het verslagje plaatsen, foto's erbij:

we zijn weer op weg.

toch nog even een spreuk die ik vanmorgen op 'mijn' flexplek zag en die wel heel toepasselijk is:

A journey of a thousand miles, begins with a single step. ~Lao Tzu~