Rustdag ofzo

We zijn vroeg wakker, vandaag staat er veel op het programma maar alles is afhankelijk van de auto en de reparatie. Erik is van plan om de 1.5km. te lopen naar de autowerkplaats waar eventueel de accu vervangen kan worden. We hebben er gisteren niet aan gedacht om een telefoonnummer op te schrijven en daardoor kunnen we nu niet informeren of ze tijd hebben. Bovendien is het in Nederland 2e Pinksterdag en weten we nog niet zeker of die dag hier ook wordt gevierd (en er van alles gesloten is). Erik heeft op internet ook een Volvo dealer gevonden in Tampere en dat is ongeveer 25km. vanaf de camping. Maar dan hebben we wel een rijdende auto nodig.......

Als we hebben gegeten zegt Erik dat hij de auto even gaat proberen. Als die start zal hij de motor niet weer uitzetten. Het plan is om dan te bellen met de Volvo dealer en te kijken of we daar terecht kunnen. Maar ja, dan moet de auto wel starten. Erik probeert het en wonder boven wonder, de auto springt aan! Dus gaat Erik bellen en pak ik de spullen bij elkaar van ACSI. Als het niet te lang duurt bij de garage willen we na de reparatie naar de camping rijden die we gisteren, links hebben laten liggen. Erik belt, wordt een paar keer doorverbonden tot er iemand is die Engels spreekt en dan hoort hij dat we van harte welkom zijn. Nog even een grappig moment als Erik checkt, op zijn beste Fins, of het adres dat hij op internet heeft gevonden het juiste is. Het komt goed over en is correct!!

We sluiten de caravan af en rijden, nog met grote verbazing, weg van de camping. Een half uur later rijden we het terrein op van de Volvo dealer. Vooraf heb ik nog wel gezegd dat hier geldt ' kijken, kijken niet kopen'. Je weet het immers maar nooit, de showroom is zeer indrukwekkend. We mogen binnen wachten bij het koffie-apparaat en onze auto wordt meegenomen voor een meting van de accu. We hebben net de eerste cappuccino op als de monteur komt vertellen dat de accu inderdaad heel erg aan vervanging toe is. Hij laat daarvoor ook nog de meetuitslagen zien. Dat de auto vanochtend toch startte is niet uit te leggen. Daar genieten we dan maar gewoon van. De monteur vertelt dat de accu inclusief belasting en arbeidsloon voor 170euro vervangen kan worden en daar zijn we blij mee. Wij drinken opgewekt een tweede cappuccino. Dan kijk ik nog even reclamefilmpjes die zonder twijfel zijn opgenomen in IJsland en Erik gaat nog een rondje langs wat V90's, XC60's en V60 cross-country's maken en proef zitten. We nemen een folder met prijslijst mee om nog even na te genieten. Dan komt de monteur weer terug, krijgt Erik de sleutel en de rekening en als we hebben betaald mogen we weer naar buiten.

Opgelucht beginnen we aan de route naar Ikaalinen, waar we de overgeslagen camping bezoeken. Daar worden we zeer hartelijk ontvangen door een jongeman die nu voor het tweede jaar de receptie runt. We krijgen koffie en thee en hebben een leuk gesprek. Als ik vraag wat deze camping in zijn ogen uniek maakt begint hij helemaal te stralen: " de camping ligt op een eiland" . Dan horen we dat slechts 10 campings in heel Finland op een eiland liggen. Als de mokken leeg zijn en het formulier is ondertekend nemen we afscheid. Vlakbij liggen een paar grote supermarkten en we gaan eerst maar eens lunchen: fastfood op zijn Fins. De Hesburger keten wordt bij deze goedgekeurd.

Terug in de auto besluiten we met een omweg terug te rijden naar Nokia en onderweg nog twee campings te controleren. De regen die vanmorgen om 06.00u zou vallen is met vertraging nu gearriveerd. Vanaf 14.00u regent het, is de temperatuur terug op 11gr. en is het bijna weer om de stoelverwarming aan te zetten. Het is grauw en somber buiten en als we nu terugrijden naar de camping kunnen we alleen maar in de caravan gaan zitten. Dan maar beter de dag goed besteden want vanaf morgen wordt het weer weer beter. (zeggen ze)

Nu we zonder caravan rijden, nemen we kleinere (witte) wegen. Zo zien we vandaag veel van het Finse binnen- of platte/beetje heuvelland. We rijden naar het oosten en hier begint eigenlijk ook het merengebied. Dat is vooral erg mooi als de zon schijnt. Spectaculair is het vandaag niet en het weer nodigt ook niet uit voor een wandeling. Jammer want we komen wel langs twee Nationale Parken. Een van de stukken weg is voornamelijk weg. Er wordt gewerkt over een afstand van 45km.!! Doe dat maar eens in Nederland, wat zou dat een reacties geven. Hier betekent het dat of het asfalt eraf is en je op stenen/zand rijdt, of de ene baan heeft al asfalt en de andere nog niet, of je staat een hele tijd te wachten voor een rood verkeerslicht. Dat kan hier allemaal en niemand moppert. Zelfs degene die het verkeerslicht moet bedienen zit heel relaxt op een stoel in de regen te wachten tot ze op het knopje mag drukken. Het zou mijn baan niet zijn! Als er een rijtje tegenliggers achter een volgauto aankomt, weet je dat het wachten bijna voorbij is. De auto's passeren, de volgauto draait en dan krijgen wij groen licht en mogen wij volgen. En dat gaat zo een paar keer over dat stuk van 45km. En tussendoor rijden we over zand, over keien en zingen Sting en Adele vanaf een cd.

De camping in Ruovesi is het hele jaar open maar er staat niet een tent of caravan. Er zijn alleen een paar hutten bezet. We moeten lang wachten voor de eigenaresse klaar is met het afhandelen van de administratie voor een groepje Esten die een boot en huisje huren. Na deze camping rijden we naar Lyly, die plaatsnaam klinkt zo kneuterig en we zijn erg benieuwd naar de camping. In de informatie van ACSI is de routebeschrijving weg gevallen en ze hebben gevraagd of we een nieuwe willen schrijven. Dat willen we best maar eigenlijk willen we niemand adviseren om hier naar toe te gaan. De camping ligt in de middle of nowhere, bij een soort steengroeve. Voor de receptie ligt een grote zwarte Duitse herder die de hele boel bij elkaar blaft zodra wij de auto uit stappen. Hij gaat geen centimeter aan de kant als we naar binnen willen. Gelukkig is het een gevalletje 'blaffende honden bijten niet'. Eenmaal binnen worden we te woord gestaan door een alleen Fins sprekende man van ongeveer 90 jaar. Hij begrijpt niets van wat we zeggen of van wat we laten zien. ACSI???? De vraagtekens zijn op zijn gezicht te lezen. Dan gaat hij bellen, zegt iets wat wij niet begrijpen en dan hangt hij op. We denken dat we maar even moeten wachten en dat blijkt inderdaad de bedoeling. Er komt een iets jongere man, die een paar woorden Engels spreekt en die wel enige herkenning toont van het ACSI logo. Met veel moeite krijgen we een prijslijst en berekenen we de huidige prijzen. We kunnen verder niet echt duidelijk maken wat we willen weten en we ronden het sneller dan gebruikelijk af. Als we naar buiten lopen is de hond stil. Blijkbaar zijn we niet langer bedreigend. We rijden weg en overleggen of we zullen doorgeven aan ACSI dat deze uit de boeken verwijderd kan worden.

We voeren de camping in Nokia in, in de navigatie en zetten koers caravanwaarts. Het is nog bijna 100km rijden en het regent nog steeds. Vlakbij de camping gaan we nog even tanken en kopen we bij onze favoriete K-supermarkt gebakken zalm voor morgen. We hebben ontdekt dat alleen de grotere vestigingen deze 'faciliteit' hebben en daarom beter nu vast binnen halen. (grapje: vis - binnenhalen). Bij de camping is inmiddels ook de receptie bemand (of eigenlijk is het een vrouw die een kop groter is dan Erik). En dit wordt dan voor vandaag de vierde inspectie, morgen maar weer eens vakantie vieren!

In ieder geval hebben we deze regendag goed besteed, is de auto gerepareerd en hebben we zalm voor morgen.