Naar Hovimaki

Vandaag rijden we weer verder, of beter gezegd, een stukje terug naar het noorden. Er staat een stevige wind van zee en het is koud. Als we lezen van de temperaturen in Nederland……….het is hier bij vertrek 11 graden (boven nul), gelukkig is het droog. We leveren bij de receptie onze armbandjes in en maken nog even gebruik van hun wifi. De eigenaresse knoopt direct weer een gesprek aan en terwijl we ons verhaal van gisteren plaatsen en foto’s selecteren luisteren we ook naar de mooie panden in Hanko. Ze wil erg graag dat we volgend jaar terug komen en ze zegt vereerd te zijn dat we de moeite hebben genomen om hier te overnachten.

We draaien de nr. 25 op naar het noorden en rijden tot aan Ekenäs over bekend terrein. Dan slaan we af naar Salo en we zijn benieuwd naar de toestand van de Finse binnenwegen. Ongeveer 50meter nadat we zijn afgeslagen krijgen we te maken met wegwerkzaamheden. Bij onze baan houdt het asfalt op en Erik gaat links rijden. Gelukkig komen er geen tegenliggers. Dan moeten we rechts in een rij wachten op een ‘loodsauto’ en daar rijden we dan keurig in colonne achteraan. Het landschap is glooiend, veel weilanden en een ‘mee glooiende’ weg. We komen zonder problemen in Salo aan en volgen onze navigatie deels. We moeten nog even checken of die wel goed staat ingesteld want miepmiep lijkt de neiging te hebben ons erg binnendoor te sturen. Het lijkt ons nu verstandiger de campingborden te volgen. Camping Vuohensaari ligt op een eilandje en om daar te komen hebben we eerst een zandweg van ruim 2km. en dan een korte houten brug die ons gewicht wel kan dragen maar nogal een ‘bolle’ vorm heeft. Door de lengte van de caravan lopen we het risico dat de achterkant vast komt te zitten terwijl de auto erop zit. Erik rijdt stapvoets en het kan net, zonder schaven komen we over de brug. Op de camping een rondje met caravan maken is ook een kunst op zich, Erik rijdt en ik loop erachter aan. Gelukkig is de camping klein en is het een kort rondje. We spreken de eigenaresse die niet heel veel Engels kent en daardoor is het gesprek vrij kort. Dit is een leuke camping, geschikt voor korte combinaties of campers (of beter nog mensen met een fiets en een tent) en als ze van vogels houden dan zitten ze hier helemaal goed. Er ligt een vogelreservaat naast de al beschreven houten brug. We blijven hier niet en rijden terug naar de brug. Vanaf deze kant is de helling anders waardoor we nog korter bij de grond komen. Daarna nog een eind over het zandpad en dan terug naar de hoofdweg. We rijden naar de tweede camping, verder naar het noorden die volgens de vorige inspecteur ‘van grote klasse’ is. Daar willen we dan overnachten.
We vinden de camping in Hovimäki zonder problemen, de borden zijn ook hier duidelijk. Erik komt op de trap naar de receptie de pachter al tegen en er volgt een enthousiast gesprek. Hij vindt het leuk dat we er zijn en wil graag nadat we de caravan hebben geïnstalleerd direct met ons in gesprek. Het is een drukke man die veel wil vertellen en van alles tegelijk lijkt te doen. We hebben een soort van twee gesprekken tegelijk, eentje met Erik over van alles en eentje met mij over de ACSI informatie. Dan komt de leverancier van het vlees binnen en dan begint hij ook met hem een gesprek. Wij laten nog even tekenen en dan zijn we klaar. In de caravan eten we een verlate lunch met roerei en lekker brood en dan gaan we op pad naar camping nummer drie. Die ligt een beetje buiten de route en het leek ons thuis handiger om daar dan apart naar toe te rijden. Dat blijkt een heel verstandige beslissing want miepmiep brengt ons weer via een schitterende weg (grotendeels zandweg) naar de volgende bestemming. Het is een camping bij een boer met maar een paar plekken. De eigenaresse ontvangt ons vriendelijk en zegt het leuk te vinden dat we er weer zijn…….. We zeggen dat we er voor het eerst zijn en dan krijgen we een rondleiding over het campingdeel. Ze doet haar best ons te begrijpen en wij proberen haar te begrijpen. Als we het formulier hebben doorgenomen en de aantallen hebben aangepast, zeggen we weer gedag.

We nemen een andere route terug en zoeken onderweg nog wat caches. We komen in Somero, een wat grotere plaats met een ruimte supermarkt, waar we groente kopen voor ons avondeten (kip, gebakken aardappelen, komkommer en rode bietjes met ui). Deze supermarkt heeft geen afdeling met vis, morgen maar weer op zoek naar een K-supermarkt. We zitten nu in een ander merk.

Na het eten drinken we nog een kop thee (met een mini pecanbroodje, die hadden ze dan weer wel) en dan trekken we de wandelschoenen aan. Vlakbij liggen een aantal caches langs een wandelroute (denken we tenminste) en we gaan proberen er wat te vinden. De eerste lukt niet en dat is meestal geen goed teken. De teksten van deze serie zijn alleen in het Fins geschreven met een hint ook in het Fins. Dat helpt ons weinig, gelukkig hebben we Google Translate. Cache 2 vinden we wel en zo lopen we nog een tijdje door tot het tijd wordt om om te draaien. Het is best koud in het bos, we lopen met een fleece trui aan, daarover heen een winddicht vest en dan nog een regenjas. Het is 8 graden maar gelukkig is het droog