Naar Hanko

We hebben vandaag ongeveer 35km af te leggen naar de volgende te controleren camping bij Hanko. Hanko ligt op een schiereiland, camping Silversand schijnt de meest zuidwestelijk gelegen camping van Finland te zijn. We zijn er om half twaalf en Erik meldt ons aan bij de receptie. Dit is een camping die in de Duitstalige gids van ACSI een advertentie heeft en daardoor gaat het invullen van de papieren wat meer tijd kosten. We krijgen plek 101 toegewezen en daarbij hoort een pasje voor de slagboom en twee blauwe armbandjes. Die moeten we dragen zodat duidelijk is dat wij campinggasten zijn. We hebben niet de indruk dat ze zichtbaar zijn want vandaag hebben we niet alleen een trui aan maar ook een dik vest. Het is droog en een graad of 14 maar niet zonnig. Onze plek is schitterend, we staan op de eerste rij aan zee, tussen de dennenbomen. Verspreid over het grote terrein staan nog een paar caravans en twee campers. Het is nog niet erg druk. De eigenaresse vraagt ons om tussen 3 en 4 te komen voor het invullen van de papieren want dan kan haar man er ook bij zijn.

Erik zet koffie en het Chiazaadbrood van gisteren smaakt nog steeds erg lekker, zeker met de gisteren ook gekochte ‘smör’. Als de koffie op is gaan we met de auto naar Hanko, dat ligt zo’n 4 km. verder naar het zuiden. Het is een stadje ‘van niks’, sorry als we nu mensen kwetsen maar het komt op ons rommelig en vervallen over. We zoeken een soort centrum maar vinden het niet. Dat kan natuurlijk aan ons liggen want de twee caches die we daarna gaan zoeken, vinden we ook niet. We komen zeker door de tweede wel bij een mooi strand uit maar de rust wordt letterlijk verknald. We voelen de grond trillen, het lijken wel explosies, dat was ook al zo bij de camping maar we hebben de oorzaak nog niet ontdekt. Er is vrij veel industrie, misschien komt het daar vandaan. Straks maar even vragen.

Bij de K-supermarkt gaan we eten voor vandaag halen. Onze koelkast in de caravan is niet super groot en daardoor (en omdat we het leuk vinden om in het buitenland te zien wat er te koop is) zullen we vrijwel iedere dag even de winkel in gaan voor eten. Vandaag kiezen we gebraden kip en we scheppen weer wat van de saladebar. Voor de smoothies morgenvroeg kopen we haveryoghurt (nog nooit gehad…), aardbeien, bananen en peren. De prijzen daarvan zijn vergelijkbaar met Nederland. Een aantal fruit- en groentesoorten hebben afwijkende prijzen, zo kost een aubergine hier € 3,50 en een verse ananas ongeveer € 5,00. Maar keus genoeg.

Het is net 3 uur als we terug zijn in de caravan en we checken nog even de formulieren van ACSI. Bij de receptie zijn beide eigenaren aanwezig en nadat we koffie hebben gekregen gaan zij en wij er goed voor zitten. Het wordt een lang gesprek en behalve over de ‘zakelijke kant’ hebben we het over heel veel aanverwante dingen. Dit is een 3-sterren camping en we horen dat de classificatie heel anders is in Finland dan bij ‘ons in Europa’. Hier zouden ze bijvoorbeeld een 5e ster krijgen als ze in de bar vodka gaan schenken. Hier geen regels over aantal toiletten per aantal gasten ofzo maar wel of er een sauna is. Kwaliteit en grootte van een sauna is dan weer niet van belang. Deze eigenaren vinden het erg jammer dat ze niet mee kunnen doen met de eisen die er vanuit West-Europa aan de sterren worden gesteld. De gasten hier komen voor 80% uit Finland en voor de rest voornamelijk uit Duitsland en Zwitserland. Vandaag ook hun advertentie in de Duitstalige gids. Ze zijn de enigen met een kleurenadvertentie en daar zijn ze trots op. Ook trots zijn ze op hun nieuwste toiletgebouw en daar moeten we echt nog even mee naar toe. We staan er vlakbij maar een aantal deuren zaten dicht en die gaan nu voor ons open. Hier is niet bezuinigd op luxe: een regendouche en een gewone douche in een ‘hok’ wat in Nederland net zo groot is als de gemiddelde badkamer. Erik schiet te binnen dat we nog wilden weten waar de knallen vandaan komen en dan blijkt dat we gewoon mazzel hebben om dit mee te maken…….Het leger houdt vlakbij een driedaagse oefening en vandaag is één van de drie dagen. We geven de tip omdat bij de receptie aan te geven zodat mensen niet denken dat dit hier standaard is. Daar hadden ze niet bij stilgestaan.

We nemen afscheid en zullen morgen nog even binnenkomen om goeiendag te zeggen. Dat moet ook wel want we moeten de blauwe armbandjes weer inleveren. Het is gaan regenen, niet heel hard maar toch wel een beetje jammer. Vandaag geen stoelen voor de caravan. We eten binnen en ook de kip blijkt een goede keus. Omdat we de twee gezochte caches niet hebben gevonden gaan we na het eten nog even op zoek naar eentje die in de buurt van de camping. We lopen eerst langs het strand maar dat blijkt niet de goede route. Dan terug naar de ingang en naar de weg en later weer het bos in. We komen uit bij een enorme steen met daarop een plaquette. Geen idee wat erop staat maar we maken er een foto van. Dan kunnen we straks met Google translate lezen over wat we nu zien. Erik vind de cache en we schrijven onze naam bij. Het miezert maar een heel klein beetje en we besluiten nog verder te lopen naar een tweede. Het bospad gaat niet verder dan tot deze steen en daarom gaan we eerst maar terug naar de weg. We nemen het fiets/voetpad langs wegnr. 25. Dat is niet de kortste weg maar op de telefoon kunnen we de bospaden niet zien. Daarom voor alle zekerheid de omweg. Als we op 250m. van de plek zijn komen we bij een soort parkeerterrein met een informatiebord. Hier is een wandelroute uitgezet, door bos en over de rotsen bij zee. Gewaarschuwd wordt voor gladde paden en goede schoenen zijn aangeraden. We komen zonder problemen bij de cache, schrijven onze naam in het boekje, laten er een ACSI pen achter en besluiten dan om het pad niet verder te volgen. Door de regen zijn de rotspartijen best glad en we hebben geen idee hoe lang het hele rondje is.

We lopen dezelfde route terug naar de camping. Bij de receptie kunnen we buiten op een bankje nog even inloggen op hun wifi. We versturen de logs naar geocaching, halen de mail binnen en appen met de kinderen. Nog even het nieuws checken en dan terug naar de caravan. We hebben zo’n 7.5km. gelopen. Dat is niet gek voor een avondwandeling.

Oh en met dank aan Google translate: het betreft een altaarsteen. Hier werden vroeger kerkdiensten gehouden.