Zondag met variatie

en die variatie zat vooral in het weer. Maar we beginnen met een 'terugkoppeling' van het feest van gisteren want daar is iedereen natuurlijk vreselijk benieuwd naar. We hadden een meevaller: het slechte weer zorgde ervoor dat niet alle boxen konden worden aangesloten. We hebben hooguit tot half één iets gehoord maar eigenlijk werd het geraas van het watervalletje naast de camping niet overstemd. We hebben er totaal geen last van gehad en vanmorgen was het heel lang heel stil. En ook toen er beweging in kwam was het erg rustig.

Na de koffie met eigen gebakken brownies met bosbessen (errrug lekker al zeg ik het zelf) zijn we de Fjellgardsvegen verder af gereden. Aan het eind was een parkeerplaats en vandaar af zijn er een aantal wandelingen te maken. We hebben de kortste gekozen omdat we het weer niet erg vertrouwden en die bleek al behoorlijk inspannend te zijn. En spannend niet te vergeten. In dit gebied komen een aantal rivieren bij elkaar, zijn meerdere watervallen te bekijken, kun je de sporen uit de ijstijd zien in de V- en U- vormig uitgesleten dalen en kun je vooral ook in het voorjaar genieten van bergflora. En dat voorjaar is ongeveer nu, veel bloemen zijn al in bloei, veel staan ook op 'uitkomen'. We zijn naar de voet van een waterval gelopen en hadden verwacht daar informatieborden aan te treffen voor een Earthcache. De volgende gevonden cache is nr. 750 en dat mag een speciale zijn. Dat zal het ook wel worden want we bleken niet aan de voet van de waterval maar bovenaan te moeten zijn. En daar zitten heel veel meters en een rivier en een weg tussen. We hebben nog een andere route geprobeerd maar nadat we twee rivieren zijn overgestoken, over zeer wiebelende bruggen, zijn we uiteindelijke omgedraaid. De weg terug was klimmen van begin tot eind, dat was te verwachten want de weg naar de waterval was dalen van begin tot eind. Mijn kleur deed niet veel onder voor de kleur van mijn trui!!

Met de auto zijn we vervolgens over een hele smalle weg naar de bovenkant van de waterval gereden. Net voor een haarspeldbocht was de weg iets breder gemaakt en waren wat informatieborden neergezet. Inmiddels was de zon vertrokken en werden we niet alleen nat door het gesproei van de waterval. Prettig als je zo ver kunt kijken maar dat betekent ook dat je de regenbuien goed kunt zien aankomen. Als er dan zoals vandaag vrijwel geen wind is, weet je ook zeker dat je wat langer kunt genieten van een regenbui. We hebben foto's gemaakt van de informatieborden om terug in de caravan de benodigde antwoorden voor de Earthcache bij elkaar te zoeken.

Daar hebben we nog geen tijd voor gehad. We waren namelijk vanavond op de koffie gevraagd bij de campingeigenaar. Behalve een camping heeft hij ook een boerderij, een Engels huis uit 1905, een paar traditionele Noorse gebouwen uit 1815 en een halve berg. Voor wie dit een aantrekkelijke partij lijkt, we hebben zijn emailadres, hij is ongehuwd. Als je hier wilt wonen moet je er wel tegen kunnen om na een aantal donkere maanden op 26 of 27 januari van ieder jaar weer een eerste zonnestraaltje over de bergtop te zien komen.

We hadden om 19.00u. afgesproken in zijn Engelse huis uit 1905 en kregen daar eerst een rondleiding. Het huis is gebouwd door Engelsen die hier een deel van het jaar woonden. De man was fotograaf en hield van vissen op zalm, hier in de Driva. Nadat hij in Tanzania van iets te dichtbij een olifant wilde fotograferen en daarbijj 'onder de voet is gelopen' is het huis verkocht aan de grootvader van de huidige eigenaar. We hebben tot 22.00u. gezellig bij de enorme open haard koffie zitten drinken en over heel veel onderwerpen zitten kletsen.

Daarna nog foto's ingelezen en een blog schrijven. Het is maar goed dat de dagen hier langer zijn want anders zouden we nog tijd tekort komen....