Weer op pad

De camping is gisteren aardig vol gestroomd met campers en daardoor moeten we een plan B bedenken om weg te kunnen vanaf onze plek. De weg rechtdoor wordt gedeeltelijk geblokkeerd door een camper. De weg links omhoog gaat het niet worden omdat we dan de draai met de auto niet kunnen halen. Plan B wordt rechts bult af en dan een modderpad omhoog. Om rechts af te kunnen zetten we eerst de mover op de banden. Als we met de hand zouden drukken dan schiet het ons of in de rug of we maaien met de achterkant van de caravan een muurtje om, allebei niet aan te raden. Vandaar de mover op de banden. Dat is wel lachen, we hebben nog maar één keer eerder dat ding gebruikt en dat was bij de eerste dag op IJsland, bijna vijf jaar geleden. Erik staat nu met de afstandsbediening in de hand alsof hij dit dagelijks doet. Uit campers stromen mannen naar buiten, of kijken stiekem door de gordijntjes, om te zien wat die caravan allemaal zelf kan. Wel een geweldige uitvinding, als je weet hoe de afstandsbediening werkt, kun je er zonder auto mee file parkeren, of een pirouette draaien, of zoals nu een beetje vooruit/achteruit/beetje draaien en dan zelfstandig naar de auto laten rijden die geduldig staat te wachten. Zo een heel verhaal voor een fluitje van een cent. Nadat de caravan is aangekoppeld komt uitdaging nummer twee voor vandaag: het modderpad omhoog. Dat is toch even spannend met een auto zonder 4WD. Maar onze Volvo trekt zich van een beetje blub weinig aan en rijdt zonder slippende banden de bult op.

En daarna gaan we de E6 op, de eerste 130 kilometer naar het zuiden naar Oppdal en dan slaan we, voor ons gezien, rechtsaf naar Gjøra dat dan nog 30 kilometer naar het (voor ons dus) oosten ligt. Voor alle Nederlanders die zogezegd omhoog kijken naar de kaart van Noorwegen is het linksaf naar het westen. Oppdal is behoorlijk gegroeid sinds we hier de laatste keer waren. Dat was in 2002. Nu halen we nog wat boodschappen want we de komende dagen zullen we op een camping in Gjøra staan en we weten niet of daar in de buurt een supermarkt is. We rijden vanaf Oppdal door een smal dal met veel watervallen. Op de bergen ligt nog veel sneeuw. Bij Gjøra gaan we van de doorgaande weg af en nemen de Fjellgardsvegen, een onverharde weg die we een kilometer volgen tot aan Gjøra Kro & Camping. We komen langs een boerderij waar allemaal oude Volkswagens in het gras staan en waar veel mensen buiten zitten. In de berm staan bordjes met daarop VW. Er blijkt een feestweekend te zijn van liefhebbers van die oude Volkswagens, voornamelijk van kevers en die oude busjes. En al die mensen blijken te overnachten op de camping die wij hebben uitgezocht!

Bij de receptie is niemand maar omdat het toiletgebouw geopend en we deze moeten controleren, besluiten we een plek te zoeken. We hebben een ruim grasveld voor de caravan deur. Omdat het nog vroeg is en omdat we een paar dagen willen blijven en omdat de zon zelfs schijnt, besluiten we de nieuwe luifel uit de auto te halen en te proberen die op te zetten. Het lukt niet om een filmpje toe te voegen aan het weblog, dus daarom heb ik een aantal foto's gemaakt om de voortgang te laten zien. Nou lijkt het er helaas wel net op alsof ik niets anders heb gedaan dan foto's maken maar dat is dus niet het geval. Ik heb heel goed geholpen. En op zich, achteraf, viel het best mee.......We hebben in ieder geval wel iets bijzonders, een luifel met een gebogen voorstok en zonder stok in het midden. Inmiddels heeft de luifel ook al een bui regen te verwerken gehad en het water liep keurig aan de goede (buiten-)kant naar beneden.

Terwijl we net waren begonnen werden we er door andere Nederlanders op gewezen dat het misschien beter was om weer op te breken. Ze hadden namelijk een rondje over de camping gedaan en gehoord dat de VW-fans gisteravond een feestje hadden, met disco, dat tot vier uur vannacht duurde. De voorspelling voor vanavond/vannacht was een herhaling. Zij vertrokken in ieder geval weer. Wij zijn blijven staan, we moeten immers de eigenaar nog spreken en we vinden de plek te mooi. Ze zullen morgen wel vertrekken en dan blijven wij nog, dus een avond disco moet toch vol te houden zijn?

Tegen 18.00u. kwam de eigenaar het terrein op rijden en heeft Erik ons aangemeld. Bleek dat hij iedereen had afgeraden om dit weekend op de camping te gaan staan in verband met de te verwachten geluidsoverlast. Het zouden vooral de bassen zijn die de overlast bezorgen. We gaan het zien.

Om 20.00u. werd de geluidsinstallatie getest. Dat was wel even een heel bijzondere ervaring. In onze caravan, die toch best op afstand staat, stond van alles te trillen, vooral in het kastje met de pannen. Het ging maar even heel hard. Waarschijnlijk hebben we nu geluk met het weer, doordat het van 20 tot 22.30 nogal hard regende, bleef het redelijk rustig. Het is nu bijna 23.00u. en het is weer droog. Dat zou kunnen betekenen dat we zo feest hebben. We zien wel, we kunnen morgen uitslapen.

En omdat we nu internet hebben, lezen jullie morgen hoe erg gezellig het feest is geweest.