Vanaf de boot

Ergens is er gisteren iets niet goed gegaan bij het plaatsen van het verhaal en daardoor staat het er nu drie keer op met reacties bij twee van de drie. Dus als iedereen drie keer mail heeft gehad, daarvoor excuses, we hadden een zeer haperende internetverbinding bij de laatste camping in Mellerud.

We rijden weg tegen elf uur van Camping Vita Sannar en het lijkt erop dat onze navigatiemevrouw ons wil straffen voor onze eigenwijzigheid gisteren. Direct na het verlaten van de camping stuurt ze ons een fietspad op, tenminste het heeft de breedte van een fietspad. Daar trappen we niet in en we kiezen onze eigen weg. We rijden richting E45 die ons bijna tot aan de boot in Göteborg zal brengen. Als we een paar kilometer hebben gereden moeten we van haar linksaf slaan terwijl wij dachten rechtuit te moeten. Het is een weg waar 70 km/u gereden mag worden dus het lijkt een redelijke weg. Als je de kuilen en de 'afhangende weghelften' niet meetelt is het een goede weg. En we komen door Erikstad, dat hebben we natuurlijk wel vastgelegd.

Uiteindelijk komen we op de E45 terecht, we zullen toch eens moeten uitzoeken waarom ze ons ineens steeds van die smalle wegen op stuurt. Net als we lekker opschieten is de snelweg afgesloten en sturen Zweedse wegwerkers ons een B-weg op. Ook een mooie route en we hebben toch tijd genoeg. We stoppen weer bij het winkelcentrum waar we bijna vier weken geleden de eerste stop na de boot hebben gemaakt. We drinken een cappuccino bij de MacD en gaan dan nog wat boodschappen doen. Het is vanaf hier nog geen half uur rijden naar de boot en we weten niet wanneer ze beginnen met laden. Het zijn meestal niet de handigste parkeerplaatsen om lang te wachten.

Om kwart over drie zijn we bij de terminal van de Stena Line en we gaan netjes achter een camper staan. Een medewerker begint hard te zwaaien en ze vraagt ons om er langs te gaan. Blijkt dat er niemand in de camper zit, die is hier eerder op de dag neergezet zoals nog wat andere combinaties. Het vertrek van de boot is pas om 18.45u. maar het laden is al om 15.00u. begonnen. Wat relaxt, we krijgen onze pasjes voor onze hut, een sticker voor op de disselbak (omdat daar de gasfles inzit- moeten ze weten voor noodsituaties) en ik heb nog net tijd om de rugzak met toiletspul e.d. uit de caravan te halen. We kunnen zo doorrijden de boot in.

Toen we geboekt hebben waren de buitenhutten voor twee personen niet meer beschikbaar. We hebben een keuze gemaakt voor één van de andere huttypes en het werd een skylight-de luxe hut met morgenvroeg ontbijtbuffet inclusief. We hebben geen beeld bij wat ons te wachten staat dus als we op dek 11 aankomen zijn we verbaasd als er een mevrouw op ons staat te wachten. Ze brengt ons naar onze hut! We krijgen een paar keer te horen dat dit wel een bijzonder gedeelte is en naast de pasjes voor de hut krijgen we er nog twee. Om 20.00u wordt dit gedeelte afgesloten en kunnen we er alleen nog in met zo'n pasje. We hebben hut 11031 en we krijgen van de mevrouw een rondleiding IN DE HUT! We hebben drie daglichtramen in het plafond die we kunnen afsluiten als het ons te licht is. Er hangt een tv van een meter breed aan de wand, de badkamer is super met een regendouche (alsof we nog niet genoeg regen hebben gehad) en er is een lounge alleen voor de mensen van deze hutten. Daar is de hele tijd koffie, thee en water te krijgen en er staat een grote schaal met fruit en chocola. Wat een luxe. De foto's worden later toegevoegd want ik kan ze niet uploaden op de laptop.

Natuurlijk gaan we ook nog naar dek, we hebben een code om weer binnen te komen zodat 'onbevoegden' niet op 'ons' dek 11 kunnen komen. Buiten is de Yachtclub geopend, het is namelijk droog en een beetje zonnig. Daar is een bar, staat iemand hamburgers en worstjes te grillen en is er live-muziek van een zingende pianist. Tsjonge wat een afsluiting van ons verblijf in Zweden en Noorwegen.

Nu alleen nog de wekker zetten voor het ontbijt morgen. Een tijdje televisie kijken, kop cappuccino halen en dan morgen nog een kleine 500 kilometer rijden van Kiel naar Apeldoorn.

Oh ja, breien doe ik vanavond ook nog een paar centimeter. Het wordt een soort das/col en ik ben op de helft.

Det war ett finn tur. God natt och vi ses.