witte wereld

Vandaag rijden we terug naar Svolvaer na twee heerlijke dagen bij Eliassen Rorbuer en in de omgeving van Reine te hebben doorgebracht. Het sneeuwt wat en er zit ook hagel in. De auto is snel ingepakt en nadat we ons hebben afgemeld en het afval keurig gescheiden hebben gedumpt gaan we de E10 op. De weg is slecht, er ligt een heel pak sneeuw op maar gelukkig valt het rijden mee. Er staat ook veel wind en we doen lang over de 116 kilometer terug naar Svolvaer. Het eerste stuk is bijna nog het makkelijkst te rijden, als we door wat tunnels zijn en richting Ramberg rijden heeft de stevige wind vrij spel en sneeuwt het nog een tandje harder. Onze snelheid zakt naar rond de 40 km per uur en soms nog wat minder. Af en toe gaan we aan de kant om tegemoetkomend verkeer ruimte te bieden, dat is wel zo verstandig zeker als het een vrachtauto of bus betreft. Het is fijn dat er rode stokken in de berm staan want dan weten we tenminste waar we tussen moeten blijven.

Als we in Leknes aankomen hebben we anderhalf uur gedaan over 55 kilometer. We zijn wel toe aan een kop koffie en even een stukje lopen is prettig ook al is het in een winkelcentrum. We beginnen aan deel twee en dat is van hetzelfde weer als het eerste deel maar hier is de weg wat breder (en wat drukker). We merken nu dat we eraan beginnen te wennen, deel twee is veel meer ontspannen. Er zal toch niet wat in de koffie hebben gezeten?? Nee geintje hoor, maar het went wel. We rijden nog niet zo snel als de Noren maar het is onvoorstelbaar hoe een serie kleine spijkertjes in de banden het verschil maken. Klimmen en afdalen, het gaat allemaal prima.

Rond twee uur zijn we weer bij de receptie van Svinoya Rorbuer en al snel staat Erik weer bij de auto met huissleutel 43. Dat vinden we echt geweldig, ze hebben ons gewoon hetzelfde huis nog een keer gegeven voor onze twee komende nachten. Inmiddels is wel door hen geconstateerd dat de tv het niet doet en daarvoor komt nog iemand langs om de boel in orde te maken. Hij regelt de zenders in, checkt nog een keer en dan is ook dat 'probleem' verholpen.

Erik begint verkouden te worden en moet veel niezen (en heel vaak achter elkaar). Hij gaat even zweten in de sauna en ik ga aan de slag met de gebruiksaanwijzing van één van de fototoestellen. Mochten we nog het Noorderlicht zien dan willen we dat natuurlijk wel zo goed mogelijk vastleggen. We doen nog even boodschappen bij de Coop want we komen er achter dat we een deel van de koelkastspullen nog in de koelkast bij Eliassen Rorbuer hebben laten staan. Misverstandje, kan gebeuren. De volgende bewoners mogen onze sla en tomaten eten. Wij halen een bak met verse bacalao. Dat is eigenlijk een Portugees begrip maar hier staat het voor een soort stoofpot van stokvis, tomaten, aardappelen en ui. Klippfisk of stokvis hebben we veel gezien maar nog nooit gegeten en het valt ons niet tegen.

Na de koffie krijgen we ons eerste sms-je van Rob van het PLC. Geen activiteit te melden. Een uur later is er wel wat 'op komst' en rond 22.30u. moeten we toch echt naar buiten want dan is er ineens veel activiteit. We pakken snel de boel in en rijden met de auto naar een eerder deze week uitgezochte plek. Die is prima maar er verschijnt geen spat groen aan de lucht. Het is volledig bewolkt en het regent inmiddels een beetje. De spullen worden weer ingeklapt en we rijden naar de pier in Kabelvag. Ook daar maken we wat foto's maar ook hier volledig bewolkt en geen 'activiteit'. Het PLC zit aan de andere kant van het eiland, aan de westkust en dat is vanavond blijkbaar een betere plek.

Ook al zijn de dagen voor wat betreft het daglicht hier best kort, door het wachten op het Noorderlicht wordt het iedere avond 'nachtwerk'. Het is nu bijna vrijdag en morgenvroeg gaan we met de opblaasboot het Trollfjord op. Dus snel afsluiten maar en tot morgen allemaal!!