Naar Yyteri

Het beloofde mooie weer is keurig afgeleverd. De zon schijnt, de wind waait ergens anders en het is zeker 10gr. Hoeveel geluk kun je hebben als je vroeg in het seizoen op vakantie bent in Finland? We rijden rond elf uur weg van de camping bij Rauma en volgen wegnr. 8 naar het noorden. De route brengt ons langs Pori waar we afslaan richting kust. De eerste camping ligt bij de duinen van Yyteri en heet Topcamping Yyteri, de verwachtingen zijn hooggespannen. De manager heeft nu tijd om het formulier door te nemen, ze is hier sinds vorig jaar en heeft nog niet eerder een bezoek van een inspecteur van ACSI meegemaakt. We leggen uit wat de bedoeling is en ze is zeer geïnteresseerd. Ze heeft samen met de marketingmanager plannen om de camping te verbeteren en de eerste zaken zijn al aangepakt. Bij het aanmelden was eerst enige verwarring omdat ze vroeg of we van de ACSI groep waren en wij niet goed wisten wat zij bedoelde. We komen er in het gesprek snel achter: vandaag komt hier de kampeerreis Baltische Staten en St. Petersburg van ACSI ‘ aanleggen’ . Dat betekent na een week niet een Nederlandse combinatie te hebben gezien (zelfs niet op de boot) nu een invasie van 21 combinaties!

De eerste blijken al te zijn gearriveerd als we het terrein op rijden. We gaan op de eerste plek staan en niet tussen de anderen. Ze zijn immers als groep op pad. We hebben zo’n groep nog nooit ‘ live’ gezien op een camping, kennen alleen de beelden van Omroep Max van de serie ‘we zijn er bijna’ . En dan moeten wij altijd erg lachen om de wandeling naar de wc, meestal in badjas met slippers en dan zo’n toepasselijk muziekje eronder. We zullen maar afwachten hoe dit in het echt gaat. We hebben een ideale plek om te observeren…..

Erik zet koffie en we nemen er gelijk brood bij. Vanaf deze camping gaan we vandaag nog twee andere inspecteren, die liggen meer richting kust. We nemen daarvoor, nu we zonder caravan rijden, zoveel mogelijk witte weggetjes. Af en toe stoppen we ook voor een cache of voor een foto. Bij de eerste camping heeft de eigenaar er niet veel zin in, het moet maar even, hij wil ons dan dat plezier wel doen. Hij ziet bijna nooit andere toeristen dan Finnen en ze komen allemaal om te vissen. De camping ligt schitterend aan zee en voor de kust ligt een hele horde zwanen in het water.

Vanaf de camping rijden we nog een stukje verder tot dit schiereiland ophoudt. We lopen over een golfbreker met een enorme windturbine, wat zijn die gigantisch als je er onder staat. En wat een vreselijk lawaai maken ze. Als we vlakbij zijn, valt deze ineens stil, we schrikken ons kapot. Tegenstrijdig he, eerst valt het lawaai op en dan schrikken van de stilte. De cache die ergens op de golfbreker ligt vinden we net niet. De aanwijzing (vertaalt via google translate) zegt dat als we rood hebben gevonden we er bijna zijn. Rood vinden we maar het bakje niet. We lopen terug naar de auto en zien dan dat er nog eentje langs strand moet liggen. We lopen nu langs zee, over de keien en deze vinden we. Yes, weer een smilie op de geocachinglandkaart.

We stellen de navigatie in op de volgende en laatste camping voor vandaag. Deze ligt ook aan de kust en de weg ernaar toe is prachtig maar minder geschikt om met caravan te rijden. We rijden zelfs een stuk met het dak(je) open. Het is genieten van de zon en uit de wind is het heerlijk. De temperatuur loopt vandaag op tot 12gr. waar wij heel blij mee zijn. Na de controle rijden we over een ‘ grotere’ weg terug naar de caravan. Groter is hier nog steeds 2-baans maar er is aan twee kanten een vluchtstrook en er zitten minder bochten in. Voor wie de Amersfoortseweg (Apeldoorn naar afslag Uddel) kent: zo ziet het er uit.

Bij de caravan hadden we eigenlijk een bingo of een gezamenlijke borrel of iets anders gezamenlijks verwacht maar of iedereen is weg of iedereen zit in zijn eigen caravan/camper. Het is stil in de Nederlandse groep. Wat jammer, daar valt voor ons nu niets te zien. We gaan eten en daarna gaat toch maar de kachel aan. Het koelt snel af, vannacht wordt het een graad of vier. We checken nog even het plan voor morgen, twee controles onderweg en dan overnachten in Nokia. Hopelijk hebben ze daar voor de verandering wel een keer wifi op de camping.

Hahahahahaha.