Bbbrrrrr

De regen klettert tegen de ramen als we de rolgordijnen optrekken. We schakelen over op plan B: de jassen blijven nog even aan de kapstok hangen. We drinken eerst koffie. Erik heeft een lege colafles omgebouwd tot koffiefilterhouder. Dat werkt super, bij gebrek soms aan een koffiezetapparaat doet Erik dit 'kunstje' al jaren. Na de koffie is de regen niet minder geworden en de lucht ziet er ook niet uit alsof er binnenkort een stukje blauw tevoorschijn zal komen. Dan toch de jassen aan, regenhoes over de rugzak en paraplu paraat. We gaan naar buiten waar de storm die gisteren over Nederland raasde nu net hier is aangekomen. Ach ja, dat valt niet te veranderen. We lopen flink door, de bedoeling is naar het oorlogsmuseum te gaan.

Als we een kwartiertje lopen komen we langs een gebouw dat eruit ziet als een oude markthal. We steken de weg over en gaan naar binnen. Daar worden we aangenaam verrast. In plaats van stalletjes met kleur en geur, hier een industriële omgeving met verschillende restaurantjes. Het is nog rustig en voor ons te vroeg om hier de koffie uit te proberen. Wel lekker om even uit de regen te zijn. We checken nog een keer de route en lopen verder langs het centraal station, steken ondergronds kruispunten over en net voor we doorweekt zijn, gaan we bij een Starbucks naar binnen. Even op temperatuur komen en een beetje opdrogen. De paraplu kan de harde wind niet goed aan maar veert nog steeds terug in model.

We moeten nog maar twee kruispunten verder voor we in de buurt komen van het Muzeum Powstania Warszawskiego (Uprising Warsaw) maar de afstand tussen de kruispunten is groot. Vanaf de Starbucks is het nog drie kwartier lopen tot we bij de kassa komen. We moeten de rugzak in een kluisje achterlaten en we laten ook de natte jassen achter bij de garderobe. Zodra we door de deur naar binnen gaan worden we overspoeld door geluiden: pratende mensen, lawaai van bommenwerpers, schieten. We zitten er direct midden in. Het is meer dan indrukwekkend. Veel beeld en geluid, we lopen over kinderkopjes (vierkante stenen) alsof we op straat lopen, we lopen door een nagebouwd riool waar letterlijk het ondergrondse leven in Warschau in 1944-45 zich afspeelde. De slachtoffers krijgen hier een gezicht en een verhaal, we zien hoe de joden in de ghetto's moesten overleven, hoe van de stad niet veel overeind is gebleven. Voor we bij het museum waren verbaasden we ons over de lelijke flats, de bouwputten, braakliggend land, eenzame lege oudere gebouwen. Nu begrijpen we dat de wederopbouw van de stad nog lang niet klaar is. Dat verklaart ook het enorme contrast tussen oud en modern. Gelukkig is geprobeerd om wat oude gebouwen te renoveren maar veel is er niet origineel.

We lopen uren rond, kijken films en lezen de verhalen. Gelukkig is het meeste ook in het Engels vertaald. Weer buiten moeten we even 'resetten', we stellen ons plan weer bij. Vandaag gaan we niet verder caches zoeken want het weer is veel te slecht. Af en toe denken we een sneeuwvlok te zien tussen de regen. Heel koud is het niet. Persoonlijk zou ik een lekkere sneeuwbui wel zien zitten en dat zeg ik tegen Erik. Misschien had ik dat niet moeten doen, mijn wens komt al snel uit. Na een uurtje lopen gaan we een kop koffie/thee drinken en weer een beetje opdrogen. Als we bij een 'green caffè nero' zitten zien we buiten de regen veranderen in sneeuw............ Helaas blijft het nog steeds heel hard waaien. De paraplu bergen we op, mijn schoudertas gaat in de rugzak want daar kan de regenhoes overheen. Met om ons heen de drukte van de spits lopen wij over de trottoirs, zoveel mogelijk plassen ontwijkend. We komen sneller vooruit dan de auto's. Onze route terug brengt ons weer langs de markthal die we vanochtend hebben ontdekt. We gaan er nu eten.

We schuiven aan een tafeltje bij Soul Food waar we een hamburger bestellen (met avocado, jammie). Weer een moment om een beetje op te drogen en te genieten van het eten en de omgeving. Vanaf hier is het nog maar een kwartiertje door de sneeuw terug naar ons appartement. Op tv zien we de weersverwachting voor morgen: 2 graden en sneeuw. Dan houden we ons toch liever aan de voorspelling op de telefoon: 4 graden en zon.

We wachten het af, een plan maken we wel alvast. We gaan proberen morgen de oude stad te bekijken, die ligt op ongeveer 5 kilometer lopen vanaf ons appartement.