Toerist in Volendam

Gisteravond.
Het is even wennen, we hebben hier wel heel erg levendige buren. In het appartement naast ons zit een grote groep jongeren. Een deel zit geregeld met de deuren open op het balkon en dan kunnen wij nog beter mee genieten van de muziek. Ze zijn zelf ook goed ‘bij stem’. We horen ze tot ongeveer twaalf uur, dan zit de stemming er voldoende in en lopen ze de stad in.

Vandaag.
Met veel wind en ook aardig wat regen lopen we tegen elf uur het dorp in. We hebben een paraplu in Vitesse-kleuren maar daar worden we niet op aangekeken. We lopen langs de haven, langs alle winkeltjes en trotseren de verleiding om in klederdracht op de foto te gaan (geintje!). Het is jammer van de grauwe lucht, we kunnen best wat hebben maar dit loopt niet lekker. We drogen een beetje op in een supermarkt en gaan dan weer terug naar ons appartement.

’s Middags klaart het een beetje op, er komt wat blauw in de lucht al blijft het wel stevig waaien. Na de koffie (we hebben de melkopschuimer van thuis meegenomen…) zetten we de gps aan, trekken de deur achter ons dicht en gaan we op cachejacht. Er ligt een containertje op iets meer dan 300 meter vlakbij een aangelegd strand. We lopen over de dijk, of beter gezegd, we glibberen over de drassige graspollen naar de cache. Daarna lopen we door naar de haven en over een strekdam. We bekijken het gedenkteken bij Het Hemeltje, fotograferen van dichtbij twee reigers, genieten van de ondergaande zon en eten kibbeling bij een visrestaurant. Op de terugweg zoeken en vinden we nog een cache, en maken we een foto met de ‘nachtopnamestand’ die goed lukt. Een deel van onze route is meegelopen door Runkeeper, dit keer een Nederlands sprekende mevrouw in de tas die de route vastlegt en ons vertelt hoeveel we hebben gelopen en hoe lang we erover hebben gedaan.

Thuis installeren we ons op de bank voor twee films van Batman, nog een keer koffie, beetje internet, blog schrijven en foto’s bekijken. Het lijkt wel vakantie!!