Over weg 26

Even een kort verslag van vandaag want het is, alweer, ongemerkt 23.45u.

Het begin: als we vertrekken vanaf de camping bij Drevsjo blijkt aan een kant van de caravan de verlichting het niet te doen. Gelukkig doen de richtingaanwijzer en het remlicht het wel maar om de een of andere reden hebben we rechts geen verlichting. Aangezien het toch niet donker wordt en we niet weten hoe we het op kunnen lossen, rijden we naar het noorden. We controleren eerst twee campings die ongeveer vijf kilometer verderop liggen. De eerste camping is mooi opgezet met gebouwen in echt Noorse stijl met gras en planten op het dak en een mooie ligging aan het Femundmeer. Bij de tweede is vorig jaar het restaurant afgebrand en daarmee ook het sanitairgebouw. Het zou nu herbouwd zijn maar dat blijkt niet het geval. Er is niemand aanwezig. We doen onze ronde en rijden dan weer verder over weg 26. In dit gebied liggen nauwelijks caches, langs onze route ligt er maar één. Gelukkig vinden we die wel, het is nummer 706.

De weg is bar slecht, een en al hobbels, scheuren in het wegdek en we rijden dan ook net iets harder dan stapvoets. We worden ingehaald door twee motoren, het moet voor hen ook geen pretje zijn om hier te rijden. De caravan hobbelt vrolijk achter ons aan, het rechterlicht is zelfs spontaan weer gaan branden! Als we ongeveer 50 km. hebben gereden zien we borden naar onze volgende bestemming: Johnsgard Turistsenter. We moeten van de hobbelweg af en nog zes km. rijden over een zandweg. Dat rijdt bijna beter. Als de weg ophoudt zijn we bij de boerderij annex camping. Het is een groot terrein, direct aan het water met mooie grasvelden (wel een beetje schuin) en stukken onder dennenbomen.

Om 18.00u is de heer des huizes thuis en met hem nemen we de papieren door. We vragen hem of er elanden in de buurt zijn en hij vertelt dat er iedere avond een paar op zijn weilanden lopen. We kunnen het beste tegen 21.30u. met de auto terug rijden richting 'grote' weg en dan zouden we halverwege, met een beetje geluk, elanden moeten kunnen zien. Dat lijkt ons wel wat en dus gaan we kijken. Als we ze zien moeten we niet de auto uitzetten want dan lopen ze weg, aldus de eigenaar. Zo zachtjes mogelijk rijden we over de zandweg. De stoelverwarming is aan want de temperatuur is gezakt naar 4 graden. En dat is best koud als je met ramen open rijdt. We vinden de weilanden maar geen elanden. Wel zien we een hert en als we een tijdje wachten zien we nog een tweede. Nadat we twee keer de route hebben gereden gaan we terug naar de camping. Dan bedenken we ons dat we de eigenaar waarschijnlijk verkeerd hebben begrepen. Wij bedoelden elanden, of moose, en op zijn Noors Elg. Hij zei Elk en waarschijnlijk bedoelde hij dus herten.....dan hebben we gezien wat hij bedoelde.

Als we terug zijn bij de caravan is de wind bijna weg, gaat de zon bijna onder en dus lopen we nog een stukje langs het meer. Zolang je niet stil gaat staan, valt het wel mee met de kou en de muggen. Uiteindelijk dus weer erg laat terug in de caravan. Nog even de foto's bekeken en een korte blog (nou ja kort) geschreven.

Nu gordijnen dicht en slapen. Tot morgen!

oh ja, de plaats Sømådalen wordt niet herkend. daarom even een plaats in de buurt, Tolga, gekozen.