Zon en sneeuw

De regen van gisteravond is vannacht overgegaan in sneeuw. Er is niet zo heel veel gevallen maar het landschap is nu weer egaal wit. Je ziet nauwelijks waar het land over gaat in de lucht. Het is vanochtend mistig, we hopen dat de weersvoorspellingen voor het gebied rond Thingvellir uitkomen. Daar zou namelijk vandaag af en toe de zon te zien zijn.

Om half elf gaan we op weg, eerst naar Laugarvatn en dan afslaan richting Thingvellir. Vlakbij Thingvellir ligt het huis dat we eigenlijk hadden gehuurd maar waar we niet konden komen. In dit gebied is heel goed zichtbaar dat er een breuklijn dwars door IJsland loopt. In feite is het land van zuidwest naar noordoost 'gespleten' en groeien beide delen van IJsland per jaar gemiddeld 2 cm. verder uit elkaar. Dit in combinatie met wat ze hier een 'hotspot' noemen vlak onder het aardoppervlak maakt dat er heel veel beweging in de aarde zit. Die breuklijnen zijn heel goed te zien.

Thingvellir is wereldwijd de oudst bekende plaats waar recht werd gesproken (en direkt uitgevoerd...), waar het Alpinghi (parlement) vanaf 930 NChr.bij elkaar kwam. In 1930 werd het Pingvellir National Park opgericht, het eerste nationale park in IJsland. Dit maakt ook deel uit van de Golden Circle.

We hebben de auto geparkeerd, eerst een hagelbui uitgezeten en zijn toen een eind gaan lopen. Tegen de tijd dat we de fototoestellen hadden omgehangen en de auto op slot ging, scheen de zon. Thingvellir ligt aan het Thingvallavatn (meer) dus dat beetje zon was mooi meegenomen. We hebben ons weer verbaasd over de snelheid waarmee het licht hier veranderd. Het ene moment zon, dan mist, bui hagel erover heen. Vandaag hebben we alles gehad. Op de foto's is dat ook goed te zien.

Tot maart 2011 kon je de kloof doorlopen naar een uitzichtspunt waar ook, sinds dit wereld erfgoed is geworden, een informatiecentrum(pje) is gebouwd. Op dit moment lijkt het bovenaan op een bouwput. Een gids vertelde dat men op 31 maart 2011 ontdekte dat de hoeveelheid regen die was gevallen in het wandelpad verdween. Niet naar beneden stroomde maar in het pad verdween. Omdat hier zo vreselijk veel toeristen komen (voor IJslandse normen) vonden ze het belangrijk genoeg om dit goed te onderzoeken. Ze ontdekten een scheur van 12 meter diep! De gids kon het niet geloven en dacht dat het een 1 april grap was die een dag te vroeg was bekend geworden. Maar het blijkt geen grap te zijn. Er wordt nu aan gewerkt om een (plexi)glasplaat over de scheur aan te brengen. Moeten we nog maar een keertje terug om te kijken hoe dat is.

We hebben hier tot een uur of drie rondgelopen en rondgekeken en zijn daarna teruggereden. Omdat het nog steeds goed weer was (vrij droog in ieder geval op een enkele sneeuwbui na) zijn we doorgereden naar Gullfoss. Bij deze waterval hebben we zelf een cache verstopt, een beschrijving geschreven voor een multi en nu moeten we afwachten of deze wordt goedgekeurd en op de site wordt geplaatst. Een multi wil zeggen dat je een aantal opdrachten moet doen voor je weet waar de cache is verstopt. Wij hebben een aantal vragen gemaakt en als je de goede antwoorden vindt en de rekensom goed maakt dan heb je de juiste coördinaten. Heel leuk om zoiets zelf in elkaar te zetten.

Laatste avond hier in Birta i Leyni. Vanavond restjes gegeten en gedronken. Nog een keertje in de gaten houden of het Noorderlicht zich, tegen de voorspellingen in, misschien toch aan ons laat zien. En ach, anders gaan we nog een keertje in de winter naar IJsland, komt dit gewoon weer op ons favorieten/wensenlijstje. Vandaag was in ieder geval een superdag, met naar ons idee geweldige foto's. Een dag vol extremen voor het weer, een dag met prachtig en indrukwekkend licht. Ook al is het dan niet het Noorderlicht.