De kop is eraf

Niet letterlijk hoor, maar vandaag gaat het beginnen, we vertrekken volgens planning tussen 10 en 12 naar Travemunde. Het is 11.53u als we de straat uitrijden. We noteren de kilometerstand in het boekje en rijden dan richting A1. Al bij Deventer knipperen de signeleringsborden, de snelheid daalt tot iets boven nul. Het is druk maar gelukkig duurt het niet lang. Zonder verder oponthoud rijden we Duitsland in. Ons viel al op dat de parkeerplaatsen waar we langs reden vol staan met vrachtwagens. Nu valt het kwartje: het is Hemelvaart en daardoor voor vrachtverkeer in Duitsland een zondag. Wat een geluk voor ons, dat betekent veel ruimte op de rechterbaan. Het is warm in de auto en wanneer het net voorbij Osnabruck toch wat drukker wordt gaat het dak open en komt de zon naar binnen. Op de radio horen we dat het in Duitsland ' verruekte Vatertag' is. Blijkbaar een gebruik waarbij mannen een dag de baas zijn. Ook de radiozenders doen mee en de meest vreemde nummers komen voorbij.Zo ook ' all i want for Christmas' van Wham.

Bij Hamburg rijden we anders dan gebruikelijk, we rijden immers niet naar Kiel en daardoor gaan we nu niet door de Elbetunnel. De blijven de A1 volgen langs de zuidkant van Hamburg. Dat is heel prettig want ook hier hebben we nu geen oponthoud. Onderweg maken we nog wel een tank/cappuccino/sanitaire/even de benen bewegen stop. Iets meer dan 450km na vertrek rijden we een parkeerterrein bij de Skandinavienkai bij Travemunde op. Het is 18.30u als we in de rij onder het bord Helsinki aansluiten. Hier is het een kwestie van goed kiezen want er staan rijen voor drie maatschappijen en meerdere bestemmingen. We maken wat te eten en zetten de stoelen naast de auto in de zon. Het is nog steeds heerlijk weer. Ik pak mijn breiwerk weer op en Erik heeft zijn eerste gesprek in het Duits met een bezorgde buurman uit de de rij naast ons. De man stond in de rij voor Malmo maar toen hij aan de beurt was bij het inchecken bleek dat zijn ticket voor Helsinki was. Achteruit met de camper en opnieuw aansluiten. Het is nog even zoeken naar Duitse woorden maar dat gaat vast binnenkort beter. Erik heeft bij het tanken ook wat Duitse roddelbladen voor mij en autobladen voor hem gekocht.

Om 20.30u begint het inchecken al en we verheugen ons op onze hut aan boord. De vreugde is van heel korte duur. De mevrouw in het hokje legt uit dat we gezien de combinatie pas als laatste groep aan de beurt zijn bij het inladen. We vragen om een indicatie en dan zegt ze waarschijnlijk tussen 00.00u en 02.00u. Zo, daar worden we weer even wakker van. Dat betekent in plaats van voor de tv in onze juniorsuite in de auto zitten. Dat duurt best lang, vertrek is pas om 03.00u maar we hadden gedacht al veel eerder aan boord te kunnen. We hebben een heel ruime hut gekozen met een zithoek omdat de overtocht 30 uur vaartijd heeft. Dan maar aan de chips en cola in de auto! We zijn niet de enigen die zo lang moeten wachten, net niet, er zijn nog wat auto's met caravan en campers die achter ons moeten aansluiten. Om 01.00u is het zover en rijdt een 'loods' voor ons uit de boot in. Er is nog heel veel ruimte en we maken een 'U-turn' zodat we met de neus de goede kant op staan om zaterdagochtend in Helsinki weer de boot af te kunnen. De auto gaat op de handrem en dan gaan we op zoek naar onze hut op dek 9. De auto staat op dek 5. De borden zijn niet erg duidelijk en we dwalen wat door trappenhuizen voor we op dek 9 zijn en onze hut vinden. Die is meer dan riant, heel ruim met ramen aan twee kanten (we zitten op de rechterhoek aan de voorkant) en de champagne staat in een ijskoeler op ons te wachten. Die laten we voor wat het is maar de macarons gaan wel direkt op. De rolgordijnen gaan dicht en we zetten de wekker voor de brunch morgenvroeg.