Verrassing

Een paar weken geleden hebben we via Travelbird een verrassingsreis geboekt. Bekend was dat het ging om een vliegreis vanaf Eindhoven, dat het inclusief 2 hotelovernachtingen met ontbijt was in een centraal gelegen hotel en vertrekopties waren allemaal op een dinsdag. Begin dit jaar hebben we een soortgelijke reis geboekt en toen kwamen we terecht in Krakau (Polen). Dit keer worden vier mogelijke steden genoemd: Venetië, Pisa, Krakau en Milaan. Een paar dagen na het betalen van de reissom krijgen we een mail met de bestemming: Milaan. De voorpret kan beginnen.

Vandaag is het zover. De vlucht met Ryanair vertrekt om 12.45u. We rijden om kwart over negen thuis weg en zonder vertraging staan we een dik uur later voor de slagboom van P4 bij het vliegveld van Eindhoven. We hebben vooraf gereserveerd en nadat een camera de nummerplaat heeft gescand gaat de slagboom open en kunnen we een plekje zoeken. Het regent een klein beetje en het is nauwelijks boven het vriespunt. Guur weer! Het is een minuut of tien lopen naar de vertrekhal en aan de kant waar wij binnen komen zit een Starbucks.....dat kan geen toeval zijn. We hebben tijd genoeg om te genieten van een grote maat cappuccino.

Keurig op tijd vertrekken we, het duurt erg lang voor we door de dikke wolkenlaag heen zijn. Het is een korte vlucht, één keer flink gas geven en de daling wordt alweer ingezet. Ook in Milaan is het bewolkt maar het is tien graden warmer en dat maakt veel verschil. We hebben zondag alvast kaarten gekocht voor een shuttlebus vanaf het vliegveld naar het centrum van Milaan. Buiten de aankomsthal zoeken we naar de halte van Terravision. De rit duurt ongeveer een uur vanaf Bergamo (vliegveld Orio el Serio). Er is één tussenstop in een voorstad van Milaan. Het eindpunt is bij het centrale treinstation. Op de site van het hotel is aangegeven hoe we het beste vanaf het station naar het hotel komen. Eerst met de metro en dan overstappen op een tram wordt aanbevolen. Wij kijken nadat we de shuttlebus uit zijn op de telefoon hoever het lopen is, we zijn namelijk wel toe aan wat beweging. Volgens de navigatie is het 5 kilometer lopen, ongeveer een uur zal dat duren en dat vinden we een goed plan. We doen nog wat energie (en caloriën) op bij een McCafé waar we de cheesecake testen (aanrader!) en dan ritsen we de jas weer open en gaan we op pad.

De navigatie doet goed zijn best maar weet niet dat er veel wegen en voetpaden zijn opgebroken. Daardoor is het soms even een andere weg kiezen. Veel extra meters levert dat niet op en veel extra tijd kost het ook niet. We komen langs een gigantisch grote begraafplaats, de Cimitero Monumentale. De hekken zitten dicht dus maken we wat foto's van een afstand. Om vijf uur staan we voor Hotel Corallo, we krijgen alvast informatie over het openbaar vervoer en daarna kunnen we onze kamer bekijken. Dat gaat snel want het is geen grote kamer. Zeg maar, het is basic met wat schimmel aan het plafond.....

We hebben internet op de kamer, dat is handig. De tas uitpakken hoeft niet en nadat we wat hebben gedronken gaan we weer op pad. Als we de straat uitlopen en de weg oversteken komen we bij een 'Tabacco', daar kunnen we een kaart kopen voor het openbaar vervoer. We willen een kaart voor 48 uur maar die heeft de verkoper niet in voorraad. We kopen een kaart voor 24 uur en daarmee kunnen we met bus/metro/tram zoveel als we willen. We gaan eerst met de bus. Eigenlijk loopt de tramroute tot vlak langs het hotel maar een deel van de route wordt op dit moment uitgevoerd door bussen. (de rails liggen eruit). De receptionist heeft niet gezegd hoe lang we in de bus kunnen blijven zitten, dat moeten we zelf uitvinden. En dat doen we ook maar iets te laat. De bus blijkt namelijk rondjes te rijden en daar komen we achter op het moment dat hij met een grote bocht begint aan de terugreis. We moeten nog even blijven zitten tot er weer een halte komt. Wij eruit en terug lopen.......... tot net voor de bocht. We gaan weer goed met de kilometers. Dan op zoek naar de halte voor de tram. Na tien minuten komt er een soort prehistorische rammelende tram voor gereden met nummer 12. Dat is die we moeten nemen richting centrum. De haltes zijn helaas niet in de tram te zien, ze worden omgeroepen en daar verstaan we niet veel van. Dat komt dus ook door dat rammelen. Kan nog leuk worden als we straks terug moeten. We tellen haltes en horen dan "Lanza", gelukkig we mogen eruit. Bij Lanza gaan we op zoek naar de metro, we hebben bedacht dat we naar Naviglio willen.

In deze wijk zijn al in de twaalfde eeuw kanalen gegraven om Milaan te verbinden met de rivier Ticino en met het Lago Maggiore. Het is een leuke wijk om in het donker door te dwalen. De lichten schitteren op en in het water, de kerstversiering hangt al buiten, het is ene lange rij restaurantjes en de terrasjes zijn vol. Het is heerlijk buiten, gelukkig is het droog. We lopen langs de twee kanten van de Navglio Grande voor we bij een pizzeria gaan eten.

We gaan terug naar de metro maar in plaats van rechtstreeks terug te gaan naar het hotel, gaan we omdat het droog is naar de grootste toeristische trekpleister van Milaan: de Duomo (de dom). het is echt prachtig. De dom steekt schitterend af tegen de donkere lucht. We doen een rondje over het plein en duiken daarna de grond weer in. Twee stukken met de metro, dan de tram en dan de bus.

Om 22.15 zijn we terug in het hotel, beetje moe maar zeer voldaan. En met 11.6 km op de teller!

Bonne notte (of zoiets..)