Norge

Gisteren weer veel te laat de gordijnen dicht getrokken, om twaalf uur zaten we nog te lezen, met dank aan de lang opblijvende zon! Vannacht is het gaan waaien en is de temperatuur behoorlijk gezakt. Als het zo blijft zal het tweede deel van het dekbed weer uit de bak moeten. Vanmorgen stond de caravan behoorlijk te schudden, zonder beschutting van bomen vingen we alle wind. We wilden immers mooi uitzicht en vlakbij de rivier staan, dan horen dit soort 'ongemakken' er bij. Na het ontbijt hebben we de boel ingepakt, de caravan aangehaakt, spiegels gesteld en met de navigatie gericht op de volgende camping zijn we om kwart voor tien vertrokken uit Mora.

Oh, voor ik het vergeet: voor alle belangstellenden, de fles cola is vanmorgen uit zijn schuilplaats te voorschijn gekomen. Hij bleek zich te hebben verstopt in de linnenkast, achter de zak 'gereedschap voor bijzondere situaties' (o.a. een bijl).

Goed, om kwart voor tien vertrokken dus voor een tocht van ongeveer 200 kilometer over weg nummer 70 van Mora naar Drevsjo in Noorwegen. We zijn een paar keer de berm in gegaan (bij wijze van spreken, was meestal een parkeerplaats) om te zoeken naar een cache. Zo kwamen we allereerst langs een plek waar een bord herinnert aan eerdere heksenverbrandingen. Je leert nog eens wat dankzij geocaching. In Älvdalen zijn we gestopt om een rondje om het Gamla Tingshus te lopen. Dit was vroeger het gerechtsgebouw en nu is het, voornamelijk, de plaatselijke bibliotheek. Daarna een stop bij een oude grenssteen, ooit liep hier de grens tussen Noorwegen en Zweden. Nu ligt die verderop, Zweden is hier groter geworden.

In Särna parkeren we bij de kerk/begraafplaats, meestal hebben die ruime parkeerplekken, zeer geschikt voor auto met aanhangsel. Tegenover de kerk ligt een supermarkt en daar halen we verse broodjes voor vandaag en een brood voor morgen (nee M & T, geen sieben brötchen für morgen früh). We eten de broodjes in het zonnetje naast de caravan maar de temperatuur is lang niet wat het gisteren was. Geen tshirt vandaag maar een dikke trui. Goed dat we op alle varianten (van het weer) zijn voorbereid!

Na Särna rijden we door Idre, wintersportplaats van betekenis. Gelukkig is de sneeuw nu weg maar in maart wordt hier op de heuvels nog volop geskied. De plaats ligt op nog geen 900 meter hoogte en is toch sneeuwzeker. (dat was een tip voor de wintersporters onder de lezers). Ondertussen laat de zon zich niet meer zien en als we de huidige grens passeren begint het te miezeren. Hier geen grenscontrole maar wel een grenssteen met inscriptie.

Onze bestemming voor de komende dagen is een camping bij Drevsjo aan het Femunden(meer). Er schijnen er drie vlakbij elkaar te liggen waarvan er eentje pas op 15 juni open gaat. We kiezen één van de twee en zien al snel het bord van de camping. We rijden het terrein op en parkeren. Erik gaat ons aanmelden, dat is bij ons traditie. Helaas zit de deur van de receptie dicht, er hangt een briefje met een telefoonnummer. Het blijkt dan ook dat we op de camping staan die we niet hadden gekozen, dus Erik maakt een soort van pirouette en we draaien de weg weer op. Verder noordwaarts dan maar, we rijden een aantal kilometers maar komen geen campingborden meer tegen. Op de navigatie van de auto zoeken we naar de naam van de camping, die staat erin en de navigatie geeft aan dat we moeten draaien. We zijn er zeker aan voorbij gereden?? Dus draaien we weer en volgen de aanwijzingen van de navigatie. Die stuurt ons het dorp in, de weggetjes worden steeds smaller en dan ineens staan we voor een huis: die blijkt net zo te heten als de camping, alleen is dit een soort Bed & Breakfast en duidelijk geen camping van 30 hectare. Weer draaien dan maar, we rijden nu verder over weg 26, langs de eerste camping waar we draaiden, voorbij het punt waar we daarna draaiden........rijden dan nog een kilometer of vijf en zien dan een camping. We rijden erop, het blijkt de camping te zijn die nog gesloten is. Drie keer raden: helemaal goed: we draaien. Nog iets verder over weg 26 en dan komen we bij de goede camping. Nou ja, dat blijkt wat betrekkelijk te zijn. We rijden er voorzichtig op want de ingang is vrij smal. Erik gaat naar de receptie, die zit op slot en er hangt een briefje. Inderdaad, we zouden kunnen bellen. Dan maar zelf een plek zoeken want volgens de inspecteur van vorig jaar is dit een hele mooie camping. Hij heeft hier een aantal dagen gestaan. Er staan een aantal caravans en hutten maar nergens zien we plekken voor toercaravans, of paaltjes met stroom. Gelukkig blijft het pad net breed genoeg voor ons en komen we er zonder rare obstakels weer vanaf. We zijn er klaar mee, we rijden terug naar de eerste camping. Daar is nog steeds niemand bij de receptie maar we besluiten dan maar zelf een plek te zoeken. Bij een schuur loopt een mevrouw en Erik gaat vragen of zij 'over de camping gaat'. Dat klopt, we mogen een plek zoeken, stroom is er wel als we voldoende meters kabel mee hebben en op internet hoeven we niet te rekenen...... Ondertussen komt de regen ook met bakken uit de lucht, wat een 'frisse' start hier voor onze inspectiereis.

Vlakbij de ingang vinden we een recht stuk gras en Erik parkeert de caravan achteruit. We hebben zo, tussen de vaste caravans door, een mooi uitzicht over het meer en de bossen en bergen daarachter. Met gereedschap uit de tas, inderdaad die voor bijzondere situaties, weet Erik een kabel te leggen die lang genoeg is om een stopcontact te bereiken. We hebben stroom. En het wordt nog mooier, als we voor alle zekerheid toch even de laptop checken, blijken we ook internet te hebben. Niet van geweldige sterkte maar voor nu zijn we er helemaal blij mee.

We eten in de caravan met de kachel zachtjes aan, de regen klinkt gezellig op het dak. We drinken koffie met een dikke laag schuim en we hebben nog wat brownies voor erbij. Hoe gezellig kan het zijn!!