Naar Saanichton

Als we om kwart voor tien onder de hoge bomen bij plek 46 wegrijden, blijkt het goed weer te zijn. Het is zonnig en licht bewolkt. We rijden vandaag richting Victoria, naar het zuiden op Vancouver Island. We hoeven niet ver, het is ongeveer 100km rijden maar in de stad is geen camping en daarom houden we onderweg de ogen open. Dat is überhaupt altijd wel zo handig. Nadat we de helft hebben afgelegd vinden we het wel koffietijd en zoeken we de berm af naar een McDonald of één van de concurrenten. Bij Mill Bay hebben we de keuze uit de McCafé en een Tim Hortons. En er is ook een Shell tankstation en daar gaan we eerst naar toe. Erik wil uitproberen of de creditcard werkt bij een ‘self service’. De kaart werkt maar wat lastiger is dat je vooraf moet invoeren voor hoeveel dollars je wilt tanken. Erik kiest voor Can$ 100, ongeveer € 70,00. Nu even afwachten of de liters benzine die we daarvoor krijgen, passen in de tank…. Ze passen, gelukkig.

Bij de toegang tot de twee koffie locaties rijden we langzaam om in te kunnen schatten of we met ons ‘gebakje van 8 meter’ gaan passen. We schatten in dat het niet lukt en rijden verder, terug de Trans Canada Highway 1 op. Er komen er vast nog meer. Hopen we. We zijn vlakbij één van de campings ten noorden van Victoria als we weer een McDonald zien. Erik rijdt heel rustig het parkeerterrein op en met dezelfde snelheid er weer af. Ook hier geen parkeerplek voor een XXL. Dan door naar camping Oceanside bij Saanichton. We komen door een zeer twijfelachtig gebied met veel rommel rond bouwvallige huizen. Niet echt een omgeving die je verwacht bij een camping. De weg loopt dood en aan het eind is de toegang tot de camping. De receptie is onbemand maar er hangt een briefje met de mededeling dat ze vol zitten. Dat hadden we niet verwacht, zo eind september. We rijden terug naar de TCH 1 en zetten camping Beachcomber in de TomTom. Deze ligt iets dichter bij Victoria maar deze camping heeft geen toiletgebouw o.i.d.. Men gaat ervan uit dat de kampeerder hier de faciliteiten in de eigen camper gebruikt. Ook tenten zijn niet toegestaan. We rijden niet helemaal de door TomTom aanbevolen route maar volgen de campingborden. Daardoor rijden we een stuk over landweggetjes in plaats van de vierbaansweg. Eigenlijk veel mooier om te rijden maar lastiger voor andere weggebruikers omdat wij net iets meer dan de helft van de weg nodig hebben. We gaan nog een keer de berm in zodat ik wat foto’s kan maken van velden vol oranje pompoenen. De oogst is begonnen, Pumpkin harvest zelfs op zondag.

Als we bij de toegangsweg naar de camping komen, krijg ik een déjà vu en niet één waar ik blij van word. We zijn hier eerder geweest en de toegangsweg bezorgde me toen een slapeloze nacht. We dalen heel steil af naar zeeniveau over een één camper breed pad zonder uitwijkmogelijkheden. Verzwarende factor is dat je tegemoetkomend verkeer niet ziet aankomen en zij ons dus ook niet. Gelukkig is er tijdens onze afdaling met de bergversnelling erop geen ander verkeer. De camping is inderdaad dezelfde met nog steeds een prachtige ligging aan zee en zicht op wat eilanden en Amerikaans vasteland. De receptie is ook hier onbemand maar hier mogen we ons zelf inchecken en zelf een plek uit zoeken. Er zijn twee tarieven, eentje voor de bosrand en eentje voor aan het water. We kiezen voor aan het water, de zon schijnt en we hebben voor de rest van de dag geen plannen. (ga heus niet vandaag nog een keer die weg op en af…). We installeren ons op nr. 32 en terwijl we stroom en water aansluiten komt de beheerder uit zijn 5th wheel (enorme aanhanger, soort caravan, foto volgt). Nr. 32 blijkt bezet en hij vraagt ons op te schuiven naar 33. Natuurlijk, geen probleem, water en electra weer loskoppelen. Alles van de tafel en het aanrecht halen en dan een paar meter naar voren en iets verderop weer in zijn achteruit. Dan de boel weer aankoppelen, campingstoelen eruit en met zicht op de zee genieten van de rust, de verschillende soorten meeuwen en de zon. Dan nog een kop door Erik gezette koffie erbij, breiwerk bij de hand, meer hoeven we vandaag niet.

De bij de receptie aangeplakte wifi opties blijken niet te werken. Daarom kunnen we nu geen verslag plaatsen. Morgen toch maar weer op zoek naar een McDonald (voor de wifi). Bij de eerdere verslagen moeten ook nog wat foto’s worden bijgeplaatst, dat halen we ‘as soon as possible’ in.